Dynaudio Emit 30: Hoge emissie tegen een schappelijke prijs

Het wiel opnieuw uitgevonden?

Het Deense luidsprekermerk Dynaudio verrast ons keer op keer weer met nieuwe, baanbrekende producten die de standaard in hun individuele prijsklasse zetten. Zo kwam het bedrijf dik twee jaar geleden met de Evoke serie op de markt, die een hele grote verbetering bleek te zijn ten opzichte van de Excite serie die vervangen werd door Evoke. In Evoke werden technieken toegepast uit de hogergeplaatste Contour modellen en de exclusieve Special Forty reeks. Een aantal jaren terug heeft Dynaudio al eens de “budget-luidspreker-markt” bestormd met hun Emit M luidsprekerreeks. De Emit M serie leek qua uiterlijk sterk op de toenmalige Excite serie luidsprekers, maar dan met simpelere units, slechts twee kleuren en geen magnetische fronten. Desalniettemin was Emit een ware hit en sleepte Dynaudio de één na de andere award in de wacht met de Emit M serie. We waren bij Lexicom dan ook verheugd toen Dynaudio eind Mei de aankondiging deed van een compleet vernieuwde Emit serie. Het woord vernieuwd is hier eigenlijk misplaatst, aangezien de nieuwe Emit serie geheel van de grond af opgebouwd blijkt te zijn.

In deze review onderwerpen we een paart Emit 30 vloerstaande luidsprekers aan een grondige test. De Emit 30 is de kleinere vloerstaande luidspreker binnen de Emit serie. Er is namelijk nog een veel grotere Emit 50, twee monitormodellen in de vorm van de Emit 10 en Emit 20 alsmede een center luidspreker voor surround doeleinden.

MSP Woofers

Van de MSP woofer van 14cm doorsnede, gelijkend aan de units die ook in de Evoke serie gebruikt is, worden in de Emit 30 maar liefst twee stuks ingezet die naast meer spierballen in het laag en een betere doortekendheid in het middengebied realiseren. MSP staat voor MSP Magnesium Silicate Polymer. Dit materiaal is in eigen huis ontwikkeld en wordt al tientallen Jaren gebruikt door Dynaudio in alle modellijnen. MSP zorgt voor de juiste balans in gewicht, stijfheid en demping om de controle te leveren daar waar deze nodig is. De conussen zijn uit een stuk geperst zodat er geen losse stofkap voor de spreekspoel gemonteerd hoeft te worden. De kleine inkepingen rond de rand van deze geïntegreerde stofkap zijn direct verbonden met de achterliggende spreekspoel dat de gehele constructie tot één geheel maakt. Minder bewegende onderdelen gebruiken geeft de ontwikkelaars meer controle over hoe de gehele luidsprekerunit beweegt en dus een voor meer precisie in het geheel. Dit manifesteert zich onder andere in weergave van een strakke bas, zuivere vocalen, duidelijke gitaren en meer, zelfs bij lagere volumes. Elke individuele woofer is voorzien van het  “dual-stacked strontium carbonite Ferrite+ ceramic” magneet systeem. Het gebruik van twee magneten zorgt ervoor dat de magnetische energie efficiënter in de juiste banen geleid wordt. Deze techniek is direct afkomstig uit de prijswinnende Special Forty serie.

Voor windingen van de spreekspoel in de Emit 30 units wordt aluminium gebruikt. Aluminium is licht van gewicht en omdat aluminium lichter is dan koper kunnen er meer windingen gemaakt worden rond de uit twee lagen van glasvezel bestaande spreekspoelbuis. Meer windingen staan ook weer voor meer kracht en controle over de conus uitslag. Er is echter nog een kleine verassing. De aluminium draad is gecoat met een dun laagje koper dat de controle van de versterker verhoogt op de gehele spreekspoel. Meer kracht door slechts een kleine extra verhoging van het gewicht.

Cerotar tweeter

De Emit luidsprekers van Dynaudio behoren weliswaar tot de instapserie, maar dat betekent niet dat er tweeters gebruikt zijn die nog ergens op de plank lagen. Maak kennis met de geweldige Cerotar tweeter, gelijkend aan de tweeter die ook in de Evoke serie gebruikt wordt. De Cerotar tweeter is gebaseerd op de Esotar tweeter uit de Special Forty en die in de Core studio referentie monitoren. De 28mm gecoate soft-dome membraan wordt ondersteund door een slimme inwendige Dome die de naam Hexis-dome draagt. De oppervlakte van de dome is ontworpen om zuivere en gedetailleerde hoge frequenties te reproduceren, zonder in zichzelf op te breken terwijl de achtergelegen Hexic dome de luchtstroom verzwakt  en daarmee ongewenste resonanties reduceert. Ook hier wordt de krachtbron gerealiseerd door het samenspel van een aluminium spreekspoel An aluminium binnen een  “airflow magnet system” Cerotar is ontworpen met een hoge detaillering en een lang luisterplezier zonder vermoeiend te zijn in het achterhoofd.

Danish-Design-Kasten

De kasten van de Emit 30 zijn gemaakt van 18mm dik MDF om een stevig en stabiele basis te bieden aan de luidspreker conussen. Van binnen zijn de kasten gedempt met polyseter vezel materiaal, dat tot op de gram nauwkeurig is uitgewogen om de juiste resonantie onderdrukking te realiseren. De bas-poorten aan de achterkant van de luidsprekers zijn voorzien van golvende reliëf-banen om ongewenste energie opbouw de kop in te drukken. Aan de buitenklant kan men kiezen uit de gelamineerde afwerking zwart, wit of walnut. Deze kleurstellingen zijn gekozen om in een groot aantal interieurs ingezet te kunnen worden.

Specificaties

Type luidspreker Vloerstaande luidspreker
Tweeter 28mm Cerotar (Hexis)
Frequentiebereik 44Hz – 25kHz (-6dB at 39 Hz – 35kHz)
Aanbevolen vermogen 30 – 150W
Gevoeligheid 87dB (2.83V / 1m)
Impedantie 4 Ohm
Magnetisch bevestigd front ja
Afmetingen (BxHxD) 26,8 x 94,7 x 33,5 cm
Gewicht 15,53 kg / 34,2 lb
Kleur WalnutWitZwart
Garantie 5 jaar

Handelen met voorkennis

Anders dan bij veel reviews die we in het verleden geschreven hebben voor de website, wisten we deze keer precies waar we de Emit 30 mee moesten gaan combineren voor deze review. We kunnen u met recht melden dat de reden van deze review een goede luisterervaring met klanten en zelf een aankoop van deze set zijn geweest. Anders dan voorgaande keren hebben we eigenlijk al een behoorlijk beeld van de klank van de samen te stellen combinatie. Het klaarblijkelijk gelukkige huwelijk waar we het hier over hebben is tussen een Cambridge EVO 75 met de set  Emit 30. Deze samenstelling bleek vooral bijzonder goed met jaren 80 muziek om te kunnen gaan. Deze vaak over geproduceerde muziek die bol staat van synthesizers en andere elektronische muziekbronnen kan soms schel, dynamisch arm en plat klinken. In de combinatie EVO75/Emit30 viel het ons op dat met name nummers uit dit genre rustig en gecontroleerd weergegeven werden en zelfs prettig in het gehoor lagen. Hopelijk ziet u deze vroege conclusie van ons niet meteen als spoiler. Het gericht luisteren moet namelijk nog beginnen! Dit is dus een keer een mooie gelegenheid om erachter te komen of heel goed geproduceerde muziek dan nog wel goed al dan niet superieur uit de verf komt bij deze set. Dat is dan ook precies wat we gaan onderzoeken in deze review!

De Gehele setup

Zoals hierboven vermeld kiezen we de Cambridge EVO-75 all-in-one-speler. De EVO 75 verbinden we middels Chord Clearway Luidsprekerkabels. De stroomvoorziening wordt voorzien door de Power Igel en de netwerkkabel is als vanouds een Chord C-Stream. We kiezen dit keer voor de StreamMagic app van Cambridge om de EVO-75 te bedienen. De Emit 30 staan op de meegeleverde spikes. Als er geen spikes gewenst zijn, staan de luidsprekers op rubberen ringen die standaard onder de uitwendige luidsprekervoeten gemonteerd zijn. Het paar Emit 30 dat wij hier aan de test onderwerpen is in Walnoten afwerking uitgevoerd.

Wie ben ik?

Londen Grammer is een vrij jonge Britse band waarvan de producties vanaf het eerste album op hoog niveau staan. We kiezen Who am I van het album Truth Is A Beautiful Thing. Dit nummer begint met de prachtige donkere stem van zangeres Hannah Reid. De stem van Reid staat mooi in het midden helemaal los van de luidsprekers. Nu is het stereobeeld vaak stabiel en mooi los van de luidsprekers bij Dynaudio, maar in de prijsklasse waar de Emits zich in bevinden is juist dat aspect ongekend goed. Naast een mooi stabiel stereobeeld is de gelaagdheid van de muziek ook prima voor elkaar en ervaren we een diepe, punchy bas die super gecontroleerd is. Ondanks de uitgebreide detaillering in deze muziek raken we niet vermoeid.

Poëtische dromen

Op artistiek niveau staat Londen Grammer eigenlijk niet zo heel ver van eighties pop, maar zoals eerder aangegeven staan zij qua productie wel op veel hoger niveau van de gemiddelde jaren 80 producties. Toch kennen zij een overeenkomst in de keuze van veelal synthetische geluidsbronnen. Om te zien of deze Emit 30 ook een beetje om kunnen gaan met akoestische nummers, valt de keuze op een mooi nummer van David Sylvian genaamd When Poets Dreamed Of Angels. De diepe stem van David wordt begeleid door een aantal akoestische gitaren met nylon snaren die van links naar rechts verdeeld zijn over het stereo beeld. De puls van het nummer wordt door enkele slagwerkinstrumenten voorzien. Sylvian zelf staat te midden van de gitaren iets achter in het stereobeeld. De basedrum van het slagwerk staat daar weer achter. Alle instrumenten zijn behoorlijk klankecht en ook hier is er weer controle over het geheel en is er een doorzichtige gelaagdheid. Af en toe worden melodielijntjes in de gitaar wat agressief aangetokkeld, maar die uitspattingen horen erbij en doen ons niet van de bank af lanceren.

 

Thuisloze vocalen

Nu we vooral nummers beluisterd hebben waar één zangeres of zanger de vocale honneurs waarneemt, wordt het hoog tijd om door te pakken naar iets multifocaal. In het geval van het volgende nummer kunnen we met recht spreken over een multiculturele samenzang. Paul Simon was de eerste “witte” zanger die in Zuid Afrika de samenwerking aanging met de inheemse culturele muziek van dat land. Deze samenwerking is te vinden op het album Graceland uit 1985. Het mooie van dit album is dat het totaal afwijkt van de standaard producties uit de jaren 80. Naast vooral akoestische of versterkte instrumenten vinden we een dus prachtige vocalen geïnspireerd door of geparticipeerd met zeer getalenteerde Zuid Afrikanen. Een ongekende mijlpaal in de donkere jaren van de Apartheid die wellicht het begin van verandering aldaar ingeluid heeft. Enfin, op het album staat het geheel vocale nummer Homeless. Het is ons eigenlijk niet duidelijk of Paul Simon in dit nummer meezingt. We menen hem wel te midden van de Zuid Afrikanen waar te nemen. De album credits geven hier ook geen opheldering over. We horen een mooi coherent koor dat net als de gitaren in het voorgaande nummer van Sylvian van links naar rechts opgebouwd wordt in het stereobeeld. Het wordt ons langzaam duidelijk dat deze Emit30 minstens net zo goed omgaan met plaatsing als de broers en zussen met een veel hoger prijskaartje. Links of rechts moet u hier interpreteren als links of rechts in het stereobeeld en niet direct waarneembaar vanuit de luidsprekers zelf. Het geheel staat geheel los van de luidsprekers en bevindt zich mooi verdeeld tussen de luidsprekers. De lead-vocal staat iets rechts van het midden en het gehele koor wordt vanuit een diepte perspectief neergezet. Ook het uitsterven van de klank zet ons op het puntje van de luisterbank. Er is meer genoeg ruimte voor de wat zachtere passages bij deze Emit30!

Een beetje liefde

Eerder in deze review  was al naar voren gekomen dat deze Emit 30 in staat zijn om behoorlijk lage tonen mooi gecontroleerd weer te kunnen geven. Daarnaast hebben we ook de klankechtheid, stereobeeld en de rust in de weergave besproken bij de vorige nummers. Tijd om de grenzen op te zoeken dus! We proberen wel bij een “akoestische opname “ te blijven met slechts versterkte instrumenten zoals (bas)gitaar zonder té veel toegepaste effecten. Een beetje zoeken in onze favoriete Lexicom Playlist brengt ons bij Just a Little Lovin’ van Shelby Lynne. In dit nummer zit een diepe, rollende basgitaar lijn die behoorlijk heftig naar de voorgrond kan treden en ronduit irritant kan zijn bij luidsprekers die minder controle over het laag hebben. Daarnaast is de stem van Shelby in dit nummer een tikkie schel in de mix gezet. Er is zelfs een vervorming op de stem ergens in het midden in de opname waarneembaar. Dat laatste kan zorgen voor een onaangename ervaring bij luidsprekers die vooral fris in het hoog zijn. Bij de Emits is het laag aardig onder controle en rolt lekker de demoruimte in. Het midden/hoog ondervindt in ieder geval geen hinder van het sterker aangezette laag-fundament. De stem van Lynne staat mooi in het midden en klinkt bij deze luidsprekers voller dan we ons van eerdere luister ervaringen konden herinneren. Wat erg opvalt is dat de hi-hat van het drumstel een vrij prominente plaats krijgt iets links van het midden vlak naast de zangeres. Dat hebben we eigenlijk nooit op deze manier gehoord. Of dat nou de bedoeling van de producer geweest is of niet geeft het mooi de maat aan in dit nummer. Het productieteam heeft duidelijk aandacht besteed aan de ruimtelijkheid. De rim click (de snare drum waarvan alleen de rand wordt bespeeld) laat de gekozen ruimtelijkheid het best oren terwijl de hi-hat gort droog is.

Zonder Liefde

Laten we als afsluiter een nummer kiezen dat weliswaar voor een groot deel gemaakt is met akoestische instrumenten, maar waarbij deze instrumenten met effecten en sampling-technieken tonaal over de top gejaagd zijn en een overdreven ruimtelijkheid gekozen is. Dit alles wel in een waanzinnig strakke en indrukwekkende productie. We doelen hier op het nummer Loveless van Lo Moon. Dit nummer zet in met akoestische bas en zwaar naar beneden gepitchte drums aangevuld met akkoorden op iets dat op een fender Rhodes lijkt. De zanger die met falset-stem zingt lijkt in een gigantische kathedraal te staan. U moet dit zeker niet als negatief opvatten, want juist door die extremen klinkt dit nummer behoorlijk indrukwekkend. De drum fils doen denken aan die ene beroemde drum fill van Phil Collins in The Air Tonight. Het meer dan 7 minuten durende nummer van Lo Moon kent nog veel meer gave uitspattingen die één voor één op indrukwekkende manier aan het licht gebracht worden door de Emits. Het werkt bijna hypnotiserend. Het geweld in het laag voel je in je onderbuik, maar blijft strak net als bij de andere nummers die de revue gepasseerd zijn.

Conclusie

De gekozen titel van deze recensie heeft niets te maken met het legaliseren van een sjoemeldiesel met lage bijtelling. Het is meer een omschrijving van de ontzettende mooie prestaties en het afwerkingsniveau van deze Emits tegen een baanbrekende prijs. De concurrentie mag op zijn hoede zijn! Zijn er dan geen minpuntjes te ontdekken, vraagt u zich wellicht af. De dubbele baspoort achter op de Emits zouden plaatsing dichter tegen de muur in de weg kunnen zitten. De baspoorten (deels) blokkeren met de meegeleverde schuim doppen zou dan noodzakelijk kunnen zijn. Dat gaat wel weer ten koste van dynamiek. Nou valt de diepte met 27 cm erg mee, dus verder van de muur hoeft niet altijd een probleem te zijn. Wellicht zijn er ook eindgebruikers die graag een lichtere houttint gezien hadden binnen het aantal te kiezen afwerkingen. U ziet dat we echt moeten zoeken om een stok te vinden om deze hond mee te slaan. Kom vooral eens langs bij ons in de winkel en laat u verrassen door de Emit 30 luidsprekers!

Meer informatie en prijs van de Emit 30 vindt u hier.