Spendor A7 luidsprekers. Nieuwe loten aan de stam

Wie A zegt moet B zeggen, bij Lexicom Multimedia was de variant daarop wie A2 en A4 zegt moet A7 durven zeggen. Gelukkig niet de enige reden dat met enige trots de grootste luidspreker in de A-serie van Spendor onlangs door de importeur werd afgeleverd. Het succes van Spendor zet zich voort in de winkel en daarmee is de uitbreiding van de A-serie met het grootste model gerechtvaardigd. Bovendien is het handig voor de klant om de leverbare kleuren zelf te beoordelen en dus is de A7 er in het wit en zijn de kleinere types in eiken en donker walnoot te zien. Van de A7 mag meer verwacht worden dan van de andere twee types, tijd om de A7 na inspelen aan de tand te gaan voelen.

Spendor A7 toegelicht

De A-lijn van Spendor valt tussen hun meest klassieke luidsprekers en de D-serie in. De A-lijn is bedoeld voor iedereen om van muziek te genieten, in een gemakkelijke opstelling van zijn of haar luidsprekers, voor wie niet al te moeilijk wil doen en prijs stelt op een beperkt formaat. De houtsoorten zijn afgestemd op de doelgroep, zwart essen, donker walnoot, eiken en satijn wit. De luidsprekers worden standaard zonder frontdoek geleverd, maar doekjes zijn als accessoire wel leverbaar. Het Engelse Spendor maakt alles zelf, de kasten, de filters en de units. Dat doen ze inmiddels ruim 50 jaar, toch is Spendor niet stil blijven staan en gebruikt zowel moderne materialen als ontwerptechnieken, men blijft wel vasthouden aan de beroemde Engelse klank, zeker in de Classic modellen. Dat betekent vaak een prachtig middengebied waarbij stemmen echt alle ruimte krijgen.

De A7 is net als de andere modellen een tweeweg systeem met een 22mm tweeter, beschermt tegen kindervingers met een metalen rooster en daaronder bevindt zich de woofer. De 180mm woofer met een effectief 150mm conus doorsnede is net zo breed als de kast en dat zorgt voor een optisch smalle behuizing. Aan de achterzijde is een single-wire aansluiting te vinden en een lineair flow reflexpoort. De poort wijkt af van de andere A-modellen en vindt zijn oorsprong in de D-serie. Spendor optimaliseert met lineair flow de luchtstroom door de poort samen te stellen uit inwendige schotten, eindigend in een sleuf onderaan de achterkant van de A7. De extra schotten en de daarvoor benodigde demping zijn onder meer de reden dat de A7 een hoger prijskaartje draagt. De poort achterop maakt wel dat de A7 niet al te dicht bij de achterwand mag staan, 30 tot 50cm moet hij daarvan worden weggehouden. De speaker staat op een vaste plint, exact zo groot als de luidspreker zelf, waarin spikes gedraaid kunnen worden. De fabrikant raadt aan de voorste spikes wat verder uit te draaien, zodat de luidspreker licht naar achteren helt, waarmee een meer op de juiste hoogte geplaatst stereobeeld ontstaat. Omdat de A7 de grootste telg van de serie is kan dat achterover hellen beperkt zijn of zelfs achterwege blijven. De kast meet 934 x 180 x 305mm en weegt 18kg. Vanwege het nog altijd geringe effectieve conusoppervlak van de woofer is hij in staat om een groot deel van het frequentiegebied weer te kunnen geven zonder teveel te bundelen en dat maakt dat de tweeter klein mag blijven waarmee een optimale spreiding is gegarandeerd. Het frequentiegebied dat Spendor specificeert is 32Hz – 25kHz, de nominale impedantie ligt rond 8 Ohm, het gewenste versterker vermogen zou tussen de 25 en 200Watt moeten liggen, het rendement is 88dB en tot slot is de wisselfrequentie tussen woofer en tweeter gecentreerd op 3.7kHz. De prijs voor de A7 is € 1.895,- per stuk of € 2.085,- voor de witte uitvoering. Een set frontdoekjes komt op € 160,-.

Naim en Chord

In de winkel is gebleken dat de A-serie zich goed laat combineren met Naim Uniti producten en daarom is dit keer gekozen voor een Uniti Nova als all-in-one bron en versterker, met zijn 2 x 80Watt krachtig genoeg om de Spendor A7 moeiteloos aan te sturen. Voor ons gemak en voor de beste streamingkwaliteit laten we de Nova werken als endpoint voor onze Roon NUC en software. De opslag van de muziekfiles is geconcentreerd op  een Melco elders in de winkel. Als luidsprekerkabel pakken we een betaalbare Chord Company Epic, afgewerkt met de nieuwe banaanpluggen van Chord. Verder is er nog een netsnoer en een ethernetkabel nodig, de keuze ligt voor de hand: Chord Company.

Kleinkunst

Op het moment dat ik met muziek start en daartoe Angelina Wismes “Nantes” laat zingen van haar CD “A Barbara” is de eerste gedachte: “Wat een prachtige eenvoud in de weergave”. Wismes vraagt met haar uitvoeringen van de door de Franse zangeres Barbara geschreven composities om een eenvoudige benadering voor haar warme stem, begeleid door een piano en een accordeon. Het zou heiligschennis zijn als een luidspreker dat gaat uitvergroten en opblazen, deze muziek behoort intiem en klein te worden weergegeven. De Spendor A7 zet een plaatje neer dat ik omarm. Heerlijke stem, zo helder en verstaanbaar, een piano welke zomaar in een klein en oud theater mag staan waar het rode pluche al heel lang geleden is verkleurd tot een vaal roze, de accordeon alsof hij op de hoek van een straat staat. Precies zo hoort “Nantes” gespeeld te worden in de nagedachtenis aan de legendarische Barbara. Tonaal zuiver, met de nadruk op het middengebied en gelardeerd met een rustige hoeveelheid hoge tonen. De muziek neemt mij mee, maakt het hoofd leeg voor aardse zaken en de stem voert mij bij wijze van spreken langs de oevers van de Loire in Nantes zelf. Hoe sfeervol kan deze Spendor A7 weergeven! Minstens zo sfeervol als Wismes is de Deense zangeres Caecilie Norby met haar band, met ondersteuning van andere musici en een koor in “Scheherazada” van de CD “Arabesque”. Een heel natuurlijke weergave valt te beluisteren waarin de lage tonen stevig zijn vertegenwoordigd, zoals vaak het geval is op de grens van pop en jazzmuziek. De stem komt op Spendor-wijze extra goed naar voren en het geheel is omgeven door levendige percussie, opduikend in een groot en los stereobeeld. De stem heeft een menselijke afmeting, terwijl bijvoorbeeld de contrabas wel groot is. Het achtergrond koor is heel bescheiden gehouden in de mix, wel duidelijk hoorbaar als verschillende stemmen. Een referentie track om muzieksystemen op te beoordelen vanwege de opnamekwaliteit.

Vakantieklanken

Als gedragen op een zachte zomerbries brengt Chris Rea met “On the beach” zijn herinneringen terug van zijn dagen op het strand van Giverny. Geen stevige rock, wel een lekker ritme met een aanwezige bas, gitaarwerk en orgel. Zijn krakende stem komt goed naar de voorgrond, terwijl uiterst links en rechts gitaarwerk te vinden is, tot ver buiten de opstelling van de luidsprekers. Een soepele weergave waarin veel gebeurt zonder teveel de aandacht op te eisen. De Spendor A7 is in staat te communiceren zonder stemverheffing, zonder overdrijven en toch weet hij de aandacht gedurende elke track vast te houden. Luister eens naar het starten van een motor aan het begin van de track “Autobahn” van Kraftwerk, gevolgd door het gejoel van het in de zaal verspreide publiek, of niet veel later naar de vele elektronische geluiden waarin een stevige bas zit en je beseft hoe uitgewogen de A7 is en hoeveel soorten muziek hij kan slikken. Al is de woofer maar een paar slagen groter dan in de A2 hij kan dit soort muziek beter aan, heeft meer punch en loopt niet op de tenen als geweld losbarst. Misschien is het loslaten van de muziek daarmee wat minder en zitten de noten net wat meer tegen de baffle geplakt dan bij een A2 of A4, de impact maakt dat goed in dit geval. Een volumeniveau dat past bij de muziek is zonder meer haalbaar met de in stelling gebrachte Nova en de A7. Ik beleef plezier aan deze opstelling en kan hem tot nu toe erg waarderen.

Jazz momenten

De fraai ingehouden bas van de A7 heeft ook zijn beperking en dat merk je bij de muziek op de CD “Contunuum”, voornamelijk bij “Modul 29 14” van Nik Bärtsch, waar de lage tonen een behoorlijk groot onderdeel vormen van het totaal. Het heel erg diepe laag krijgt geen kans uit de A7, het blijft steken bij een dreun en laat zich niet vertalen in paukslagen. Nu hebben zelfs heel grote systemen daar moeite mee, dus de A7 erop aanvallen is niet eerlijk. Wel is het zo dat zelfs de afmetingen van de A7 fysiek te klein zijn om tot in de regionen rond 25Hz te duiken. De steile afval van een reflexsysteem heeft daar uiteraard mee te maken. Het karakter van de A7, de eenvoud in weergave zonder opsmuk of kleuring, is een tikje te braaf voor Bärtsch. Daar waar de muziek op sommige systemen heel lang kan boeien door de schier eindeloze variaties op het basisthema ben ik na een paar minuten “Modul 29 14” zat en ga op zoek naar een stuk muziek waar ik meer de aandacht bij kan houden. Moderne jazz hoef je zeker niet af te schrijven zo leert de ervaring met het Tingvall Trio en hun “Beat” al snel. Piano speelt de hoofdrol, aangevuld met een stevige bas en zingende percussie. Het doorklinken van bekkens is met de A7 minder aanwezig dan bijvoorbeeld op een Diamond tweeter van een B&W, veel mensen zullen dat kunnen waarderen als ze de B&W te fel vinden. De Spendor verloochent zijn Engelse afkomst op dat gebied niet en weet zich bescheiden op te stellen in dienst van de muziek, hij draait de rollen niet om door zelf alle aandacht op te eisen.

Voor de liefhebber

Voer de A7 een viool van Jaap van Zweden met daarbij een orkest en hij neemt je mee in de wereld van Locatelli’s klassieke muziek. Na de eerdere gespeelde stukken weet ik dat de A7 niet alleen klassiek werk aankan, al zou je dat te snel gaan vermoeden zo zoet als deze viooltonen klinken. Er moet bij Spendor een ontwerper zitten die klein orkestraal werk in zijn hart heeft gesloten. Heel vloeiend met accenten op kleine nootjes om de spanning te bewaren, een hoge mate van klankzuiverheid, viool met de juiste mate van scherpte en tegelijk aangenaam blijft. De speelsheid spat van de conus, waarbij opvalt dat de grote conus geen afbreuk doet aan het middengebied noch last heeft van een overmatig bundelen van de middenfrequentie. Alweer een feestje op klassiek gebied dat ik van de Melco server haal zijn Mozart trio’s voor klarinet met Nils Mönkemeyer op viool en Sabine Meyer op klarinet. Een opname in een resolutie van 96kHz en 24bit waarop Sabine’s klarinet de hoofdrol mag spelen. Ook hier is het neutrale karakter van de A7 debet aan de uitgewogen weergave waar geen enkel instrument op een valse manier de aandacht op durft te eisen. Een volgend stuk geeft ruimte aan twee andere solisten, viool en piano. De speelsheid en het spelplezier weten de uitweg te vinden via de conus en de tweeter, heel karaktervol is de vioolklank, zich vermengend met de piano waarbij redelijk duidelijk vastgesteld kan worden hoe groot de opnameruimte geweest moet zijn. Dat de muziek zelfs tijdens het schrijven van aantekeningen op een prettige manier de aandacht blijft vragen is alleen maar positief.

De Spendor A4 in vergelijk

Het is interessant om nog even terug te gaan naar de A4, een gelijke tweeter met eenzelfde woofer, al lijkt de woofer van de A4 door optisch bedrog kleiner. In hoeverre het filter afwijkt kan ik niet beoordelen, dus resteert voor het oog de kleinere kast ten opzichte van de A7 en de simpele reflexpoort zonder lineair flow. Angelina Wismes is nog steeds een schatje, wat ze nu niet meer kan aanbieden is een 100% overtuigend beeld want de weergave gaat naar een stapje eenvoudiger, kleiner in weergave, meer bescheiden, meer neigend naar reproductie door minder de werkelijkheid te benaderen. Zou ik de A7 de afgelopen uren niet hebben beluisterd dan zou het allemaal niet zo opvallend zijn, immers de A4 is een plaatje van een luidspreker en zo heerlijk plaatsbaar. Het hoorbare effect van “fysiek kleiner zijn” valt eveneens op met Chris Rea, de echte lucht in de kast van de A7 is net als cilinderinhoud bij een auto niet te versmaden. Dat zorgt voor een afweging: concessies doen aan de weergave of concessies doen aan de zichtbaarheid van een luidspreker in een huiskamer. Plus de consequentie in prijs die niet vergeten mag worden. Van € 1.395,- voor de A4 naar € 1.895,- voor de A7 per stuk en in wit zelfs van € 1.535,- naar € 2.085,-. Het Tingvall Trio heeft minder last van de kleinere inhoud van de A4, Nik Bärtsch juist wat meer. Tingvall steunt zwaar op de piano waar bij Bärtsch de diepe bastonen eerder een rol meespelen. In het trio voor klarinet, viool en piano is de piano lichter van toon geworden op de A4 en draagt minder de muziek zoals dat zou passen bij de grote van het instrument. Ik merk daarbij wel op dat de A4 de muziek beter weet los te laten dan de A7 dat kan. De A4 verdwijnt totaal uit beeld, waar de A7 zich manifesteert door tonen soms vast te houden op de baffle. De A4 is de lichtvoetige van de twee weergevers, de A7 de zware jongen. Kortom het wordt een afweging met plussen en minnen die niemand kan nemen behalve de toekomstige eigenaar van één van beide systemen. Met mijn voorkeur voor (dames) stemmen zou ik gaan voor de A7, met kamermuziek en wat minder plaats in de huiskamer voor een luidspreker komt de A4 in de spotlights. Leven kan ik met beiden gezien hun kwaliteit, soepelheid, klankeigenschappen en royale weergave van alle aangeboden soorten muziek.

Zelf proberen?

Niet voor niets is Spendor in korte tijd heel populair geworden bij Lexicom Mutimedia bewijst ook de A7 weer eens. Het is een in mijn oren heerlijke luidspreker geworden en een waardige uitbreiding op de lijn van klassieke weergevers met daarin verwerkt moderne techniek. De synergie tussen de woofer en de tweeter is voorbeeldig, de ruimere kast ten opzichte van de andere A-serie modellen is een winstpunt. Net als de lineair flow poort, mede verantwoordelijk voor de beheerste en gelijkmatige lage tonen weergave. De meerprijs van de A7 lijkt misschien groot in vergelijk met de andere modellen, voor mij is de luidspreker het extra geld waard vanwege de royalere weergave die de werkelijkheid net wat meer weet te benaderen dan mogelijk is met de kleinere modellen. Hoe geliefd de A2 en A4 ook zijn, zeker door mij. Optisch kan de grotere kast een bezwaar vormen, aan de andere kant is de A7 bedoeld voor een ruimere luisterruimte en daarin valt hij niet meer of minder op dan een A4 in een bescheidener ruimte. Vraag gerust om de A7 eens naast de A4 te zetten, draai uw eigen muziek en maak dan een keuze. Het team van Lexicom Multimedia geeft u daartoe met plezier de ruimte.

Voor alle informatie over de Spendor A7 luidspreker of de andere modellen kunt u terecht bij Lexicom Multimedia.  De prijs is € 1.895,- per stuk in de walnoot, eiken of zwarte uitvoering. In de winkel hebben wij de uitvoering in Satin white. Deze kost € 2085,- per stuk. Meer informatie of bestellen? Klik hier.