Dynaudio Evoke 10 luidspreker. Gentlemen prefer blondes

• Gepost door: lex
• 14 maart, 2019
• Reviews

Mijn associatie met de filmklassieker van Marilyn Monroe en de Dynaudio Evoke serie is volledig gebaseerd op één van de houtsoorten van de Evoke 10 luidspreker. Een afwerking waar Dynaudio de naam “blonde wood” aan heeft gegeven. De film mag gerekend worden tot één van de toppers uit die tijd en nog is nog steeds het aanzien waard. Zal de Evoke 10 van Dynaudio net zo’n klassieker worden? Na een geruime tijd inspelen staan ze inmiddels in de luisterruimte, zak ik achterover in de bank met mijn aantekenboek in de hand en begin met luisteren naar de kleine blondines. Benieuwd naar de prestaties, vooral omdat de Evoke 30 een paar weken eerder mij volledig mee nam in de muziek.

Dynaudio Evoke 10

De Evoke serie is te beschouwen als de opvolger van de Dynaudio Focus, nu voorzien van de nieuwste ontwikkelingen op gebied van luidsprekertechniek en fabricage, waarbij in het ontwerpproces optimaal gebruik is gemaakt van de unieke Jupiter meetruimte van 13x13x13 meter van Dynaudio. De Evoke 10 werd ontworpen door hetzelfde team technici dat aan de Contour en de vernieuwde Confidence serie werkte. Nieuw ontworpen units, nieuwe scheidingsfilters en moderne afwerkingen kenmerken de serie. Mogelijk is high gloss zwart of wit, walnoot of “blonde wood” met een nerfstructuur. De Evoke 10 is de kleinste telg uit het geslacht en meet 180x315x277mm. In de behuizing zitten een softdome tweeter en een 14cm woofer. De Cerotar tweeter is helemaal nieuw, een ontwerp dat zijn oorsprong heeft in de Esotar Forty uit het anniversary model en de Esotar 3 uit de nieuwe Confidence. Onder het 28mm dome materiaal zit een Hexis Inner dome, een paddenstoel vorm om de luchtstroom achter de dome te reguleren. Daarmee krijgt de tweeter een gelijkmatiger verloop en worden resonanties nog meer onderdrukt. Een ‘strontium carbon ferriet keramische’ magneet vormt de motor van de tweeter en zorgt voor een verhoogd rendement. Gebleven in de woofer is het conusmateriaal van MSP (magnesium silicaat polymeer). De surround is voor de Evoke nieuw ontworpen net als de Ferriet+ magneet. Het rendement van de Evoke 10 is 84dB (2.83V/1m). Met een maximaal toelaatbaar vermogen van 180 Watt aan een impedantie van 6 Ω krijg je voldoende geluidsdruk. Het gespecificeerde frequentiebereik loopt binnen ±3dB van 47Hz tot 23kHz. De Evoke 10 is een basreflex met een poort aan de achterzijde. De cross-over frequentie tussen tweeter en woofer ligt rond 1400Hz met een 2^e orde filter. De Evoke 10 weegt 6,7kg. Een frontje wordt standaard meegeleverd, maar omdat de Evoke heel onopvallend is, geen glimmende ornamenten en geen zichtbare schroeven, mag je dat best weglaten. De Dynaudio Evoke 10 is leverbaar in de genoemde uitvoeringen tegen een prijs van 749,- per stuk. Hoewel optisch opvallend kiezen wij het liefste voor de Stand 20 van Dynaudio onder de Evoke 10, robuust, stevig en zwaar.

Opstelling

De bron vandaag is een Bluesound Node 2, een jonge en aantrekkelijke occasion, voor nu in gebruik als Roon endpoint. U moet daarvoor uiteraard wel Roon server software hebben draaien op een externe computer, NAS of Intel NUC. Met de Bluesound App hoeft dat uiteraard niet. De Node 2 levert digitale informatie over een Chord Clearway Digital kabel aan een Hegel H90 geïntegreerde versterker met ingebouwde DAC. De Dynaudio Stand 20 vormt de stabiele voet voor de Evoke 10. Vanuit de Hegel loopt een set Chord Epic luidsprekerkabels naar de Evoke 10. Alle vandaag gebruikte muziek staat opgeslagen op een Melco N100 Digital Music Library. Daarmee is de muziek ook bijna altijd beschikbaar als u in Leidschendam zelf eens komt luisteren.

Blonde Viktoria

Vanaf zondagmiddag tot dinsdagochtend heeft Viktoria Tolstoy’s CD “A moment of now” continue staan spelen om zeker te weten dat de Evoke 10 is losgekomen. Met deze muziek ga ik beginnen en sla ik twee vliegen in één klap: pianowerk en de stem van een zangeres. Het is nooit een eenvoudige opgave voor een kleine monitor zoals de Evoke 10 om een piano realistisch neer te zetten. Belangrijk is dat een luidspreker zich niet geforceerd groter voor gaat doen dan hij is, beter mis je wat in de lage tonen dan dat de weergever gaat staan bonken om schijn-laag te produceren. De Evoke 10 gedraagt zich als een schoolvoorbeeld van hoe het wel moet. Een mooie volle pianoaanslag, met de nadruk op zuiverheid en een rijk middengebied. Netjes geplaatst in de ruimte, net achter de zangeres, zij staat misschien te dicht op het instrument, zo lijkt het althans. Dat de romp van het instrument meedoet in het klankbeeld is duidelijk, wel is de hand waar de lage noten zitten minder vertegenwoordigd dan het geval is op een Evoke 30, maar ons brein is gelukkig in staat daarmee te leven en zelf de informatie aan te vullen. De piano speelt levendig en is fijn om naar te luisteren. Hetzelfde gaat op voor de stem van Viktoria, zij weet zich voldoende los te maken van het instrument en bloeit op vanuit de Evoke 10. Geen moment naar of met een randje, ook niet als ze uithaalt. Buitengewoon goed verstaanbare teksten vallen mij ten deel tijdens alle tracks die ik van de CD draai. Viktoria’s stem is bovendien realistisch van formaat, zou wel wat hoger tussen de weergevers mogen staan, staat permanent strak in het midden. De blonde Viktoria doet het mooi op blonde wood.

Van een vrouw naar een man met een donkere stem. Met Allan Taylor’s “Hotels & dreamers” heeft de Evoke 10 het zwaarder, de stem van Taylor gaat heel erg diep en dat laatste stuk in de diepte krijg ik er bij de Evoke 10 niet uit. Net zo min als de heel zware bas welke normaliter geassocieerd wordt met het platenlabel Stockfish. Dat gebrek aan heel diep laag kan juist fijn zijn in een wat kleinere ruimte, er bestaat voor ons gehoor en de gemoedsrust geen grotere ellende dan opgeblazen laag. Ik hou ervan als een luidspreker zich gedraagt naar het fysieke formaat. Wat ik krijg van de Evoke 10 is net als bij Tolstoy een stem die als een rots in het midden staat, een stukje voor de band geplaatst. Op een fijne afstand tot de luisteraar, waardoor je je betrokken voelt zonder de neiging te krijgen om naar achteren te schuiven. De Evoke 10 speelt heel gemakkelijk met een forse dosis soepelheid. Boeiend, in een los stereobeeld dat in de breedte tot net voorbij de fysieke opstelling van de weergevers loopt. Evoke’s die langs mij heen kijken en niet ver ingedraaid hoeven te worden. Natuurlijk kun je meer energie in de lage tonen brengen door de luidsprekers dichter naar de muur te plaatsen, vaak een natuurlijk gegeven in een kleinere ruimte waar je met vloeroppervlak moet woekeren. Het kan bovendien de oplossing zijn als u een Evoke 10 in een ruime huiskamer wilt gebruiken vanwege zijn prettige formaat en vriendelijke uitstraling. Trouwens, naarmate Taylor meer nummers zingt kruipt de Evoke 10 steeds meer in mij en wordt het gemis aan het diepste laag minder en minder.

Shownieuws

Anette Askvik met de titelsong van haar CD “Liberty” heb ik onlangs gehoord op een audioshow en ik heb mij toen niet gerealiseerd dat je een vogel weg hoort vliegen vrij snel na het begin. “Liberty” wordt geweldig uitgevoerd door Askvik en haar band, wat een talent zit er toch in Scandinavië. Zet haar wat harder dan je misschien gewend bent en ze bloeit op over de Evoke 10 als een bloem in de prille zomerzon. Hier in Leidschendam vele malen beter spelend dan op het grote en kostbare systeem op de show. Nee, ik noem geen namen, een show is nooit de ideale plaats voor een demo en het stond daar veel te hard. Juist omdat de Evoke 10 bescheiden blijft in het laag presteert hij hier op een niveau dat ik niet gewend ben in de prijsklasse. Mensenlief, een monitor, een bescheiden Hegel en de Bluesound Node 2 uit de eerste generatie, samen zo perfect een stuk muziek spelend dat maak je zelden mee. Met dank aan iedereen die mee werkte aan de opname. Jammer dat de tweede track de magie voor mij verbreekt, thuis ga ik het hele album eens doorspitten op zoek naar meer parels dan alleen “Liberty”. Ik mag ook verklappen dat een demo bij Dynaudio met de Evoke 10 niet alleen een volle zaal trok, maar velen met open mond liet vertrekken op dezelfde show.

Aan de muziek van Nik Bärtsch heb ik best moeten wennen, nu dat achter de rug is waardeer ik het zeer. De op ECM label opgenomen tracks van “Continuum” stralen kwaliteit uit en dat laat de kleine Evoke 10 naar voren komen. Of het nu gaat om de piano, de bas die verrassend diep gaat of het slagwerk, in alle gevallen weet de Evoke 10 mij te plezieren met een volledig stereobeeld. De muziek komt gemakkelijk los van de weergevers en spreidt zich uit. Niet zo breed als met een Evoke 30 het geval was, misschien wel een tikkeltje meer precies en met een betere plaatsing. Wie graag tot in de details wil horen wat de muzikant staat te doen is vaak met een monitor beter uit dan met een vloerstaand model. Zo heeft elke luidspreker zijn eigen publiek. Los daarvan komen uit de Evoke 10 nog steeds diepe trommelslagen naar voren. Nee, ze laten de ruimte of mijn maag niet schudden maar hoorbaar zijn ze zeker. Beheerst en in proportie terwijl er heel wat energie in de ruimte wordt gepompt.

Romantiek

Op een door mij lang geleden geripte CD is onder de titel “De romantische viool” is het nodige klassieke werk samengebracht. Beginnend met een stuk van Beethoven. Uitvoerenden zijn niet te achterhalen en de kwaliteit is niet bijzonder. Dat is precies wat ik zoek, lang niet alle muziek is geweldig opgenomen en je wilt ook dit werk met plezier kunnen draaien. Desnoods op de achtergrond, iets waarvoor ik vaak genoegen neem met de matige kwaliteit van Classic FM streams. De Evoke 10 laat horen dat op een laag volumeniveau de weergave nog behoorlijk compleet is. Gaat het volume omhoog dan blijft de weergave prettig, opent zich vooral in de lage tonen verder en conform alle ervaringen met Dynaudio luidsprekers komt de specifieke klank van viool goed tot uiting zonder een harde rand te krijgen. Voor het bouwen van een softdome tweeter met een hoge resolutie draaien ze in Denemarken de hand niet meer om. Het gevolg is dat zelfs een compilatie CD als deze mij mee neemt in de muziek en pleziert.

Een Philips opname van The Academy of St Martin-in-the-fields met de “Toy symphony” speelt heel wat transparanter af. Vrolijk en vooral als het ruisen van de wind en het tjirpen van de vogels uitgebeeld moeten worden gebeurt dat met een enorme portie ruimte boven de luidsprekers, terwijl het orkest zelf wat lager gepositioneerd blijft. Hierdoor ontstaat een heel levendige weergave. Jammer dat de weergave nooit breder wil worden dan de fysieke opstelling het toelaat, dat zou de immers kers in de appelmoes vormen. De laatste klap om alle vogels te verjagen, zo interpreteer ik de muziek, levert de volle dynamiek. “Eine kleine Nachtmusik” sluit mooi aan. Het dynamische bereik van de Evoke 10 ligt even onder een vergrootglas, het is een luidspreker die zich geen zorgen hoeft te maken in dit examen. Harder, zachter, van wild naar rust, hij levert het gewenste resultaat. Verwacht geen symfonie orkest thuis uit dit systeem, daarvoor is het conusoppervlak echt te klein. De Evoke 10 doet zijn best maar heeft het nazien ten opzichte van grotere modellen als de Evoke 20 en 30, laat staan wat de Evoke 50 kan uithalen. Pas bij dit soort muziek laat de Evoke 10 zijn echte beperkingen zien. Op de volgende track weerklinkt een hobo concert en dat is een kleiner werk met een duidelijke hoofdrol voor de hobo, dat gaat per direct de Evoke 10 een stuk beter af.

Toots en Herbie

Nog niet veel aan de beurt geweest is jazz, waarvoor veel liefhebbers zweren bij een monitor vanwege de te bereiken spreiding en snelheid van een kleine weergever. Ik kies als eerste voor een live opname van Toots Thielemans, het legendarische “Summertime”, dat stelt verre van teleur in de zojuist genoemde opzichten. Het snelle slagwerk achter Toots met daarbij de geplukte bas houden het ritme strak vast, piano hamert lekker mee. Als het publiek de drummer een applaus gunt na een korte solo, hoor je vele handen in een goed herschapen ruimtebeeld. Toots blaast uiteraard op zijn mondharmonica vlak bij de microfoon. Van dezelfde CD is “Round midnight” en vooral in het begin, waar Toots solo speelt, bemerk je met welk een gemak de Evoke 10 omgaat met dynamiek. Het stereobeeld dat diep kan gaan als de opname dat in zich heeft helpt om sfeer te creëren, laat horen dat Toots voor een zaal staat en als het publiek aan het einde van de track klapt is dat in een wijde, diepe, halve cirkel om Toots heen.

Herbie Hancock zet klassiekers neer als “Maiden voyage” en “Don’t explain” op zijn CD “The definitive Herbie Hancock”. Koperblazers brengen hun instrument naar voren, voor de band uit, bekkens hebben de ware metaalklank, bas speelt in het nummer mee. De weergave is boeiend en speels, in een juiste klankkleur en vooral zuiver. Met een goede scheiding tussen de instrumenten onderling waardoor ze individueel telkens te volgen zijn. Met rake klappen gaat Hancock door het nummer heen en de Evoke 10 blijft moeiteloos volgen. Het “Don’t explain” gezongen door Lisa Hannigan brengt ‘goose bumps’ op de armen. Gevoelige zang waar de Evoke 10 mijn luistersessie vandaag mee mag afsluiten.

Twee dilemma’s

 Het eerste grote dilemma is en blijft met een monitor het opofferen van de laagste tonen ten gunste van een beperkte kastinhoud. Waar kies je voor? Ik vind dat voornamelijk afhangen van de plaats waar de monitor wordt gebruikt en van de primaire muziekkeuze van de (toekomstige) eigenaar. De plaats heeft alles te maken met de beschikbare ruimte. Ik weet best dat een forse vloerstaander een plekje zal kunnen vinden in een studeerkamer, maar wat u niet hoort aan lage tonen krijgen uw buren of huisgenoten buiten de ruimte ter beschikking als dreunen. Een monitor is dan vaak veel meer op zijn plaats met zijn ingetogen laag. Mits de basweergave goed is afgestemd zoals in de Evoke 10 het geval is. Het tweede dilemma is de muziek.

Liefhebbers van groot symfonisch werk gun ik een forse luidspreker. Wie zich meer bezighoudt met singer/songwriter, barok, jazz trio’s en lichte popmuziek is meer de man/vrouw voor een monitor, zeker als de ruimte beperkt is of luidsprekers al snel als visueel storend worden ervaren. In geval van de Evoke 10 geeft de monitor snelheid, dynamiek en is zuiver van klank. Het ontbrekende erg diepe laag is te prefereren boven vervalste laagweergave, opgeklopt met een forse, slecht afgestemde basreflexpoort. Stemmen op de Evoke 10 zijn prachtig, instrumenten idem. Is er energie in de bassen dan blijft dat beheerst, ontbreekt echt niet volkomen, het kan alleen niet zo luid klinken als het middengebied. De tweeter van de Evoke 10 zal nooit schreeuwen tegen u, is wel rijk aan details en laat het kleinste tikje op een bekken weergeven. Welke weg moet u dan op? Laat de muziek uw gevoel aanspreken in een luistersessie bij Lexicom MultiMedia, bedenk wat uw beschikbare ruimte thuis is en neem in de overweging uw muzieksmaak mee. Wie weet is de Dynaudio Evoke 10 dan voor u net zo’n leuke blondine als voor mij. Geen voorkeur voor Marilyn blond? Ze is er ook in Parisienne zwart, rode loper glanzend wit of gekapt in een donkere walnoot tint.

Meer informatie en prijs van de Evoke 10 vindt u hier.