Een nieuwe aanwinst neemt het op tegen de gevestigde orde
Sinds begin van de maand Juni hebben we bij Lexicom een nieuw audiostreamermerk opgenomen in het al reeds uitgebreide pakket. Met genoegen presenteren wij u het Zuid-Koreaanse merk Hifi Rose! Deze nieuwe speler op de steeds drukker wordende hifi-streamer-markt heeft hele interessante en vernieuwende opties te bieden en valt te plaatsen in het middensegment. Wij hebben zowel de net uitgekomen RS-250 als het vlaggenschip RS-150 demonstratie klaar in de winkel staan. Vandaag neemt de RS-250 het in een vergelijkend warenonderzoek op tegen de Auralic Altair Aries G1. Laten we eerst even ingaan op de functionaliteiten van zowel de RS-250 als de Altair G1.
Hifi Rose RS250
De HiFi ROSE RS250 is een multimedia-netwerkspeler met ingebouwde DAC die door het unieke design de weg vrijmaakt voor een geheel nieuwe streaming beleving. Het front wordt bijna volledig in beslag genomen door een ruim en goed afleesbaar 8.8-inch touchscreen voor de bediening. Aan de rechterzijde wordt het touchscreen aangevuld door een slimme volume/mute draaiknop. De HiFi ROSE RS250 is voorzien van een ESS 9038Q2M DAC-chip met een maximale resolutie van 32bit-768kHz in PCM en Native DSD support tot DSD512 De interne berekeningen worden verricht door een Hexa Core processor verdeeld over een ARM Dual-core Cortex-A72 (tot1.8GHz) en een ARM Quad-core Cortex-A53 ( tot 1.4GHz) Het gehele systeem wordt door een lineaire voeding van stroom voorzien wat garant staat voor een audiofiele geluidskwaliteit. Via de ROSE Connect smartphone app voor iOS en Android browse je overzichtelijk door muziekcollecties. Er wordt tevens een handige Bluetooth remote control meegeleverd waarmee je de speler buiten het touchscreen en de app om kunt bedienen.
De speler ondersteunt zowel Spotify Connect, Tidal en Qobuz en is volledig MQA compatibel zodat men optimaal kan genieten van de Tidal Master collectie. Stream daarnaast muziek via Airplay, DLNA en ROON of sluit digitale audiocomponent aan via de diverse digitale of de analoge ingang en geniet van muziek in een perfecte geluidskwaliteit. Direct audio-en videobestanden afspelen van een USB-medium of van een zelf in te bouwen SATA HDD os SDD behoort ook tot de mogelijkheden. Speel in een paar intuïtieve klikken internetradiostations af en beluister podcasts. Kijk met ROSE Tube naar YouTube video’s in 4K UHD-beeldkwaliteit via uw televisie of op de display van de RS250 zelf en beleef zo uw eigen digitale muziek- én filmbibliotheek in een perfecte stereo geluidskwaliteit. Het maakt niet uit wat je wilt afspelen of hoe je dit wilt afspelen, deze HiFi ROSE RS250 kan het eigenlijk allemaal.
Specificaties
- OS: Customized Android 7.1
- Display: 8.,8 inch Wide Angle Multi-touch panel
- Streaming platform: Hexa Core (Dual-core Cortex-A72 up to 1.8GHz en
Quad-core Cortex-A53 up to 1.4GHz) - Grafische processor: Mali-T864 GPU, OpenGL ES 1.1/2.0/3.0/3.1,
1, OpenCL, DX11 - RAM: LPDDR3 4GByte
- DAC: ES9038 Q2M(ESS) x 1 (Single Stereo Design)
- Output level: Max 2.3Vrms , Unbalanced
- THD: 0.0002% (1kHz 2.3Vrms Unbalanced output)
- THD + N: 0.0003% (1kHz 2.3Vrms Unbalanced output)
- IMD: -102dB (SMPTE 4:1, 60Hz:7KHz)
- Signal to Noise Ratio: 116dB (A-wt)
- Dynamic Range: Max 126 dB (CCITT filter)
- Stereo Crosstalk: Better than -133dB, 20~20kHz
- Output Frequency Response: 20Hz to 20,000(+/-0.5dB)
- Output Impedance: 100Ω
- Netwerkaansluitingen: Ethernet 10/100/1000 BASE-T
WiFi (802.11 b/g/n/a/ac) 2.4Ghz/5Ghz Dual Band - Bluetooth: A2DP Sink, AVRCP v1.3)
- Audio ingangen: Line Input x 1, Optical In x 1, COAX x 1, USB Audio In x1
- Audio uitgangen: PreAmp Out (Unbalanced RCA) x 1, Optical Out x 1, COAX x 1, USB Audio Out x1, Hoofdtelefoonuitgang
- Video uitgang: HDMI 2.0 x 1 ( up to 3840 x 2160 / 60Hz )
- Media aansluitingen: USB3.0 x 2 (File system-NTFS/FAT32, supported capacity- up to 10TB)
SSD x 1 (File System-NTFS, Supported capacity- up to 4TB) - Network Support Protocol: SMB/FTP/WebDav
- Ingang spanning : AC100-120V,220-240V 50/60Hz
- Ingang vermogen: 50W
- Bluetooth Afstandsbediening
- Control Software: ROSE Connect ( Android, iOS, PC ), Roon, UPnP/DLNA (universeel)
- MQA
- Ondersteunde Audioformaten: WAV, FLAC, ALAC, WMA, MP3, OGG, APE, DFF, DSF, AAC, CDA, AMR, APE, EC3,
E-EC3, MID, MPL, MP2, MPC, MPGA, M4A, AIFF
PCM : 8kHz~768kHz(8/16/24/32bit per Sample)
Native DSD: DSD64(2.8MHz)/DSD128(5.6MHz)/DSD256(11.2MHz)/ DSD512(22.4MHz) - Ondersteunde videoformaten: ASF, AVI, MKV, MP4, WMV, MPEG-1, MPEG-2, MPEG-4, H.263, H.264, H.265, VC-1,
VP9, VP8, MVC,
264/AVC, Base/Main/High/High10 profile@level5.1 up to 4Kx2K@30fps
H.265/HEVC, Main/Main10 profile@ level 5.1 High-tier up to 4Kx2K@60fps - Afmeting: 278 x 202 x 76 mm
- Gewicht: 3.2 kg
- Kleur: Zilver
- Prijs: € 2199,-
Auralic Altair G1
De ALTAIR G1 is een ideale digitale hub voor uw muzieksysteem. Hij kan werken als voorversterker, als Digitaal-naar-Analoog Converter, als streamer of als een all-in-one digitale muziekbron. De ALTAIR G1 gebruikt het AURALiC G1-chassis, heeft een 4 inch kleurendisplay en kan codes van iedere afstandsbediening aanleren via de Smart-IR leerfunctie. De ALTAIR G1 heeft een fors aantal innovaties van de G1- en G2-series overgenomen. Intern wordt gebruik gemaakt van een ESS 9038Q2M DAC-chip voor een gedetailleerde en verfijnde weergave. Het analoge circuit sluit daar naadloos op aan met zijn geoptimaliseerde PCB lay-out en audiofiele onderdelen. Het processor platform is de tweede generatie Tesla (G2) dat werkt met 2GB systeemgeheugen voor een soepele bediening en geperfectioneerde weergave. Met Tesla heeft Auralic compleet de controle over de streaming hardware en kunnen ze de software dus hand in hand met de hardware ontwikkelen en zijn vooral niet afhankelijk van derden. Een mooi praktijkvoorbeeld van dit gegeven is dat het Auralic gelukt is toch MQA weer te kunnen geven, maar niet hoefden te investeren in licenties en toch genoeg rekenkracht achter de hand gehouden hebben om de code te kunnen kraken met deze constructie. Een harde schijf met uw muziek kan worden ingebouwd om muziekcollecties in alle bestandsformaten en resoluties lokaal op te slaan. De ALTAIR G1 is een Roon Endpoint, speelt muziek af via muziekdiensten zoals Tidal, Qobuz en Spotify Connect. Bluetooth, AirPlay en Songcast zijn standaard.
Specificaties
- Frequency bereik: THD+N (XLR: <0.0002%, Dynamisch Bereik >124dB/RCA: <0.0003%, Dynamisch Bereik >121dB 20Hz-20KHz, A-weighted
- Interne klok: Dual 72fs Femto Master Clocks
- Streaming Platform: Tesla G2, 2GB system memory, 4GB data storage
- DAC: ESS 9038Q2M DAC-chip
- Streaming Ingangen: Gedeelde map in het netwerk, USB opslag, Interne opslag (SATA), UPnP/DLNA Media Server, TIDAL, Qobuz, Internet Radio, AirPlay, Bluetooth, Spotify Connect
- Ingangen: AES/EBU, Coaxial, Toslink, USB device to computer, USB opslag en USB DAC, RJ45 Gigabit Ethernet, 802.11b/g/n/ac Tri-Band WiFi
- Analoge uitgangen: Gebalanceerd XLR(uitgangsimpedantie 10 ohm) Single-ended RCA (uitgangsimpedantie 50ohm) 6.35mm hoofdtelefoon Jack (uitgangsimpedantie 5ohm)
- Ondersteunde file formaten: AAC, AIFF, ALAC, APE, DIFF, DSF, FLAC, MP3, OGG, WAV, WV, WMA
- Ondersteunde digitale formaten: PCM van 44.1kHz tot 384kHz in 16-32Bit, DSD64 – DSD512
- Control Software: AURALiC Lightning DS for iOS, OpenHome compatible, UPnP compatible, Roon
- Afmetingen: 340mm (B) x 320mm (D) x 80mm (H)
- Gewicht: 6,8kg
- Kleur: mat zwart
- Prijs: € 2799,-
Base Camp
De basis stereo configuratie wordt dit maal voorzien door een Hegel H-190 geïntegreerde versterker met daarop aangesloten een paar Dynaudio Contour 20i luidsprekers. De luidsprekers worden verbonden met Chord Company Epic X luidsprekerkabels en zowel de Hifi Rose als de Auralic Altair G1 verbinden we met Chord Clearway interlinks. De stroomtoevoer geschiedt door de welbekende Powerigel en de netwerkkabels zijn als vanouds Chord C-Sream. De Switch is de Silent Angel Bonn N8. Om snel te kunnen schakelen tussen beide streamers die op de twee RCA ingangen van de Hegel aangesloten zitten, Gebruiken we Roon als streamingbron. Beide streamers zijn Roon ready, dus maken we een groep in Roon van de twee zodat ze met dezelfde timing dezelfde muziek weer kunnen geven.
Met de Stoomtrein
Een oude bekende uit de hifiscene bijt het spits af. Stimela van Hugh Masekela is al sinds eind jaren negentig een vast begrip binnen elke hifi playlist bij demonstraties wereldwijd. Wij kennen dit nummer dan ook door en door vandaar de keuze om binnen dit vergelijkend warenonderzoek waar de basiselementen dusdanig dicht bijelkaar liggen het kaf van het koren te kunnen scheiden. Na enig heen en weer geschakel is de eerste indruk dat de Auralic een aanstekelijk punchy laag neerzet en mooie gestaltigheid geeft aan de solo blaasinstrumenten in de middensectie van het nummer. De Hifi Rose laat zeker geen steekjes vallen in laag en gestaltigheid, maar toch ontbreekt het een beetje aan presence. De ruimtelijkheid bij de Rose is dan wel weer groter en er blijft iets meer ruimte voor microdetail. Zo is er op links een begeleidende rif in een gitaar tijdens de sax en trompet solo die veel beter tot zijn recht komt bij de Rose en mooier in de ruimte staat. Ook de zo nu en dan krachtige uithalen in het slagwerk zijn iets meer afgerond bij de Rose en doen vermoeden dat voor de lange luister de Koreaan wel eens aantrekkelijker zou kunnen zijn.
Van diepgang tot breedte
The Hunter van Jennifer Warnes is een prachtig nummer om controle in het laag en het stereobeeld te kunnen beoordelen. Daarnaast worden er overwegend akoestische instrumenten gebruikt en is er enorm veel aandacht besteed aan zang en samenzang binnen deze productie. Aan het begin van het nummer klinkt er een diepe trommel die door de Auralic erg krachtig en gecontroleerd weergegeven wordt. De eerste vocalen van Jennifer klinken mooi warm, doch luchtig en staat gestoken en stabiel in het stereobeeld. De naar vermoeden akoestische basgitaar is doortekend en klinkt realistisch. Zetten we het nummer opnieuw in via de Rose lijkt het totale stereobeeld veel breder en is er meer ruimtelijkheid. Ook staan de verschillende instrumenten losser van elkaar. De stem van Warnes is wat breder, maar minder stabiel in het stereobeeld aanwezig. Het dynamische van de Auralic missen we nu wel een beetje, maar wat daarvoor terugkomt inzake gelaagdheid en rust bij de Rose valt ook erg te waarderen. S-klankjes worden dan ook iets minder aangezet bij de Rose en er zijn mensen die dat zeer kunnen waarderen.
Symfonische Kansen
Rachmaninov schreef naast geweldige pianowerken ook orkestwerken. Naast een aantal complete symfonieën, zagen de Symfonische Dansen ook het levenslicht ergens in het midden van de 20ste eeuw. Er bestaat ook een versie voor twee piano’s, maar die slaan we deze keer over. De uitvoerenden zijn Eiji Oue met symfonieorkest van Minnesota. De Rose laat een breed orkest horen gesitueerd op een sterk naar boven oplopend podium. De houtblazers zitten duidelijk hoger in het stereobeeld dan de strijkers. Degenen die vaker in een concertzaal gezeten hebben en zich interesseren in de opstelling van het orkest zullen zich goed kunnen vinden in de virtuele weergave van de opstelling door de Rose. De algemene dynamiek is indrukwekkend en het klankbeeld warm en groots. Wat ons betreft komen nu de verschillen tussen beiden pas echt duidelijk naar voren. Wellicht is klassiek sowieso een betere benchmark bij apparaten die eigenlijk vrij dicht bij elkaar liggen qua prestatie. En dan is het de beurt aan de Auralic. Wat opvalt is dat de Auralic een beeld met veel meer diepte weergeeft en het orkest fraai van achteruit opbouwt. De dynamische verschillen hebben meer kracht dan bij de Rose en de piano die iets links van het midden krijgt daardoor meer préséance. Slagwerk heeft verder iets meer byte, maar overheerst wel meer dan bij de Rose. Door de sterke dieptewerking, sneeuwen de houtblazers wel iets vaker onder en zijn minder goed te volgens als bij de Rose. Waar de voorkeur ligt laten wij in het midden omdat alle voors en tegens veelal een kwestie van smaak zijn.
De speeltuin in
Van het album Playground van Jazz/fusion drummer Manu Katché kiezen we het nummer Motion. De Auralic mag als eerste. Wat meteen opvalt is de strakke en realistisch klinkende basedrum en de gestalte in de bekkens. De geplukte contrabas is mooi doortekend en de karakteristieke bijgeluiden van de snaren tegen de toets van het instrument komen mooi naar voren. De piano staat mooi stabiel in het stereobeeld en bij de blazers hoor je het aanblazen van het instrument op overtuigende wijze. De dynamische band staat voor je neus mooi los van de luidsprekers. Wow! De verwachtingen zijn dus hoog nu we bovenstaande exercitie overdoen bij de Rose. Meteen valt het veel bredere stereo beeld op. Iets dat een rode draad lijkt bij de Rose tot dusver. Of dat bij dit genre wenselijk is laten we maar even in het midden. Dat het invloed heeft op het totaalbeeld is dan geen verrassing te noemen. Het mooie compacte jazzcombo wordt dus veel breder neergezet. Het microdetail bij de contrabas komt deels te vervallen en de contrabas wordt breder, maar wel wat rommeliger weergegeven dan bij de Auralic. Bekkens hebben wel een iets breder speelveld en ruimte waarin het combo speelt is beter waarneembaar. Bij deze specifieke opname is er bij ons een duidelijke voorkeur voor de weergave via de Auralic.
We geven niet op!
In het midden van de jaren tachtig liet Peter Gabriel zijn tot dan toe meer experimentele producties achter zich om het meer commerciële, meer pop muziek georiënteerde album SO uit te brengen. De mega hit Sledgehammer stond in diverse landen op nummer 1 en het lukte hem zelf om het nummer Invisible Touch van zijn vroegere bandgenoten van Genesis in Amerika van deze eerste plaats te stoten! Tot zover het stukje pop geschiedenis. Op dit spraakmakende album van Gabriel staat het pareltje Don’t give up dat hij samen met Kate Bush opnam als duet. De drummer op dit nummer is Manu Katché en zie daar het bruggetje met het vorige luisterblok. We waren bij de Rose blijven hangen dus die mag nu eerst. Het nummer is gebaseerd op een basrif gespeeld door Tony Levin op zijn zogenaamde stick bass. De basgitaar wordt aangetokkeld d.m.v. stokjes die de bassist als verlenging aan zijn vingers heeft. Dit geeft een karakteristiek geluid dat vaak mooi door de mix van een nummer heen klinkt. Met al die informatie in het achterhoofd geven we de Rose dus de eerste kans. De rif van Levin is mooi doortekend en blijft goed te volgen. De stem van Peter Gabriel is vol iets op rechts in het stereobeeld en de swingende hi-hat door Katche geeft het metrum op subtiele wijze aan. De licht schorre stem van Kate Bush vormt een mooi tegenwicht iets links van Gabriel. Tot zover een mooie, voor ons herkenbare weergave van dit nummer. In de brug in het midden van het nummer zet een zwaar gecomprimeerde piano in. Die zit vrijwel geheel op links.
Dan is het weer de beurt aan de Auralic. Wat meteen opvalt is dat het geheel iets krachtiger weergegeven wordt en er iets meer dynamiek lijkt te zijn. De hi-hat van Katche wint iets aan aanwezigheid en klinkt duidelijk realistischer. Anders dan bij het vorige blokje lijkt de stickbass van Levin weliswaar voller te klinken dan bij de Rose, maar was deze bij de Rose wel beter te volgen door het hele nummer heen. De piano in het midden van het nummer is vetter en breder. De voorkeur ligt wat ons betreft hier een beetje in het midden. De Auralic lijkt weliswaar beter op detail en voller te klinken, maar de rust en controle bij de Rose is ook niet verkeerd. Daarnaast weet ook hier de Rose weer de ruimtelijkheid mooi egaal weer te geven en dat scoort zeker punten als we het hebben over de lange luister.
Gangnam Style of Ming vaas?
Een middagje spelen met twee mooie streamers van Aziatische komaf was een waar genot! Op basis van specificaties en daar bedoelen vooral het gebruik van exact dezelfde DAC-ship mee, zouden we verwacht hebben dat ze dichter bij elkaar zouden liggen. Er is een globale overeenkomst als je op lagere volumes door je oogharen heen luistert naar de twee op dezelfde versterker met dezelfde “basisvoorwaarden” Ga je specifieker luisteren, dan valt bij de Auralic op dat er meer dynamiek en gelaagdheid is en dat de totaalklank vaak voller is dan bij de Rose. De Rose geeft weer een breder stereobeeld en een mooiere ruimtelijkheid aan het geheel door alle genres heen.
Bij complex laag kan de Rose soms wat dichtlopen, maar dat gebeurde ook bij de Auralic al was dat minder vaak het geval. Is de wens voor de lange luister en is de versterker/luidspreker combinatie aan de analytische kant, dan is de Rose wellicht de betere keuze. Houdt men van enthousiasme en een meer punchy laag, dan doet de Auralic betere zaken. Gaat men voor features en flexibiliteit qua ingangen/uitgangen, is er een externe dac van formaat aanwezig of staat er een versterker met ingebouwde dac op het verlanglijstje, dan kan de Rose als digitaal transport dienen en valt er een totaal andere weergave te realiseren doordat er meer variabelen zijn intreden doen en u op die manier zaken beter naar uw hand te zetten. De Auralic moet het slechts doen met de eigen analoge uitgangen, aangezien er geen digitale uitgangen op zitten, zelfs niet via USB. De Auralic heeft dan weer wel gebalanceerde analoge uitgangen. En dan is er nog het prijskaartje! De Rose biedt veel meer mogelijkheden voor € 500,- minder dan de Auralic. Kijken we weer puur naar de analoge prestaties, dan werpen de gedegen opbouw, de toegespitste streaming computer, de audiofiele behuizing en de gebalanceerde uitgangsmogelijkheden duidelijk de vruchten af bij de Aries G1. Ergens klinkt de Chinees toch audiofieler en in deze opstelling. De conclusie is dan ook dat als we de afweging maken puur op wat we gehoord hebben via de analoge uitgangen van beide apparaten, de Auralic onze voorkeur verdient boven de Hifi Rose. Bekijken we het wat ruimer en nemen we de uitgebreide mogelijkheden van de Rose mee in de overweging, dan doet de Hifi Rose hele goede zaken en kunt u besparen op het aankoopbedrag. Kom vooral eens luisteren bij ons in de winkel!
Meer informatie en prijs van de RS250 vindt u hier.
Meer informatie en prijs van de Altair G1 vindt u hier.