Eerste luisterimpressie van de nieuwe streamers van Naim (Primeur )
auteur: Benno Simonis
Begin dit jaar kondigde Naim Audio aan dat ze de drie netwerkspelers binnen de Classic line gingen vervangen. Afgelopen High-End show in München kon het grote publiek al kennismaken met het vlaggenschip: de ND555 netwerkspeler.
Het was dan ook een hele grote verassing dat wij als Lexicom MultiMedia als één van de eersten kennis mochten gaan maken met alle drie de nieuwe netwerkspelers. Het bleef gelukkig niet bij het bekijken van de netwerkspelers alleen, want we werden meteen onderworpen aan een vergelijkend warenonderzoek. Als een kind zo blij namen we plaats in de luisterruimte bij Naim in hun hoofdkwartier in Salisbury Zuid Engeland. Marketing Manager Jason Gould zal ons de verschillen tussen de netwerkspelers gaan demonstreren.
Jason ontdekte eind tachtiger jaren, toen hij in een hifi winkel werkzaam was, de bijzondere kwaliteiten van het merk Naim. Onderhand is Jason al weer bijna twintig jaar werkzaam voor Naim Audio zelf. We kunnen ons geen betere demonstrateur wensen! Zeker niet na de zeer geslaagde rondleiding door de Naim fabriek voorafgaand aan de luistersessie.
We leerden onder andere dat Naim er alles aan doet om zo min mogelijk vibraties tot de componenten binnen de Naim apparaten door te laten dringen. Dat kan door ingewikkelde suspensie systemen zoals bij de Statement of de 555-serie, maar ook door simpele bevindingen zoals het kiezen van de juiste afstanden tussen de individuele componenten ten opzichte van de printplaat.
Ze zijn bij Naim ook van het standaardiseren. Elk soldeerpunt op een print moet van exact dezelfde constante kwaliteit zijn. Afwijkingen hebben ook negatieve invloed op het geluid. Allemaal eigenschappen die uiteraard ook terug te vinden zijn in de nieuwe netwerkspelers.
In de luisterruimte bij Naim pronkt een paar Focal Stella Utopia EM EVO. We vinden een drietal Naimframes met daarin een aantal bekende Naim versterkers of versterker combinaties. Bovenop de Naimframes staan respectievelijk de ND5XS2 , de NDX2 en de ND555. De luistersessie begint met het luisteren naar de meest verkochte combinatie wereldwijd binnen de zogenaamde Classic-Line; de NAP250DR en de NAC-N272. Een waar feestje op de Stella’s en tegelijk een beproefd concept.
Jason laat ons vervolgens de nieuwe ND5XS2 horen i.c.m. onze goede oude Supernait2. We leveren wat in op het rijke en aanstekelijke laag, maar we horen meteen dat er wat winst is geboekt aan resolutie, klankechtheid en ruimtelijkheid. Jason vertelt ons dat een oude formule van Julian Vereker namelijk dat de bron de belangrijkste schakel is in een hifi-keten en niet luidspreker, ook de basis geweest is voor de nieuwe netwerkspelers. Dat werd ons dus meteen duidelijk bij de eerste kennismaking met de ND5XS2.
Jason vervolgt de sessie met het spelen van het nummer The Road To Ensenada door Lyle Lovett. We luisteren eerst via de ND5XS2 op de Supernait 2 en vervolgens via de NDX2. De signatuur bij de NDX2 is gelijkend aan die van de ND5XS2 en de echte grote verschillen worden duidelijk zodra de muziek meer gelaagd en complex wordt.
Details zoals een tegenmelodie in een gitaar en de doortekendheid van de fretloze basgitaar worden beter hoorbaar, alsmede de ruimte waar de muziek zich in afspeelt. De grootste winst zit hem in de samenhang van zangstem met de muziek. Het zijn geen eilanden meer maar één geheel. Je wilt na dit feestje eigenlijk niet meer terug naar de ND5XS2.
De lat wordt wederom een beetje hoger gelegd. De Supernait2 mag gaan slapen en we schakelen om naar de NAC552 met een NAP500 voor-eind-combinatie. De grijze standaard Naim din-kabel wordt tevens vervangen door een SuperLumina Din kabel. De NDX2 komt weer als eerste aan de beurt. We luisteren nogmaals naar Lyle, nou ja luisteren, we bevinden ons ineens op de eerste rij in de zaal en worden compleet ondergedompeld in de muziek. De NAC552/NAP500 nemen de Stella’s onder de arm en slepen ze met groot gemak door de kamer heen. A Case of You van Diana Krall wordt gekozen als referentie opname. Diana zit haar liefdesverdriet weg te neuriën te midden van een groepje luisteraars die allemaal last hebben van hooikoorts getuige het incidentele gekuch op de achtergrond. Dat is erg knap want tot nu toe was dit voor ons alleen echt goed waarneembaar met een koptelefoon. Wellicht treden we nu wat veel in detail, maar deze live ervaring weet deze combinatie met groot gemak neer te zetten en we zitten allemaal op het puntje van onze stoel om de klaagzang van mevrouw Krall tot ons te laten komen.
Of we er nog niet genoeg van hadden besluit Jason de set te upgraden met een CD555 voeding aangesloten d.m.v. een single Burndy kabel op de NDX2. Door middel van deze exercitie halen we de overspraak van de interne voeding weg als bron van interferentie bij het gevoelige streaming-hart van de NDX2. De piano in het nummer van Krall krijgt hierdoor meer dynamiek en attack. De stem van Diana krijgt meer gestalte en s-klanken krijgen meer finesse en storen in die zin iets minder. Het geheel is ook nog weer eens krachtiger en voller dan zonder externe voeding.
We blijven nog even bij dezelfde set. Omdat het stralend mooi weer is vandaag in Salisbury en we de zomer flink in de bol hebben zitten is het volgens Jason de hoogste tijd om de muziek hierop aan te passen. Althans, dat is onze mening op het moment dat hij het nummer The Little Birds van The Be Goods Tanyas opzet. We worden getrakteerd op drie dames die close-harmony zingen, vergezeld door gitaar, banjo, bas en slagwerk. Een soort folk-bluegrass-feelgoodmuziek weliswaar goed op de band gezet maar wel met een beetje “Beatleleske” weergave van het stereobeeld. Niet zo extreem als bij Stg. Peppers, maar we moesten daar wel meteen aan denken. Los van de mening over de muziekkeuze zitten we wel gefascineerd te luisteren naar wat we voorgeschoteld krijgen en hebben we het nog steeds dik naar ons zin.
Tijd voor het Piece de résistance: de ND555 wordt met twee Burndy kabels op de CD555 aangesloten en de NDX2 wordt van zijn plaats gehaald. Jason wil de randvoorwaarden hetzelfde houden, dus dan moeten we de netwerkspelers wel op dezelfde plaats neer zetten… De drie dames van de The Be Goods krijgen een tweede kans. Wat schetst onze verbazing, de dames lijken naar elkaar toegelopen te zijn! Het links/rechts-achtige beeld van de vorige setup ligt er niet meer zo dik bovenop en het hele beeld treedt geheel buiten de luidsprekers. Wow! Ook worden de individuele tegenstemmen in gitaar beter neergezet en blijkt er uiterst virtuoos spel te horen in de tegenstem van de banjo. Dit geheel krijgt ook nog eens een stuk meer fundament en de basedrum is kilometers meer doortekend. Dat Naim met de ND555 iets bijzonders neer zou gaan zetten hadden we zeker verwacht, maar nu we mogen horen wat de kwaliteiten zijn in het echt, kunnen we alleen onze hoed nog maar afnemen en een diepe buiging maken.
Jason voegt tot slot nog toe dat de keuze voor Burr Brown dac’s mede verantwoordelijk is voor hetgeen we net mochten meemaken. Een ontwerp met De Burr Brown zal volgens Naim altijd muziek op een vloeiende, analoge manier weergeven zoals we dat ook terugvinden bij high-end vinyl. Daarom zijn de engineers bij Naim Audio er zo enthousiast over.
Al met al hebben we een zeer goede indruk gekregen van de nieuwe netwerkspelers van Naim. Ze hebben wat ons betreft stuk voor stuk de potentie om marktleider te worden binnen hun individuele prijsklasse. De ND555 zal als eerste uitgebracht worden en gaat vanaf deze week officieel in productie. Bij Lexicom MultiMedia verwachten we deze speler eind juli in de winkel.