Sonus faber Sonetto II G2: Meer dan de middelmaat
Natuurlijk is het leuk om de crème de la crème van de audio aan de oren te laten passeren, maar er is ook zoveel moois te vinden in een lagere prijsklasse. Juist omdat daarin de concurrentie zo groot is, zal een fabrikant proberen boven het maaiveld uit te steken. Zo ook het Italiaanse Sonus faber dat met een Sonetto op de proppen is gekomen. In een G2 uitvoering. Van de in de winkel aanwezige modellen is de Sonetto II G2 gekozen, een monitor luidspreker met een redelijke afmeting. Het hadden ook de Sonetto III of V kunnen zijn, twee zuilluidsprekers. Lexicom Multimedia heeft ervoor gekozen de drie modellen elk in een andere kleur te kiezen, zodat een klant een goed idee kan krijgen hoe walnoot, wengé of hoogglans zwart er op een Sonetto G2 uit zal zien. Om te kunnen luisteren is een combinatie gemaakt met een Naim Uniti Atom welke ongeveer dezelfde prijs als het paar speakers heeft. Een All-in-one welke compact is en van alle markten thuis. We gaan luisteren of we hiermee een winnaar hebben gecreëerd.
Onze Sonetto II G2
Een Sonus faber Sonetto II G2 vertoont veel overeenkomsten met zijn duurdere broers. Te beginnen met de kast in de vorm van een luit. De logo’s, de fraaie afwerking met echt hout en wat aluminium ornamenten. Ook de techniek achter de drivers is ons niet vreemd. De Sonetto reeks bestaat uit twee monitoren, drie vloerstaande modellen, een center luidspreker en surround luidsprekers. Zodat een Sonetto niet alleen bruikbaar is voor stereoweergave, maar zich tevens laat gebruiken in een surround opstelling. De Sonetto II G2 is een basreflex luidspreker met de poort aan de onderzijde. Daarom staat de monitor op voetjes, welke precies passen in een betonachtige plaat die bovenop een stand komt te liggen. Waarschijnlijk gemaakt uit gietbeton waaraan hars is toegevoegd. De energie uit de poort wordt naar voren gedrongen door schotten tussen de pootjes. Een optisch zeer fraaie constructie. Sonus faber claimt de Intono technologie bedacht te hebben, een manier om van zowel een reflex box als van een gesloten systeem de voordelen te behouden zonder de nadelen van beiden. Er ontstaat een veel gelijkmatiger impedantieverloop van de woofer, wat versterkers erg fijn vinden.
De drivers zijn zoals gebruikelijk bij Sonus faber op het front omgeven door leer, wat ongewenste reflecties op de baffle voorkomt. Wie trouwens goed naar het uiterlijk kijkt, zal zien dat het houtwerk op de bovenzijde onder een hoek van 45 graden is gefineerd. Terug naar de techniek, het scheidingsfilter heeft een overgangsfrequentie op 3.1 kHz voor een Sonetto II G2, lekker hoog en weg uit het belangrijke middengebied. Je kunt elke Sonetto bi-wire of bi-amp aansturen. De asymmetrische en organisch gevormde basket van de 6,5 inch woofer is afgeleid van veel duurdere modellen. Een krachtige magneet vormt de motor van de woofer. Het conusmateriaal is in basis papier, met de nodige coatings versterkt, opgehangen is een asymmetrische rubber surround. De 30mm tweeter heeft een dome en achter de dome is er een gedempte ruimte om resonanties af te vangen. Sonus faber heeft voor de Sonetto II G2 eigen stands ter beschikking, maar laat de keuze aan de klant. Het fineer op de voet van de stand is eveneens in walnoot, wengé of hoogglans zwart uitgevoerd. Nog even een klein beetje van de specificaties. De nominale impedantie is 4 Ohm, het rendement 87 dB. Maten zijn 414 mm x 227 mm x 355 mm (H-B-D). Elke Sonetto II G2 weegt net boven de 10 kilo.
Naim Uniti Atom
Met een Naim Uniti Atom maak je snel een combinatie, immers de Atom is een all-in one speler. Alle streaming opties die normaal zijn bij Naim zijn ingebouwd, er zijn bovendien analoge en digitale ingangen beschikbaar. Ingebouwd is ook een hoogwaardige dac met Naim’s eigen technologie. De versterking is typisch Naim, niet al te veel vermogen, wel heel veel stroom beschikbaar vanuit de klasse AB schakeling. Een lastige luidspreker aansturen, of eentje met een lage impedantie als een Sonus faber, zal geen probleem zijn. Het afgegeven vermogen is 40 Watt per kanaal aan 8 Ohm. De Uniti Atom bedien je vanaf het apparaat, met een meegeleverde afstandsbediening of met de uitgebreide en overzichtelijke app. Eigenlijk hoef je nooit meer bij het apparaat te zijn na het aansluiten. Al mis je dan mogelijk wel het fraaie scherm aan de voorzijde met full color artwork. Of de prachtige volume regelaar aan de bovenkant. Om de Uniti Atom aan te sluiten en om de Sonus fabers aan te sluiten gebruiken we graag Chord Company Epic kabels. Voor stroom, ethernet en luidsprekers.
Uit 1968
Chie Ayado is met “Mr. Bojangles” de eerste zangeres waarbij ik vandaag aantekeningen ga maken. Zang en piano laten in een notendop de kwaliteit van dit systeem beluisteren. Piano is volkomen geloofwaardig, toch zijn het de vocalen die de show stelen. Mooi gepositioneerde stem, strak in het midden tussen de weergevers, of enige afstand gehouden van het klavier. Met een ruime dynamiek en flinke uithalen van Chie die geen moment teveel van het goede worden. Een muzikale trip naar het verleden van deze compositie. Nog altijd levend en op Sonus faber met Naim levendig, zuiver en zonder enige terughoudendheid gebracht. Ook qua formaat van de afbeelding geloofwaardig, haar stem wordt niet te groot, haar piano niet te klein. Muziek en zang vormen zo een geslaagde combinatie. Het stereobeeld wordt tot nu toe gehouden tussen de weergevers, weet wel helemaal los van de speakers gekomen. Netjes vrijstaand in de ruimte. Het is Chie zelf die je pakt en meeneemt in haar wereld, dat is niet het systeem wat zich slechts gedraagt als een slaafse volger.
Wie graag de breedte van een stereobeeld opzoekt kan zijn lol op met Bob Dylan en “Man in the long black coat”. De band waaiert uit in de breedte, terwijl hoogte wordt toegevoegd aan Dylan en hij met zijn krakende stem groot en imposant aanwezig is. De stage groeit zonder probleem of ingrijpen in luidsprekeropstelling tot een eind buiten de luidsprekers. Bas is stevig aanwezig zonder te gaan overheersen. Misschien zelfs wel een beetje aan de bescheiden kant met een luidspreker opstelling die vrij ver is gehouden van de achtermuur. Gelukkig maar, meer bas kan altijd door de luidsprekers richting de achtermuur te plaatsen, de druk in de lage tonen verminderen is veel lastiger om op te lossen. De weergave van Dylan en zijn band kenmerkt zich door de flinke power aanwezig in de weergave. Twee maal 40 Watt uit een Naim Uniti Atom is bepaald niet kinderachtig, juist heel volwassen. Luister maar eens naar de mondharmonica in deze track, die kan echt scheuren door de ruimte. Wie nog wat meer van de lage tonen wil genieten kan terecht bij Jennifer Warnes en haar “Way down deep”, waar de grote drums een fundament leggen. Met shakers links achter. Stem helder en goed te verstaan. In de hoogte afbeelding is wat te wensen, lage tonen gaan tot aan de grond, in hoogte komt de muziek niet boven de tweeters uit. Gelukkig niet storend, slechts een constatering. De Sonus faber Sonetto II G2 luidsprekers zorgen voor een overtuigende druk achter de stem. Mede ingegeven door de donkere klanken die Warnes mee heeft genomen, het maakt de drums levensecht.
We zijn er nog niet met lekkere muziek, Fourplay met “Chant” doet er qua slagwerk nog een schepje bovenop. Misschien geen meesterwerk dat jaren in de oren blijft hangen, wel een waardig stuk om zowel de Naim als de twee Sonus fabers aan het werk te zetten, op die manier de zon in huis te halen. Terwijl het gewoon CD kwaliteit is ervaar ik de lang verwachte diepte in de weergave. Het stereobeeld geeft ruimte aan de diverse instrumenten en aan de stemmen die meegaan in het ritme. Percussie is steeds sterk, kenmerkend voor Fourplay dat graag met veel geluidjes de aandacht weet vast te houden. Gitaar, elektronisch opgewekte orgel en pianoklanken zorgen samen met de bas voor de invulling. Opvallend dat bekkens overduidelijk zijn, terwijl de Sonetto II G2 geen enkele neiging tot scherpte vertoont. Niet op stemmen, niet op instrumenten. De afstemming is neutraal, vanaf de bas, via het middengebied tot aan de hoge tonen. Dat betekent meestal dat je lang kunt luisteren zonder vermoeid of geïrriteerd te raken. Ten opzichte van de duurdere Sonus fabers is het de detaillering en de finesse die achter blijft, terwijl veel van het karakter van het merk bewaard is gebleven. Er zit een duidelijke opbouw in de productlijn die naarmate de prijs van de weergever stijgt vooral een fijnmaziger weergave laat horen door nuances in de muziek beter uit te lichten. Wat in gelijke mate opgaat voor het merk Naim dat ook een onmiskenbaar huisgeluid heeft waar het zijn vele fans aan dankt.
Italiaans op een Italiaan
Terwijl ik op zoek ga naar klassieke muziek speelt het pop genre nog een poosje door. Ik matig het volume en tot mijn verrassing blijft de weergave overeind. Zacht spelen mag dus zonder schaamte, zonder beperking tot zelfs op achtergrond niveau. Beetje zonde om zo zacht te spelen met deze componenten, je wilt ze graag laten stralen, wel ben ik blij dat het kan. Hoe fijn het is om te werken met een gelijkmatig afgestemde luidspreker, wordt duidelijk met een album van La Sereissima dat werken van Vivaldi bevat. Thuis heb ik een luidspreker onderhanden met een opgepept hoog, een piek in de tweeter van decibellen rond 10 Khz en dat is geen feest. Dit album is gewoon niet fijn om thuis te draaien, pop gaat gelukkig beter al zit er steeds een randje aan. Sonus faber kiest een andere weg, neutraal zonder de excessen in transparantie op te zoeken. Dat zorgt dat deze Vivaldi opname zonder restrictie te waarderen is, zuiver, gefocust op de muziek, nog altijd transparant, maar niet tot op het bot. In het kritische gebied tussen 1 en 2 à 3 kHz is er geen overgang van tweeter naar woofer, omdat een woofer in een Sonetto II G2 doorgaat tot 3,1 kHz Het zorgt ervoor dat een tweeter pas laat in beeld komt en een woofer heel ver en gelijkmatig alle grondtonen voor zijn rekening neemt.
Tijdens een concert voor twee cello’s van nog steeds hetzelfde album, kun je genieten van het heerlijke spel, het orkest en de vrolijkheid in de muziek van Vivaldi. Bassen doen mee, strijkers zonder scherpte en de cello’s zijn opvallend fraai opgenomen. De breedte en diepte van het stereobeeld maken de weergave realistisch. Nee, je zit niet op de eerste rang, wel op een akoestisch gezien goede plaats in de zaal. Een rang wat hoger dan het podium waardoor je als het ware van boven naar het orkest kijkt. Niet in een overdreven vorm zoals in Carré in Amsterdam, meer zoals in LantarenVenster in Rotterdam. Waarbij ik voor het gemak even aanneem dat u beide zalen (her)kent. Ondertussen gaat het cello concert over in een concert voor twee fluiten en ongemerkt blijf ik geboeid luisteren naar de muziek. Dat is zonder meer een heel positief teken.
Wat een griet!
Een oude favoriet, gelukkig voor haar niet in leeftijd, is sopraan Griet de Geyter met haar klassieke zang. Ik laat cantates zingen met op de achtergrond een kerkorgel. Haar stem is zeldzaam mooi, het genre op haar op het lijf geschreven, dat alles laten de Sonetto’s II G2 met liefde terug horen. Echt genieten waarbij de akoestiek van de opnameruimte duidelijk wordt gemaakt in de galm op haar stem. Het lijkt even of deze speler en deze luidsprekers speciaal zijn ontwikkeld voor een Belgische sopraan. Strijkers worden mondjesmaat toegevoegd, het zal in de muziek horen, maar als ik zo’n stem hoor op dit systeem, dan is stem en orgel meer dan voldoende om rillingen over de rug te laten lopen. Minstens zo mooi, maar van een andere orde is een vioolconcert met soliste Lisa Batiashvili, groot orkestwerk dat niet echt mijn smaak is, maar wel kan aangeven hoever je een luidspreker kunt drijven zonder dat hij gaat irriteren aan de oren. Wie dit groots wil weergeven moet eigenlijk zoeken naar een grotere luidspreker en een beul van een versterker, toch doet een Atom met Sonus faber het helemaal niet verkeerd. De viool in de handen van Lisa is krachtig en weet vele nuances naar voren te brengen. Van de hoogste en meest ijle noot, tot aan het vuur als het orkest achter haar met passie weet in te zetten. Tot slot laat ik pianotonen over mij heen vloeien die Kahtia Buniatishvili heeft opgenomen op haar album 
“Motherland”. Overtuigend echt en zuiver, met een heldere klank, dynamisch en ongeremd. Ik zak weg in de bank en vergeet aantekeningen te maken, durf haar spel niet te verstoren met tikken op een toetsenbord. Van heel zacht en teder, handen bijna alleen zwevend boven het klavier tot aan krachtige vingers op de toetsen, het is naarmate ik langer luister dat ik steeds meer het soort geluid herken waar ik altijd naar zoek. Muziek gesteld boven techniek. Daardoor en daarmee weg kunnen dromen op klanken, zonder gestoord te worden door hifi kunstjes. Ik gun mij met veel genoegen de tijd om stil te blijven zitten in de luisterruimte, daar ongestoord te genieten van deze opname.
Universeel inzetbaar
Stel je zoekt naar een audio systeem dat compact is, gemakkelijk te bedienen, voorziet in bijna alle bedenkbare opties, fraai is om te zien en weinig ruimte inneemt. Helemaal geen idiote wens met het steeds kleiner worden van nieuwbouw appartementen. Dan kun je uit heel wat merken en types kiezen, maar je absoluut geen buil vallen aan Naim en Sonus faber. Gerenommeerde fabrikanten die hun sporen hebben verdiend en dat blijven doen. Met Naim kies je voor een apparaat dat krachtig is en een grote weergave kan neerzetten, door zijn techniek ook op bescheiden volumeniveau zijn luisteraars kan boeien. Alles sluit je er op aan, tv, cd loopwerk, analoge bron, voor bezoekers heb je zelfs bluetooth en AirPlay. De Uniti Atom is multifunctioneel zonder in te leveren op kwaliteit. Koppel daaraan een set Sonus faber Sonetto II G2, zet die op stands die u mogelijk toch al heeft en speel uw muziek. Ok, een paar kabels blijven nodig. Twee voor de luidsprekers, één voor stroom en als u geen Wi-Fi toepast nog één voor internet.
Wat u zo verkrijgt is een weergave keten die voor elke muzieksoort geschikt is, top speelt met een highres stream en nog altijd zeer fijn presteert met internet radio of bluetooth. Over het formaat van de luidsprekers zal niemand vallen, zeker niet in deze hoge mate van afwerking, uitgevoerd zonder fratsen waardoor ze extra zouden kunnen opvallen. Frontje mag er voor, eraf is voor de muziek nog net een stukje beter. Heel stiekem vind ik de set geweldig presteren met klassieke muziek, vanwege de neutrale afstemming en zijn zuivere klank. Met pop kun je dat lastig beoordelen, daar wordt zoveel aan gesleuteld. Niettemin was Dylan imposant, stampte Warnes de kamer in en waren jazz muzikanten graag geziene gasten. Kortom, ‘universeel’ mag je als etiket op alle componenten plakken.
Prijzen (2024):
Sonus faber Sonetto II G2 in walnoot, wengé of zwart €2.498,- per paar
Naim Uniti Atom €2.599,-
Meerprijs voor stands, kabels etc.
