Dynaudio Heritage Special Monitor luidspreker: Modern erfgoed in een walnoot jas
Het is een prangende vraag: wie bedenkt na het uitbrengen van de Evoke 20, de Contour 20i en de Confidence 20 dat er nog ruimte is voor een model dat teruggrijpt op de historie van Dynaudio, waarin de Crafft en de Special Twenty-Five een grote rol speelden. Om vervolgens in het geheim een model te ontwikkelen dat volledig in Denemarken wordt gebouwd in een oplage van maximaal 2500 paar. Eén model, geen reeks zoals wij gewend zijn. In een klassiek aandoende behuizing, wel met ultra moderne drivers en een op maat gemaakt wisselfilter. Kortom, wie bedenkt dat een Heritage Special 2500 kopers zal vinden?
Het is voor mij wel duidelijk, de bedenkers zijn muziekliefhebbers aan wiens brein de Dynaudio Heritage Special ontsproten is, mensen die de ziel willen raken en niet het deel van de hersenen waar techniek wordt geprikkeld. Mensen voor wie de emotie in de muziek en het spel zelf een grotere rol spelen dan diepe bas, overdreven hoog en een te geprononceerd midden gebied om maar lekker op te vallen. Voor wie zijn oude weergevers koestert maar beseft dat die geen oneindig leven hebben. Voor wie door heeft dat moderne techniek en fabricage methoden mogelijk zijn met behoudt van het erfgoed dat ons geleerd heeft van muziek te genieten.
Mag ik u in de luisterruimte van Lexicom MultiMedia voorstellen aan Dynaudio’s nieuwste creatie, de Heritage Special!
Dynaudio Heritage Special Monitor Luidspreker
De in gelimiteerde serie Heritage Special luidsprekers vertegenwoordigen de historie van Dynaudio en koppelen die aan de modernste technieken. Het resultaat is een fraai uitgevoerde monitor luidpreker welke aan de juiste bron en versterking puur muziekplezier moet gaat bieden. De Dynaudio passieve monitor is volledig met de hand gemaakt in de fabriek in Skanderborg. Het geheim gehouden project is een “of the rader” ontwikkeling binnen het R&D laboratorium van Dynaudio. De Heritage Special vormt een eerbetoon aan de beste monitor modellen ooit gemaakt in de loop der jaren door Dynaudio zoals de Crafft, de eerste Contour en de Special Twenty-Five. Het retro uiterlijk van de Heritage Special doet niet vermoeden hoe modern het inwendige is.
Behuizing
De Heritage Special maakt gebruik van een 19 mm dikke MDF-kast die is afgewerkt met een duurzaam geproduceerd Amerikaans walnootfineer. De kast is intern verstevigd, wanden zijn met een dikke laag bitumen bekleed en gebruikt is een dempingsmateriaal van Zweeds fabricaat om zodoende ongewenste resonanties te minimaliseren. Voor de afwerking wordt ieder vel walnootfineer dat de fabriek binnenkomt onderling en op voor elk luidsprekerpaar exact gepaard, waarmee een volledige consistentie binnen de serie is gegarandeerd. Na het fineren volgen nog drie nauwgezette schuur- en lakprocessen, de reden waarom het iets meer dan drie dagen duurt om een Heritage Special behuizing van begin tot eind te bouwen. De Heritage Special is net als alle moderne Dynaudio luidsprekers technisch ontwikkeld en gemeten in de Jupiter meetruimte van 13 x 13 x 13 meter, daarna door “gouden oren” getuned voor het beste resultaat.
Tweeter
Premium tweeter-technologie is als eerste te herkennen aan de metalen frontplaat, identiek aan die van de nog steeds zeer geliefde Esotar T330D tweeter. Achter deze frontplaat zit nu een moderne Esotar 3-tweeter, gelijk aan de tweeter van de topklasse Confidence-serie. Zeker de beste, meest geavanceerde tweeter die Dynaudio ooit geproduceerd heeft. De tweeter werkt met een vergrote absorptiekamer, een krachtig, aerodynamisch gevormd neodymium magneetsysteem, een unieke resonantie-verminderende Hexis-binnenkoepel en Dynaudio’s kenmerkende, nauwkeurig gecoate soft-dome-diafragma.
Woofer
De mid/laag-unit van de Heritage Special is een “super charged” versie van de unit uit de niet meer leverbare en bijna € 65.000,- kostende Evidence Platinum. Opvallend detail is dat de rand van de woofer over de kenmerkende groef in het frontpaneel uitsteekt, net zoals dat in het verleden het geval was. Deze 18W75 XL Heritage Special MSP Woofer (Magnesium Silicaat Polymeer) heeft dezelfde, zeer herkenbare opbouw van het diafragma als die van de Evidence-versie. De Heritage Special woofer heeft een intern magneetsysteem, vandaar de benodigde ‘oversized’ spreekspoel met hexagonale aluminium spreekspoeldraden. In de Heritage Special is de spreekspoeldrager uitgevoerd in glasvezel. Het nieuwe magneetsysteem gebruikt zowel neodymium- als ferrietmagneten om de flux rond de wikkelingen van de spreekspoel nauwkeurig onder controle te houden. Zo wordt de tweede harmonische vervorming drastisch verminderd en de transparantie van de weergave verbeterd. De nieuwe asymmetrische Nomex-spider, geeft nog meer controle over de uitslag van de lange slag woofer.
Wisselfilter
Het wisselfilter is uiteraard in eigen huis ontworpen. Het is een klassiek Dynaudio 1e orde wisselfilter, volledig opgebouwd met hoogwaardige componenten van de Duitse fabrikant Mundorf waaronder Evo Oil-condensatoren. Het wisselfilter maakt gebruik van impedantiecorrectie- en time-alignment-technologieën voor de twee individuele drivers om zodoende een onhoorbare overgang tussen beide drivers te garanderen. Units en wisselfilter zijn bedraad met ‘Van den Hul’s CS12 12 AWG’-bekabeling. Om absoluut niets aan het toeval over te laten heeft Dynaudio gekozen voor de ultieme ‘710 Cu mC NextGen’-luidsprekerterminals van de Duitse fabrikant WBT.
Ieder paar Dynaudio Heritage Special-luidsprekers krijgt een uniek paarnummer gegraveerd in de geborsteld aluminium achterplaat. Eigenaren die hun Heritage Special luidsprekers registreren op de Dynaudio website krijgen maar liefst 10 jaar garantie. De Heritage Special heeft een advies verkoopprijs van €2.999,- per stuk.
Technische details van de Dynaudio Heritage:
- Rendement: 85dB (2.83V/1m)
- Maximale belastbaarheid: 200W
- Impedantie: 4 Ω
- Frequentiebereik: 42Hz–23kHz (± 3 dB)
- Systeem: Bass reflex, poort aan de achterzijde
- Scheidingsfilter: 2-weg, 1ste orde
- Scheidingsfrequentie: 2200Hz
- Woofer: 18cm MSP conus
- Tweeter: 28mm Esotar 3
- Gewicht: 11 kg
- Afmetingen (BxHxD): 208 x 385 x 320 mm
- Afmetingen met voetjes en front: 208 x 385 x 337 mm
Extra informatie
De bovenstaande beschrijving komt grotendeels van Dynaudio zelf. Mij vallen een paar dingen aan de luidsprekers op die ik niet onvermeld wil laten. Zo is de plaat om de tweeter heel groot en past de woofer maar net in de kast. Dat maakt dat de voorzijde voor het grootste deel ‘driver’ is en maar weinig hout overblijft. Een magnetisch vastgehouden doekje gaat over bijna de gehele voorzijde, tijdens serieus luisteren zou ik die er af laten. Kenmerkend voor veel Dynaudio woofers, dus ook voor de woofer in de Heritage Special, is de grote stofkap die verraad hoe groot de spreekspoel zal zijn. Woofer en tweeter zijn gedeeltelijk verzonken in het front. Nu eens niet helemaal wat meer gebruikelijk is. Aan de achterzijde is de grote poort te zien, lang en fors in diameter. Ondanks de poort is het rendement van de Heritage Speciaal laag en de 4 Om impedantie werkt daar niet aan mee. Een flinke versterker is zeker noodzakelijk en het moet bovendien een versterker zijn die voldoende stroom kan leveren aan 4 Ohm. Het uiterlijk van de Dynaudio Heritage Special zou je kunnen omschrijven als ouderwets, ik vind het eerder klassiek of stijlvol. Dynaudio heeft ervoor gekozen kastinhoud te halen uit de diepte, niet uit de breedte of de hoogte. Daarmee oogt de Heritage Special bescheiden in zijn prachtig afgewerkte walnoot jas. Het serienummer van het beluisterde paar is inderdaad in het metaal gefreesd van de plaat met de aansluiting. Het is paar
0095/2500. Hij staat op fraai passende, zwarte Dynaudio stands, licht ingedraaid en weggehouden van de achterwand.
Om het Heritage gevoel meer vast te houden dan met streamen van muziek nam ik vanuit huis een stapel CD’s mee om af te spelen in een Mark Levinson 5101 CD speler. De speler is met een AudioQuest Water XLR interlink verbonden aan een Mark Levinson 5805 versterker. Ik maak daarmee gebruik van de DAC in de speler en niet van die in de versterker. Luidsprekerkabels komen van Chord Company en zijn SignatureXL. Streamen van muziek is niet helemaal overgeslagen en daarvoor is een combinatie gemaakt van een Naim Supernait 3 versterker en Naim NDX 2 streamer/DAC. Onderling verbonden met een Atlas Mavros interlink.
Deens huwelijk
De gebruikelijke binnenkomer is van Agnes Obel onder de titel “Citizen of glass”. Het is met “Golden green” dat ik gegrepen word door een verbazingwekkende openheid in de weergave met de meerstemmige zang van Obel en vooral de in de lucht hangende geluiden aan de linkerzijde. Er ontvouwt zich een klankbeeld waarmee de ziel wordt aangesproken, niet het technisch ontvankelijke deel van de hersenen, dat laatste deel slaapt en mag blijven slapen. Er ontstaat muziek in de ruimte voor mij, niet eens heel breed of diep neergezet, noch hoog, echter zo organisch als mogelijk is. Muziek zweeft op de oren af op een manier die met alle technische hoogstandjes van tegenwoordig vergeten lijkt. Mijn manier van muziekweergeven in optima forma, bruikbaar in een normale luisterruimte, daar kom ik later nog wel op terug. Ik ga nog niet alles verklappen en wil zeker meer horen dan Obel waar de set mee op kon warmen tot bedrijfstemperatuur. Is het toeval dat Dynaudio en Obel beiden Deens zijn en samen zo’n goed huwelijk vormen?
Op het TRPTK label is Maya Fridman te vinden in een werk van Arvo Pärt voor cello en piano, een heel intens stuk muziek zoals ik gewend ben van deze componist. Laat ik mij eerst op de vleugel concentreren, wat ik meen te beleven is een echte concertvleugel met een prachtige, diepe klank waarin de noten heel lang doorklinken en pas langzaam wegsterven als de cello van Fridman ze naar de achtergrond duwt. In dynamiek geweldig, in klank bijzonder.
De cello zingt haar klagende lied, laat beluisteren dat een instrument met een kast die resoneert op de snaren veel groter is dan het punt waar de hamer van de vleugel de snaar raakt op de hogere noten. Wordt het klavier bespeeld in de duistere krochten van het laag, dan groeit de snaarklank vanuit de romp aan tot diepe warmte. Het valt mij op dat ik niet luister naar lage tonen, hoge tonen, middentonen, ik luister uitsluitend naar de muziek uit het systeem en vergeet elk aspect dat te maken heeft met de weergave zelf. Het is de muziek die met zoveel passie uit de weergever komt dat slechts dat aspect telt. Met volle kracht gespeelde noten doen mij schrikken, de zachte passages vergen concentratie en ik kan de neiging haast niet onderdrukken om naar de speakers te lopen om elke toon van dichtbij op te kunnen zuigen. “Uitgespeeld” door Harry Sacksioni toont aan op welke manier TRPTK een gitaar opneemt. Warm, rijk aan klank, metalen snaren, microfoon dichtbij genoeg om het bewegen van de vingers over de snaar mee te nemen in de opname. Het is een cliché maar wel heel dicht bij de waarheid: de gitaar staat voor mij in de ruimte. Groot genoeg om echt te zijn, klein genoeg om zicht niet op te dringen aan de luisteraar, dynamisch zoals een echte gitaar in de handen van Sacksioni kan en mag zijn.
Twee werelden
Was Agnes Obel in staat alle stemmen zelf in te zingen, de dames van Og3ne nemen elk één stem voor hun rekening. “Straight to you” is geen hoogstandje wat de opname betreft en de band is niet te vergelijken met Maya Fridman of wat Sacksioni net neerzette. Waar het wel goed voor is, is aantonen dat de Heritage Special voldoende drive en power kan bieden aan de luisteraar. Lekker losgekomen van de weergevers zijn de drie compatibele stemmen van de dames perfect uit elkaar te houden. Het is muziek waarin blijheid zit, je mee kan nemen op hun vrolijkheid. Met enig voorstellingsvermogen zie ik een podium voor mij, een PA systeem dat een flink aantal decibellen kan produceren. De weergave is met Og3ne ineens groot uit de Heritage Special, breed en hoog, er lijkt een veel grotere weergever te staan dan dit min of meer bescheiden model. Voor mij is het wel muziek die snel gaat vervelen omdat er steeds op een zelfde manier wordt gezongen en gemusiceerd. Is het uw smaak, dan past deze Dynaudio in uw huiskamer.
Van de hak op de tak, Sophie Alour laat op haar CD “Joy” Mohammed Abozekry zingen naast haar saxofoon. Muziek met sterke oosterse invloeden in combinatie met jazz. Andere gebruikte instrumenten zijn de oud, fluit, accordeon, piano, slagwerk en contrabas. Al in de eerste track kan de muziek een enorme berg herrie worden als het systeem een slecht onderscheidend vermogen heeft. Alour en Abozekry doen verwoede pogingen elkaar te overstemmen en de band voegt daaraan het nodige geweld toe. Het slagwerk laat zich ondanks de drukte prima onderscheiden en sluit de track af. Een organische weergave komt terug in de tweede track die klein begint met subtiele klanken. Fraai in de ruimte geplaatst komt er steeds een ander instrument bij tot en met de zang. Saxofoon hangt in de ruimte, mystiek, zacht en strelend. Hoe anders is de volgende track waar Alour veel weg heeft van Sonny Rollins en constant blijft blazen in een snel ritme, opgestuwd door de ritme sectie. Je zou verwachten dat het op een monitor dicht gaat lopen, de Heritage Special behoudt de individuele instrumenten als entiteiten, waarbij de samenhang in een volledig stereobeeld overeind blijft. Nog steeds luister ik niet in hoog, midden of laag, maar naar muziek als geheel. En wat speelt deze monitor groot, als hij driemaal de fysieke afmeting zou hebben als ik de ogen sluit en open, dan zou ik niet verbaasd zijn. Muziek staat ook nooit te hard of te zacht, het is er gewoon. Als afsluiting van de CD blaast Alour op een fluit. Ook hiermee staat deze vrouw haar mannetje en sleept de band achter haar aan. De fluit strak neergezet, in een realistische afmeting, voor de band gehouden in de productie. Het maakt dat ik meer en meer van haar wil horen op dit uitstekende systeem met zoveel synergie.
Jacht naar zuiverheid
Jazz, pop, klassiek, ik kan van alles genieten, dus ook van de CD “Typisch” van Combattimento. Hier loop ik tegen het eerste minpuntje van de Heritage Special aan, ik weet dat de muziek is opgenomen in de Dorpskerk van Kethel en ik zou graag iets meer van de akoestiek van de kerk willen horen. Wellicht zou daarmee het uitlichten van de individuele instrumenten in de knoop zijn gekomen, ik weet van andere, meer technische weergevers als PMC monitoren, dat de akoestiek een grotere rol kan spelen. De Heritage special neemt mij niet mee de kerk in, hij brengt de muziek naar mijn luisterruimte. Neergezet op een nette afstand, correct in klank voor zover ik kan beoordelen zonder bij de opname of de mixage aanwezig te zijn geweest. Heel mooi is de rust in de keten en de weergever, waarmee de diverse instrumenten alle ruimte krijgen om zelf de aandacht op te eisen. Al luister ik nu al een paar uur intens naar de weergevers, ik wil meer ontdekken en krijg zeker geen neiging om mij af te wenden. Omdat de ziel wordt aangesproken en het verstand ondergeschikt blijft. Te verwachten was dat deze Dynaudio voor klassiek werk op zijn plaats is, met Combattimento wordt mijn vermoeden bewaarheid met een soepele, levendige, dynamische en zuivere weergave. Niet analyserend, wel het oor strelend.
Alle ingrediënten zijn aanwezig: een zangeres die tevens zelf piano en gitaar speelt, puristisch en strevend naar kwaliteit, haar echtgenoot met roots in high end audio van Cello en tegenwoordig dealer in de USA van The Gryphon, mastering door Darcy Proper in Wisseloord studio’s, een klassiek kwartet dat de sporen heeft verdiend en volkomen op elkaar ingespeeld is. Ik heb het over Lori Liebermann en haar CD “The girl and the cat”, opgenomen samen met het Matangi Quartet. Wilt u naast Liebermann ook de luidspreker laten zingen, combineer haar dan met de Dynaudio Heritage Special. Het concert in het Paard in Den Haag is opnieuw te beleven, nu in uw huiskamer en nog een stukje zuiverder en beter dan in de zaal. Hoogte afbeelding in het stereobeeld zou wat meer mogen zijn, wat meer diepte is welkom, audiofiele overwegingen die niets te maken hebben met het plezier dat de weergevers brengen, de emotie overdracht van de gezongen woorden in combinatie met de instrumenten. Het is Lori, haar stem, haar emotie, haar compositie, mijn kippenvel als ik luister. Zo vloeiend, zo gemakkelijk weergegeven, zo veel sfeer en beleving, Luistert u tijdens een concert naar hoogte en diepte? Nee hè, ik ook niet, dus waarom zou ik dat nu wel gaan doen en de beleving bederven. De weergave is niet zo messcherp in detail als een Bowers & Wilkins D3 kan bieden, niet zo zuiver en gestoken als met een PMC fact, niet zo transparant als met een Audiovector R. Het is wel een mix van al dat soort eigenschappen, verpakt in een muzikale houten kast waarin de weergevers ongestoord hun werk kunnen doen. Net als veel Spendors met hun klassiek aandoende weergave patroon is ook deze Dynaudio in staat het hart te raken.
Van Mark Levinson naar Naim
Hoe lastig het ook is, de Mark Levinson set is verslavend goed met CD, het is waarschijnlijk niet de eerste keus qua prijsniveau met deze monitors en daarom een stapje terug in kosten naar een Naim systeem met Supernait 3 en een NDX 2 streamer. In de hoop dat de Liebermann CD op onze Melco muziekopslag beschikbaar is. Dat is de CD inderdaad, dus u kunt er tijdens een bezoek ook van genieten, mijn fysieke medium gaat immers mee naar huis. De Naim combinatie heeft één groot voordeel, wat ik miste aan plaatsing in hoogte in de ruimte is nu aanwezig. Net zo los en gemakkelijk als met een Mark Levinson, net zo groot zo niet groter. Wel heel anders, puntiger, sneller, ook wat rommeliger, minder de ziel rakend door het technische deel van de hersenen aan te spreken. Wat meer op het randje als Lori flink gaat uithalen in “Martha and me”. De Dynaudio Heritage Special gaat als een kameleon mee met Naim na de klankkleur van de Mark Levinson. De Supernait 3 haalt niet het niveau van de 5805, de NDX 2 streamt op hoog niveau, hij moet toch de CD in de 5101 voor laten gaan. De combinatie is beter in staat mijn audiofiele oren aan te spreken, nu luister ik wel naar de individuele hoge tonen om uit te vinden of het niet uit de bocht vliegt. Beoordeel ik bas als entiteit en vind dat de lage tonen wat minder diep gaan, c.q. minder gewicht mee krijgen van de versterker. Het middengebied ligt open, heeft een hardere klank dan met Levinson. Raakt toch heel dicht aan het concert. Mijn smaak en voorkeur hebben geen waarde voor u lezer, maar als ik dan toch een tipje op mag lichten, dan prefereer ik de Levinson aan de Heritage Special. In gedachten zie ik ook Luxman versterkers hoog genoteerd staan als kandidaten.
Heritage, doet toch denken aan vroeger. De tijd dat Diana Krall nog niet werd verguist maar gewaardeerd om haar muziek. “The best of” vind ik passend op dit systeem, het systeem zelf ook zo laat de gedetailleerde bas horen, de stem van Krall helder en duidelijk te verstaan, slagwerk zachtjes erbij, teveel strijkers, piano niet op de fraaiste manier opgenomen. “’S wonderfull”, misschien niet helemaal, lekker is het wel. Trouwens, er is aan de opname gerommeld vergeleken met haar CD “The look of love” waarop de track oorspronkelijk staat. Die mix is beter, zachter van klank, met meer detail in het slagwerk en een veel aangenamer piano. Nu blijkt weer eens hoe lastig het is om een luidspreker of ander component te beschrijven. De opname is zo bepalend en tegelijk wil ik niet altijd dezelfde muziek gebruiken. Een reden te meer een recensie uitsluitend te beschouwen als luistertip, reden om de winkel te bezoeken, dan zelf te luisteren en met eigen oren te beslissen over de keuze. Hoe ik ook mijn best doe u als lezer een indruk te geven van het beluisterde, uw smaak, huis, budget, omstandigheden zijn de mijne niet. Dat gezegd hebbende raad ik u wel aan de Dynaudio Heritage Special te komen beluisteren, want als u net als ik in de ziel geraakt wil worden met muziek dan staat hier uw weergever.
Eindelijk een man
Vooruit dan maar, na alle zingende en blazende dames een heer aan de beurt. Muzikale hartenbreker is Paul Stephenson en zijn CD “These days”. Breed neergezet, hoogte, diepte, alles is aanwezig in het levendige spel van zijn gitaar en de band. Singer/songwriter Paul neemt je mee op een vrolijke reis met zijn duidelijke stem. In een totaalbeeld waarin weer de Heritage Special veel groter overkomt dan hij fysiek is. Heerlijk dat een monitor de hersenen zo kan foppen. Met een zuil is het vaak veel lastiger om zo losjes te spelen. Daar gaat de kast een grotere rol spelen dan gewenst is. Daarvoor in de plaats krijgt u een basweergave die dieper reikt, het is maar net waar de voorkeur naar uit gaat in combinatie met de akoestiek van de luisterruimte.
Tot slot van de dag speelt The Alan Parsons Project een paar stukken van “I robot”. In een highres download van 24 bit bij een sample rate van 192 kHz. Om even aan te tonen hoe goed de Heritage Special om kan gaan met ruimtelijke informatie, met elektronische muziek en met pop. Lekker stevig volumeniveau voor de beleving, wegzakken op de bank in de hoeveelheid klanken die op mij af worden gestuurd. Zonder enige referentie naar hoe dit zou klinken in de studio, laat staan op een podium. Waar de Heritage Special steeds in uitblonk, het los kunnen laten van de muziek door zelf te verdwijnen is hier nog sterker dan ooit aan de orde. Weg zijn de weergevers, gebleven is de muziek. Met veel pit neergezet en stevige bas en drums, maar geen overweldigende bas, heel fraai op maat wat mij best een beetje verbaasd als ik kijk naar de enorme opening van de reflexpoort aan de achterzijde van deze weergever. Dynaudio heeft de moderne techniek zoals te vinden in andere modellen doorgevoerd in de Heritage Special en zich niet laten verleiden tot de soms zompige bas van vroeger. Of de overdreven basweergave die andere merken meebrengen om vooral uw buren te plagen en ervoor te zorgen dat de kamer bol staat van energie. Knap en met dank aan moderne (meet en ontwikkel) techniek dat deze kwaliteit tegenwoordig haalbaar is.
Eindelijk een man
In het begin van dit verhaal heb ik u beloofd een beetje uit te leggen wat mijn manier van muziek luisteren thuis behelst. In een kleine kamer luister ik op een afstand van maximaal 2 meter naar kleine monitoren. Ooit ontworpen door een team van de BBC om spraak op te beoordelen. De LS3/5a met zijn kleine woofer kan geen ruimte vullen als een huiskamer, evenmin de luisterruimte van Lexicom MultiMedia. Daar is hij niet voor gemaakt. Het is wel een luidspreker die het in zich heeft zo zuiver en natuurlijk mogelijk muziek en spraak weer te geven. De Dynaudio Heritage Special doet mij in veel opzichten aan de LS3/5a denken. Gelukkig is de Dynaudio groter, wel geschikt voor een normale ruimte, zwaarder belastbaar, universeel en toch spreekt hij net als de LS3/5a de luisteraar aan in zijn ziel, zijn hart, het deel van de hersenen waarin het gelukhormoon zijn werk doet. Dat heeft niets te maken met het klassieke uiterlijk, niet met moderne technologie aan de binnenzijde, wel met de afstemming, de drivers en het filter.
Dynaudio met zijn ervaring vanaf 1977 heeft kennelijk een team weten samen te stellen met daarin oude rotten om te herinneren wat de meerwaarde van een Dynaudio luidspreker was in de gouden tijden van de audio, gecombineerd met jonge wetenschappers die precies kunnen uitleggen waarom de ophanging van een woofer zoveel meer is dan een rubber rand en een stukje stof aan de binnenzijde. De gebundelde kennis en de gouden oren van het bedrijf hebben een luidspreker weten te maken waarvan het DNA aanwezig is van een jonge generatie. Het is ook het DNA dat de Dynaudio Heritage Special niet voor iedereen geschikt maakt. De klank is best conservatief, het uiterlijk idem. Nooit opvallend in een bepaald segment van de weergave, evenmin is een negatief punt te benoemen. Als een paal staat boven water dat de Heritage Special gemaakt is voor het weergeven van muziek, niet voor het kortstondig imponeren van een potentiële koper. Het is een luidspreker waaruit liefde voor de klank van instrumenten en de emotie van uitvoerenden spreekt. Een parel die op waarde geschat moet worden, omdat hij zijn beroemde voorgangers niet alleen eert, tevens weet te verslaan.