Van Chord Shawline en Epic Digital Ethernet naar de AudioQuest Diamond

Chord Epic en Audioquest Diamond: Emotie met techniek in gevecht

Enige tijd geleden hebben we een verrassende ervaring opgedaan met Chord Company ethernetkabels in een vergelijk met een AudioQuest kabel in dezelfde prijsklasse. Dat nodigt uiteraard uit tot een vervolg in een prijsklasse hoger en daar vinden we van Chord de Epic Digital ethernetkabel en de net wat duurdere AudioQuest Diamond. Vooral de laatste is een standaard bij Lexicom Multimedia, gekozen op basis van prijs/kwaliteit en op basis van geluidskwaliteit. Want hoe verdeelt de meningen ook zijn over kabels, in het bijzonder over ethernetkabels, ze verschillen onmiskenbaar van elkaar en laten dat eenvoudig beluisteren. Naar welke kabel de voorkeur uitgaat is uw keuze en als u totaal niet overtuigd bent van verschillen dan laten we dat graag eens aan u horen. Eerst, de beschrijving van mijn luistersessie.

Verbinden
Ik kies als opstelling voor een Hegel H360 geïntegreerde versterker met ingebouwde DAC waarop ik met een RCA Chord Shawline Digital kabel twee streamers kan aansluiten: een Auralic Aries G1 en een Metrum Acoustics Ambre. Muziek haal ik van de NAS of van een Melco speler over ethernet, waarbij vlak achter de streamers een Netgear switch ligt en tussen die switch en de streamers wissel ik tussen een Chord Shawline Digital Ethernet, een Chord Epic Digital Ethernet en een AudioQuest Diamond RJ/E Ethernet kabel. De luidsprekers zijn grote modellen van Spendor, de D9 met van onder naar boven dubbele woofers, een tweeter en een midrange. Aangesloten met Chord Company Signature Reference luidsprekerkabels.

Shawline digital streaming
De Shawline ethernetkabel is onderdeel van de Chord Company Shawline serie en brengt het merendeel van de eigenschapen van de lijn mee. Gebruikt worden koperen geleiders met een zilver coating, per paar afgeschermd en daarna volgt een afscherming met folie over de vier aderparen. Het isolatiemateriaal is FEP (vergelijkbaar met PTFE/teflon). De aangegoten RJ-45 connectoren hebben vergulde contacten en de plug is met zink tegen RF invloeden afgeschermd. De prijs voor de Shawline van 0,75 meter is € 260,-, voor 1,5 meter is dat € 325,-.

Epic digital streaming
Over de Epic ethernetkabel laat Chord niet veel los. Het is een kabel waarin koperen geleiders worden gebruikt met een zilvercoating, omgeven door isolatiemateriaal dat weinig verliezen kent en een hoge snelheid garandeert. Er is in de kabel gebruik gemaakt van de Tuned ARAY geleider geometrie. De RJ45 connectoren hebben gouden contacten en zijn door Chord behandeld zodat de geleiders er direct op gesoldeerd kunnen worden. De Epic ethernetkabel wordt standaard geleverd in een lengte van 1 meter en kost € 595,-. Op klantwens worden langere kabels gemaakt, elke meter meer kost € 70,- extra.

AudioQuest Diamond RJ/E
De AudioQuest Diamond CAT7 kabel maakt gebruik van massieve geleiders van 100% zilver. De afscherming beschrijft AudioQuest als een 3-laags Noise Dissipation System op basis van koolstof, dat zou ruis en RF instraling absorberen en weghouden van de apparatuur. De isolatie is polyethyleen. Om de isolatie eigenschappen te verbeteren heeft de Diamond een 72V Dielectric-Bias-System dat helpt om faseverschuiving, vertraging en verliezen te minimaliseren. In de Diamond zijn de aderparen individueel afgeschermd en vervolgens nog eens als totaal. De RJ-45 afwerking is met Telegärter pluggen. Een AudioQuest Diamond van 0,75 meter staat in de prijslijst voor € 759,-en voor 1,5 meter moet u helaas al rekenen op € 1299,-.

Van Shawline naar Epic
Luisteren naar een set vergt altijd enige gewenning en dat proces gaat dit maal gebeuren met de heerlijke muziek van Agnes Obel en haar CD “Aventine”. Daarin zijn veel akoestische instrumenten verwerkt, zitten stemmen en de muziek brengt mij rust en laat de concentratie langzaam toenemen tot een punt waar ik eerst met de Chord Shawline aangesloten wederom ga luisteren naar de track “Fuel to fire”, dit maal met het aantekenboek in de hand. Ik noteer dat de cello zoemt, piano krijgt een vreemde klank mee van Obel, stem plaatst duidelijk naar voren, er is zeker de nodige definitie in de lage tonen waarneembaar, muziek wordt klemvast tussen de luidsprekers gehouden met daarbij een perfecte hoogteafbeelding. De sfeertekening van de muziek zoals Obel die heeft bedoeld is heel erg goed, zij zelf is goed verstaanbaar en tweede stem(men) zijn duidelijk te onderscheiden. Als ik de Shawline wissel voor de Epic ontstaat een breder stereobeeld, wel een platter beeld en stem en instrumenten staan verder van mij af. Al komt de muziek iets losser van de weergevers, de familietrekken tussen de kabels zijn duidelijk waarneembaar. Waarbij de cello nu meer impact krijgt en de definitie erop vooruit gaat vanwege de krachtiger weergave (op exact gelijk volumeniveau). Tweede stem(men) zijn nog duidelijker te onderscheiden van de eerste en aan het eind van de track mompel ik tegen mijzelf de opmerking: ”mooi!”.

Als ik vervolg met Pat Metheny en zijn “And I love her” zit de Epic er nog tussen. Muziek speelt heel los en dynamisch, waarbij een heerlijke gitaarklank van een instrument op ware grootte is afgebeeld. Vingers, snaren en klankkast zijn verschillende en fraai samenhangende entiteiten. Ik beluister een soepele weergave waarin veel gemak en een grote mate van harmonie. Als ik wissel naar de Shawline drukt de muziek meer op de oren, mis ik de openheid van de Epic, klinkt de Shawline in vergelijk zelfs een beetje rommelig. Deze voordeliger kabel speelt krachtiger omdat het stereobeeld is gekrompen, daarbij gaat het speelse element naar de achtergrond. Nog steeds is de set meer dan de moeite waard om naar te luisteren, mede vanwege de donkerder klank waarbij het laag heeft gewonnen in kracht.

Van Epic naar Diamond
Allan Taylor “The beat hotel” met de Shawline maakt niet dat het overweldigende laag in de opname een probleem vormt voor de set. Met een breed stereobeeld waarin de stem naar voren is gezet, eigenlijk is de stem wel erg dichtbij zelfs. De weergave is compact en daardoor druk, percussie klinkt helder, Allan is verstaanbaar, bij vlagen klinkt zijn stem een tikje scherp, daarmee is de intonatie van de stem is erg goed. Ik beleef een indrukwekkende weergave waarin van alles gebeurt, gelardeerd met heel veel kleine of grote details die blijven opvallen. Ik deel wederom een pluim uit voor de totale opstelling. Wisselen naar de Epic laat het laag niet langer drukken, maar rollen in een breder beeld, meer ruimte is aanwezig, alles wordt rustiger en komt losser van de weergevers. Details vallen individueel misschien minder op, ze vormen meer een geheel met de rest met als gevolg een harmonieuze samensmelting. De lage tonen winnen duidelijk aan definitie, de totaalklank is natuurlijker en het randje dat de Shawline af en toe gaf is verdwenen De stem van Allan komt zo los dat de verteller nog intenser op de luisteraar overkomt, meer overtuigingskracht biedt. De Epic wint weliswaar niet op alle punten, zoals diepte en hoogte in het stereobeeld blijft achter, het is wel de betere als alle punten worden opgeteld. Het is met deze opname dat de AudioQuest Diamond aan de beurt komt en ik de Shawline verder laat voor wat het is. Vanaf de eerste noten is de weergave met de Diamond technischer van aard en heeft een meer metalige klank. Lage tonen verliezen aan definitie, Allan’s stem krijgt een hardere S-klank, neergezet in een breed beeld dat beperkt blijft in hoogte, niet in diepte en breder wordt dan met Chord kabels mogelijk bleek. De stem wordt daardoor zo uitvergroot dat het krakerige karakter daarvan meer naar voren komt. De Diamond legt accenten anders, positioneert zich in kwaliteit naast de Epic, maar de hardere klank van Diamond maakt in mijn oren dat de harmonie verloren gaat. Elke vorm van fluweel om de stem is weg en daardoor kan ik hier minder lang op mijn gemak naar luisteren. Het volumeniveau zou voor mij omlaag moeten, maar dan is het vergelijk weg.

Gevoel
Adele’s “Lovesong” brengt met de AudioQuest Diamond een duidelijke zaalecho naar voren, waarbij het publiek tussen de speakers is gehouden. Een Leslie orgel is telkens heel netjes op de achtergrond aanwezig. Stem is onmiskenbaar Adele, tegelijk mis ik de diepe emotie in haar stem. De weergave is niet echt saai te noemen, ontbeert wel een gewenste diepgang waar ik inmiddels aan gewend ben geraakt in andere opstellingen. Het gaat om de geripte DVD uitvoering, welke veel beter is dan de CD rip. Wissel ik van Diamond naar Chord Epic dan hoor ik minder van de zaalecho. Ik beluister wel een zachtere toon op de gitaren, duidelijk meer emotie in de stem van Adele, meer gevoel, omdat de stem zachter en ronder is met daarin een emotionele trilling. In het bredere stereobeeld komt fluiten vanuit de zaal gemakkelijker naar voren. Nog even terug naar de stem, het is en blijft nog steeds Adele, maar nu met de emotie die de liefde tussen dochter en moeder weergeeft. De ‘schrale’ kracht van de Diamond wordt met een Epic op zwart fluweel gelegd, waarmee de omgeving zachter wordt terwijl de glans juist beter uitkomt. Aan het eind heeft het publiek meer geledingen, meer lagen uitlopend naar de achterkant van de zaal. Tijdens het praten van Adele over de kleding van de bandleden is ze meer zichzelf. Ik vind haar met de Epic (h)eerlijk.

Bobo Stenson Trio “Song of Ruth” met de Epic op zijn plaats. Lage en hoge pianonoten prachtig in balans gebracht, enorm uitgespreid stereobeeld zonder de piano groter te maken dan in werkelijkheid, percussie zit vol met details, het is heel spannend om naar te luisteren. Bas en basdrum zijn realistisch en met de nodige nuances aanwezig. Wat een harmonie ontstaat in de weergave terwijl de muziek echt niet met witte handschoentjes wordt aangedragen, maar alle dynamiek, expressie en snelheid heeft behouden. Het is een waarlijk klankspel dat zich voor mij afspeelt. De Diamond brengt wederom de hardere klank, laat minder horen van de boventonen, mist een stuk harmonie, bijvoorbeeld in de klank van de kast van de contrabas door te focussen op de beweging van de snaar. Al luisterend mis ik de diepgang, de betrokkenheid bij de muziek, het komt voorbij zonder mij echt te raken zoals de Epic dat wel wist te doen. Niet dat ik dingen mis, het is het gevoel, de intensiteit, de liefde voor muziek die ik in een één op één vergelijk achter vind blijven met de Diamond en in de Epic wel kan vinden. Uiteraard heel erg een kwestie van smaak, mijn voorkeuren en mijn manier van luisteren. Tel daarbij op de luisterruimte en alle andere componenten om een verschil te maken. Het blijft een persoonlijke luisterindruk die ik slechts kan geven.

Controle inbouwen
Ter controle van de gehoorde verschillen sluit ik de Chord Epic en de AudioQuest Diamond na de Aries G1 aan op een Metrum Acoustics Ambre streamer, net zo als de G1 vanuit Roon aangestuurd. Met een paar van de bovengenoemde tracks maak ik korte vergelijkingen tussen de kabels van AudioQuest en Chord en de conclusie is dat noch de Ambre van Metrum Acoustics noch de Aries G1 van Auralic de oorzaak zijn van hoorbare verschillen tussen de kabels, noch dat zij waarneembare verschillen gaan verhullen. De beschreven indrukken van de Diamond en de Epic gaan ook nu in gelijke mate op, waarbij de Ambre de verschillen wat minder uitvergroot. De G1 beeldt alles immers groter af en weet nog net wat beter de muziek in het zonnetje te zetten. Twee zaken spelen bij de keuze van een ethernetkabel mogelijk een rol: de weergave eigenschappen en de prijs van de kabel. Niet iedereen zal met liefde de prijs van een Epic of Diamond begroeten en daarvoor is er gelukkig een Shawline. Wie het bedrag wel beschikbaar heeft en op heel hoog niveau met het laatste stuk ethernet wil omgaan kan bij Lexicom Multimedia een keuze maken uit de emotionele, organische Chord Epic of de meer technische en hardere klank van de AudioQuest Diamond. Lastiger wordt het als de lengte van dat stuk ethernetkabel een rol gaat spelen, de koper met zilver gecoate geleiders van de Epic drijven bij langere lengtes veel minder de prijs op dan de puur zilveren geleider van een Diamond. Dat kan zomaar de doorslag geven in de keuze. Beide kabels presteren hoogwaardig, maakt u zich daarover geen zorgen.