Mark Levinson No 5206, No 5302 en No 5101

Mark Levinson No 5206, No 5302 en No 5101:
voorversterker, eindversterker en een SACD-speler

In de rij met reviews van apparatuur met een iconische naam, Naim Audio, McIntosh, Luxman en Krell, mag een volgend merk dat beschikbaar is bij Lexicom Multimedia toch zeker niet ontbreken. Mark Levinson, volle dochter van de Amerikaanse Harman Group geeft acte de préséance met een voorversterker, een eindversterker en een SACD speler. Waarbij gekozen is voor Sonus faber Serafino G2 luidsprekers en een Auralic Aries G2.2 streaming transport. Voorwaar wederom een audio systeem dat ruim boven het maaiveld uitsteekt qua prestatie. Althans, dat weet ik inmiddels, aan de lezer moet ik dat nog duidelijk zien te maken. De man Mark Levinson duikt nog wel eens op, zoals met nieuwe merken of in een spraakmakend boek van zijn ex partner Kim Cattrall. Zijn inbreng in het huidige Mark Levinson merk is nul, behalve de gekochte rechten op zijn naam. Daarom vers van start, met een vleugje historie in het achterhoofd, snel onderzoeken wat er staat en hoe één en ander zich presenteert.

Voor en eind

De Mark Levinson No 5206 wordt aangeduid als een pure klasse A versterker, mooie reclame slogan, immers elke voorversterker werkt in volledig klasse A. Geen fabrikant die daarvan afwijkt of hij moet de juiste weg kwijt zijn. Gelukkig schuilt er veel meer achter de type benaming. De No 5206 is in de signaalweg volledig discreet opgebouwd. Het is geen aaneenschakeling van IC’s. Over de gehele signaalweg is de versterker direct gekoppeld, er zitten daarin geen condensatoren die het geluid beïnvloeden, anders dan in de voedingen. De No 5206 is als dual mono versterker opgebouwd en volgt daarmee dezelfde weg als de dual mono No 5302 eindversterker waar hij vandaag aan is gepaard. Een single gain-circuit is verbonden met een digitaal gestuurd weerstand netwerk voor volume-aanpassing, om naast maximale signaalintegriteit ook een grote bandbreedte te behouden. Vier analoge ingangen worden met relais in- en uitgeschakeld. Tweemaal gebalanceerd XLR en tweemaal single-ended RCA. Daarnaast is er een MM/MC phonotrap, instelbaar voor de purist die het maximale uit zijn draaitafel wil halen. Ook in de No 5206 zit een digitaal naar analoog converter, opgebouwd rond een ESS Sabre Pro DAC chip die 32 bit kan werken. Ingangen daaraan gekoppeld zijn AES/EBU, twee coaxiale en twee optische ingangen, éénmaal een asynchrone USB poort. Hoewel MQA zijn beste tijd lijkt te hebben gehad, ondersteunt deze voorversterker het formaat wel. Daarnaast is Bluetooth beschikbaar met het apt-X protocol. Uiteraard zijn er zowel RCA als XLR uitgangen en is er naast een speciale subwoofer uit ook een lijn uit.

Voor controle in een domotica omgeving en voor controle is elke No 5206 uitgerust met een ethernetpoort, USB, RS-232, een IR ingang en 12 Volt triggers in en uit. Via een webbrowser kun je configuraties importeren en exporteren, de software upgraden en instellingen maken. Het uiterlijk van de voorversterker is aluminium met veel zwart, aan de voorzijde een display waarin rode letters en cijfers verschijnen. Het uiterlijk is aansluitend op dat van de eindversterker en de SACD speler. Een voor mij vervelend feitje, indien de apparatuur in stand-by staat, knippert een rood lichtje. Maar misschien maakt dat u juist helemaal niets uit in uw mancave.

Over de No 5302 eindversterker valt wat minder te vertellen. Ingangen zijn er voor RCA en XLR. Het is een volledig dual mono Klasse AB ontwerp met een uitgangsvermogen van 2 x 135 Watt bij een 8 Ohm belasting, dat keurig verdubbelt naar 2 x 270 Watt aan 4 Ohm. Een indicatie dat het met de voeding wel goed zit, want menig versterker haalt die verdubbeling niet. Voor wie dat vermogen niet genoeg is, de No 5302 is te bridgen en dan houdt u een mono eindversterker over die 1 x 550 Watt kan leveren. Ondanks het haast industriele uiterlijk is een Mark Levinson No 5302 een elegante verschijning. Zelfs met de twee aluminium kleurige handgrepen aan de voorzijde. Die het heel makkelijk maken om deze zwaargewicht op zijn plaats te zetten. Ook hier weer systeemintegratie en communicatie via poorten voor Ethernet, USB, RS-232, IR-ingang en 12V trigger-ingang en -uitgang. Een nieuw ontworpen, solide aluminium IR-afstandsbediening wordt meegeleverd met de No 5302. Ten slotte maakt een interne webpagina het instellen mogelijk met een standaardwebbrowser.

SACD leeft!

In een grijs verleden is de No 5101 SACD speler wel eens meer besproken. Toch wil ik u voor de volledigheid zijn belangrijkste eigenschappen niet onthouden. In de voor deze serie kenmerkende jas schuilt een slot-loading SACD speler, gecombineerd met een streamer werkend met vast Ethernet of Wi-Fi en een digitaal naar analoog converter op basis van de eigen Mark Levinson PrecisionLink DAC Zijn ESS Sabre 32 bit converter maakt gebruik van een jitter eliminatie circuit, om daarna volledig gebalanceerd het digitale signaal om te zetten naar stroom en vervolgens spanning. De digitale ingangen zijn geschikt voor PCM tot 24bit/192kHz en file formaten als FLAC, WAV, AIFF, OGG, MP3, AAC en WMA. De analoge versterking gaat op basis een volledig discreet, direct gekoppeld dual mono circuit. Uitgangen zijn zowel via RCA als XLR te gebruiken. De bediening van de speler kan vanaf de voorzijde, met een meegeleverde afstandsbediening, vanuit een App of via RS-232 voor domotica toepassing. Een trigger schakeling ontbreekt niet.

Topologie

Tot slot hoe sluit je alles het beste aan volgens het team van Lexicom Multimedia? Door Chord Company Sarum luidspreker kabels te gebruiken, Chord Sarum interlinks te nemen tussen voor- eindversterker, een AudioQuest XLR interlink vanaf de SACD speler toe te passen. Een AES/EBU kabel gaat van de Auralic naar de DAC in de No 5206 voorversterker. Netsnoeren ontdek ik achter de opstelling van Furutech en van Chord Company. Zoals vermeld zijn de beschikbare luidsprekers van Sonus faber, type Serafino G2. Zij staan op Blue Horizon Spike Shoe Extreme onderzetters, ook al eens beschreven omdat het wonderbaarlijk is wat die voor een luidspreker in positieve zin kunnen doen.

Het meisje met de kat

Kiezend voor muziek die mij bekend is en kan dienen om de eerste indruk van de Mark Levinson met Sonus faber en Auralic opstelling te krijgen, kies ik voor mijn geliefde Lori Lieberman. Ditmaal een wat ouder album met de titel ‘The girl and the cat’. Uitgezocht op basis van haar stem, de akoestische instrumenten en het Matangi Quartet dat elke track verder muzikaal invult. Luisterend naar dit systeem merk je dat hier een krachtige versterker staat te spelen. Mark Levinson legt een fundament neer waarop de muziek kan bouwen. Een heel natuurlijke klank komende vanuit de bas, piano en slagwerk, het zijn grote instrumenten welke groot behoren te spelen. Daar zijn altijd twee factoren voor nodig: een fors conusoppervlak van de luidsprekers en inderdaad, een fors vermogen dat beschikbaar is in een versterker vanuit een flink gedimensioneerde voeding. Al is de naam Mark Levinson niet langer verbonden aan de oprichter van het bedrijf, zoals vergelijkbaar is met de historie van Krell, de twee merken hebben altijd kracht in hun apparatuur gestopt. De Amerikaanse sound waarmee ik ben opgegroeid. Pass Labs, Phase Lineair, Treshold, Crown, Dynaco, Great American Sound en meer.

Het aantal winkels waar je nog CD’s kunt kopen neemt drastisch af. Zelfs in Frankrijk wordt het aanbod schaars. Toch kon ik ook deze zomer juweeltjes scoren en toevoegen aan mijn collectie. Al liggen ze allemaal na te zijn geript opgeslagen in mijn kelder. Je zou de CD en een CD speler haast vergeten, tot je weer eens een glimmend schijfje in een gleuf laat verdwijnen van een ML No 5101. Beatrice Rana speelt samen met het Amsterdam Sinfonietta pianoconcerten van Bach. Op een Steinway concert piano, nota bene opgesteld in het Muziekcentrum van de Omroep in Hilversum. Het is best heerlijk om zonder iPad muziek te kiezen, even lopen en dan een CD lang luisteren zonder de neiging om te gaan zoeken naar iets anders. Het geeft rust! Rana eist de volle concentratie op, staat vooraan op het podium, groot afgebeeld slaat zij met kracht het klavier aan terwijl het orkest zich achter haar heeft opgesteld. De weergave is heel dynamisch en levendig, krachtig en rijk aan klank. De Steinway manifesteert zich als een groot instrument, terwijl violen zich laten gelden op een bed van lage tonen, gecreëerd deels door de vleugel, deels door bassen en cello’s. Je kunt je heel gemakkelijk een voorstelling maken hoe de opstelling geweest moet zijn in Hilversum. Laat de CD maar schuiven, letterlijk bij een Mark Levinson slot loader die een CD of een SACD naar binnen trekt. Daarna is het genieten, inderdaad heerlijk zonder de onrust om snel te gaan wisselen.

Franse meisjes

Even iets luchtigers in de speler, Clara Luciani met haar album ‘Mon sang’. Onvervalste, zuchtende Franse popmuziek. Met van die ingeblikte violen achter de zangeres en drums die er vrolijk op los slaan. Muziek van 13 in een dozijn. Zo begint het met de eerste track. Daarna een lekker uptempo nummer dat past bij de zomerse temperaturen buiten. De titeltrack is weer vol en drukkend. Toch levert de CD nuttige informatie op. Namelijk dat de set in staat is muziek los te maken van de weergevers, het stereobeeld breed op te bouwen, al wordt het vanuit de CD zelf zowel plat als ondiep gehouden. Het is een streep geluid waar Fransen kennelijk gek op zijn. ‘Mon sang’ was zomer 2025 een hit CD, te vinden ik elke wat grotere supermarkt. Toch zitten er veel betere tracks tussen. ‘Romance’ is klein gehouden en ineens is er wel hoogte aanwezig in het stereobeeld. Hoor ik zelfs vanuit het achtergrondkoor diepte. Dus verwijt de Mark Levinson speler niets, die is gewoon eerlijk, speelt oprecht wat in de putjes van de CD staat opgetekend. Misschien symbolisch dat de laatste track is getiteld ‘Forget me not’, daar waar Clara een duet zingt met Rufes Wainright. Weer die plastic violen die nog net om aan te horen zijn. Tijd voor een echt instrument.

Wie mijn epistels vaker leest, weet dan ik een zwak heb voor Emmanuelle Dauvin, voor haar viool- en orgelspel. Haar tweede CD met de titel ‘J.S. Bach, Cantata a 2 OVNI Baroque’ speelt zij vol samen met de sopraan Heather Newhouse. Hoe totaal anders van kwaliteit dan Clara daarnet. Met de voeten speelt Dauvin het orgel, dus veel lage tonen, die juist via de krachtige Mark Levinson No 5302 van alle ruimte genieten. Zij dragen de viool en vanaf track twee ook de stem van Newhouse. Opgenomen in een kerk blijft de akoestiek behouden. Orgel naar achteren gezet, viool dichterbij en stem zwevend door de ruimte, galm gebruikend om langzaam in de achtergrond weg te zakken. Track drie, een aria met de titel ‘Auch mit gedämpften Stimmen’ speel ik eerst via de CD speler, dan nogmaals maar nu gestreamed vanaf Qobuz via het aanwezige digitale transport Auralic Aries G2.2. Qobuz biedt geen highres aan voor deze opname, dus is het een één op één vergelijk van 44.1 kHz sample rate en 16 bit conversie. Beetje jammer dan het volume vanuit de speler niet gelijk is aan de interne DAC van de ML No 5206 voorversterker, op het gehoor dan maar gelijk maken. Het verschil is significant, streamen is harder van klank, biedt minder ruimte informatie en dus is er minder te horen van de akoestiek. Viool heeft niet de warmte en rijkdom van daarnet, orgel is kleiner en zit veel dichter op stem en viool. Als je niet beter weet dan is het nog steeds indrukwekkend, de CD is hier toch echt de winnaar. Dus …. Gooi uw CD’s niet weg. Een investering in een nieuwe speler kan wel eens heel waardevol zijn als u een uitgebreide collectie CD’s heeft staan. Kan zomaar een ontdekkingsreis worden met een vleugje nostalgie.

Zij speelt de bas

Ik ben nog even doorgegaan met Dauvin voordat ik contrabassiste Lorraine Campet en pianist Nathanaël Gouin in de CD speler schuif. Hun ‘Âmes soeurs’ bevat composities van Lang, Beethoven, Schubert en Schumann. Pianoklanken zijn helder, Campet geniet van de kracht in de versterker. Wederom is de basweergave doortekend, helder, stevig maar nooit teveel. Goed wordt ruimte benut en er zit veel lucht tussen de weergevers. Gestreken bas zoeft, dan weer even geplukt en heel laag van toon, net als slaan op het instrument. Persoonlijk vind ik dit een sublieme weergave in de prijsklasse. Maar het laatste oordeel is aan wie de moeite neemt deze Mark Levinsons eens zelf te beluisteren. Laat Campet de woofers maar flink onder druk zetten, de grip van een No 5302 is groot genoeg voor een totale controle. Nog eens naar ons Auralic transport als bron. Nu wel 96 kHz bij 24 bit vanaf Qobuz. Dat komt dichterbij de CD speler, maar ik hou toch een lichte voorkeur voor het fysieke schijfje. Streaming klank is met Campet lichter, minder indrukwekkend, wat oppervlakkiger en kleiner dan daarnet.

Van een afspeellijst van Lexicom ga ik wat werk laten passeren. Het woord zegt het al, afspeellijst, dus streamen met Auralic naar Mark Levinson. Eerste stuk is Fink met ‘Trouble’s is what you’re in’, live opgenomen. Goed direct met een heftige gitaar, mooie stem waar zaalecho op zit. Dichtbij alsof je naar een PA systeem luistert, op genoeg afstand van de luisterplek om het aangenaam te houden. De ervaring van live is prima vastgelegd in de FLAC file. Aan het eind van de track kijk je gewoon de zaal met klappend publiek in, wat eigenlijk een omgekeerde ervaring is, je zit immers niet achter de artiest. Haevn met ‘Till the morning’ is ook heel fraai. Groot, weer met galm die mooi wegloopt, helderde stem, dichtbij, gitaar prachtig ondersteunend. Ik snap wel waarom dit op een playlist terecht is gekomen. Volume mag gerust wat omhoog, Haevn is het waard. ‘Bubbels’ van Yosi Horikawa heeft voor mij weinig met muziek te maken en alles met geluideffecten. Wel prima om te beluisteren hoeveel ruimte er is, hoe gemakkelijk het systeem de muziek de vrijheid geeft. Met een stevig, zeer gecontroleerd laag dat nooit teveel gaat worden. Rustige pop tot slot van Dylan LeBlanc en zijn zang op ‘Coyote’. Breder dan ooit, ritme waarop je vanzelf gaat meebewegen. Op een laag volumepitje nog altijd compleet en om van te genieten.

Eerbied blijft

Mark Levinson is een legendarische naam binnen de audio. In mijn jonge jaren sprak je met eerbied de naam uit. Levinson zelf was trouwens niet de ontwerper, wel de man met ideeën. Heden ten dage is de Harman Group eigenaar van de naam, bedenkt de concepten, ontwerpt de schakelingen, zet vormgevers aan het werk en produceert Mark Levinson apparatuur in eigen beheer. Bewaard gebleven van de legende is de uitstekende weergave die een Levinson deed belanden tussen de grootheden die ik eerder noemde. High end in Amerika was toen vooral klasse A versterkers die een huis konden verwarmen, met een laagweergave die geabsorbeerd werd door de vaak houten wanden van huizen, waarin grote luidsprekers als Magnepan, Klipsch en Dahlquist opgesteld werden. In onze contreien hielden we het graag wat beperkter, ingetogener en rustiger in de lage tonen. Mark Levinson onder beheer van Harman heeft dat goed begrepen, zonder de initiële waarde geweld aan te doen.

Het systeem dat vandaag speelde, een Mark Levinson No 5206 voorversterker met ingebouwde digitaal naar analoog converter, gekoppeld aan een dual mono No 5302 eindversterker, werd deels gevoed met muziek vanuit een No 5101 SACD speler.. Dat alles zonder gierend warm te worden of met lage tonen de ruiten te doen rammelen. Losjes, ruim, krachtig, evenwichtig en speels waar dat mag. Klassieke muziek, pop, zang of instrumentaal, je mag het allemaal loslaten want de weergave stelt nooit teleur. Toch hoor je de historie wel een beetje terug ten opzichte van andere merken. Klein of gefrummel in de marge is niet wat je hier moet zoeken. Power to the speakers zal ik maar zeggen. Mark Levinson heeft zijn roots behouden en verfijnd, is met het beschikbaar komen van nieuwe techniek en geavanceerder onderdelen blijven groeien. Het merk had status, heeft status, brengt nog altijd de kwaliteit die ooit gevat werd onder de noemer “Great American Sound”.

Prijzen (2025):

Mark Levinson No 5206 voorversterker en

No 5302 eindversterker € 11.990 per stuk

Mark Levinson No 5101 SACD speler € 7.190