Bowers & Wilkins 705 naar Signature hoogte

702 Signature Photography

Bowers & Wilkins heeft de 700 Series uitgebreid met twee Signature modellen waarvan de 705 Signature het monitor model is dat vandaag in de schijnwerpers staat. Een logisch vervolg op de review van de vloerstaande 702 Signature welke een vorige keer aan de beurt was.

De klassieke afwerking van de 705 Signature met fineer maakt dat hij niet alleen in een modern ingerichte ruimte passend is, maar zeker ook in een klassiek interieur. De optisch fraaier afgewerkte 705 Signature mag ik uitgebreid gaan onderzoeken met een stapeltje favoriete tracks, sommige bekend, andere wellicht verrassend nieuw voor de lezer. Gecombineerd met een Naim Uniti Atom staat er een compacte, complete set waar ik veel van verwacht. Uiterlijk is één ding, de geluidskwaliteit gaat toch de hoofdmoot van het verslag vormen.

De overeenkomsten tussen de 702 en 705 Signature modellen zijn uiteraard groot, echter bij de monitor ontbreken de drie woofers en moet de middentoon weergever al het werk verrichten tot in de diepe bas. Vastgeschroefd op een bijbehorende stand vormt de 705 Signature visueel een modern en aantrekkelijk plaatje, zilveren bescherming voor de tweeter, zilveren woofer met een speciale rand er om heen en zilveren stands. Smaak? Natuurlijk moet je dit willen, maar een veel beter bij elkaar gezochte weergever en stand gaat een hele opgave worden om te vinden.

705 Signature in detail

De Bowers & Wilkins 700 Series kenden al veel van de eigenschappen van de 800 Series zoals de tweeter on top en de Continuum midden/laag driver. Daar brengt de 705 Signature geen verandering in. Het Signature model bevat nu wel speciaal behandelde en opgewaardeerde bypass condensatoren van Mundorf. Het filter is tevens voorzien van efficiëntere koeling. Gebleven is de carbon tweeter in een eigen behuizing, samenwerkend met de Continuum midden/laag weergever, zoals altijd ondersteund door een basreflexpoort aan de achterzijde van de weergever. De behuizing van de tweeter is in de Signature versie van gefreesd aluminium, net als bij de 800 Series werkt dat als koellichaam en is de bevestigingswijze op de kast gelijk aan die bij de 800. De 705 Signature verbeteringen leiden tot een hogere resolutie, vergrote openheid en ruimtelijkheid om de weergave te polijsten, verfijnder en meeslepender te maken.

Uiterlijk laat een 705 Signature zich herkennen aan de Datuk Ebony Gloss afwerking van hoogglans gelakt ebbenhout fineer met een unieke nerf. Geen twee paar luidsprekers zal dezelfde tekening kennen. De lak bestaat uit een primer, basiscoating en tenslotte meerdere lagen vernis. Ook herkenbaar is een Signature aan een metalen ring om de conus van de Continuum unit, de zilverkleurige tweeter roosters en het Signature type plaatje aan de achterzijde.

Belangrijkste kenmerken zijn:

  • Type luidspreker: 2-weg monitorluidspreker
  • Frequentiebereik: 45Hz – 50kHz (-6 dB)
  • Aanbevolen vermogen versterker: 30-120 Watt bij 8 Ohm
  • Gevoeligheid: 88 dB (2,83V, 1m)
  • Impedantie: 8 Ohm
  • Magnetisch bevestigd front
  • Afmetingen (BxHxD): 200 x 340 x 301 mm exclusief stand
  • Gewicht: 8,9 kg
  • Garantie: 5 jaar
  • Kleur: Datuk Ebony Gloss fineer in de kleur van ebbenhout

Systeem opbouw

Het aansturen van de 705 Signature monitor is geen lastige opgave voor een versterker en daarom is gekozen voor de betaalbare en rijk van features voorziene Naim Uniti Atom. Het vermogen van de Uniti Atom is 2 x 40 Watt en dat is op papier genoeg.

Kabels komen van Chord Company en zijn:

  • Voor de luidsprekers: Chord EpicXL
  • Voor streaming: Chord C-Stream

Overig te vermelden zijn:

  • Bonn N8 ethernetswitch waarover toegang wordt verkregen tot het netwerk
  • Melco N100 Digital Music Library waarop mijn muziek staat in FLAC, ALAC en WAV files

Details van de hier omschreven apparatuur zijn met onderstaande links op onze site op te halen:

 

Muziek van dames

Zoals ik vaker doe laat ik Agnes Obel spelen om alvast wat te wennen aan de opgestelde installatie, controleren of de set in balans is, gebeuren er geen rare dingen, staan de luidsprekers correct opgesteld en hebben we de juiste kabels te pakken. Gekozen is voor haar eerste CD “Philharmonics” uit 2010 die zeker geen onbekende is. Het zal wel flauw klinken maar ik hoor aan aantal zaken die nooit eerder zo opvielen. Trommels als entiteit op de achtergrond, de piano heel erg helder, stemmen heel netjes van elkaar gescheiden, stemmen die Obel allemaal zelf inzingt. De oorzaak van deze ontdekkingen is snel gevonden in de transparantie van de 705 Signature, een gegeven waar de 705 S2 het nazien heeft. De helderheid is bovendien niet vervelend maar juist aangenaam de aandacht trekkend. Komt nog bij dat de muziek vrijwel geheel los weet te komen van de weergevers, zelfs in een behoorlijk goed stereobeeld. Het zou kunnen dat de transparantie en heldere weergave straks gaan tegenvallen, voorlopig laat ik Agnes Obel gewoon doorspelen want het is genieten. Een totaal andere weergave dan ik op papier had kunnen verwachten en ook afwijkend van de eerder beluisterde 702 Signature van Bowers & Wilkins. Een verrassing bij Lexicom MultiMedia deze ochtend.

Uit een zelfde hoek als Obel komt Ceacilie Norby al is haar muziek en stuk aardser. Deze jazz zangeres heeft een paar fantastisch opgenomen albums uitgebracht waaronder “Arabesque”. Op “Wholly earth” krijg ik basloopjes voorgeschoteld waar ik de vingers bij aflik, noot voor noot op eenvoudige wijze te volgen. Daarbij staat rustig slagwerk, komen wat andere instrumenten tevoorschijn en zingt Norby haar teksten. Ze staat net wat te laag om het plaatje te vervolmaken maar dat kan ik wel vergeven gezien in het totaalbeeld. Tijdens “No air” ervaar ik de stem van Norby tot in mijn tenen, Bowers & Wilkins heeft echt een stap gemaakt met de Signature lijn. Zelfs al is het nog steeds geen 805, ook niet qua prijskaartje gelukkig, de stap van 700 Series naar de 800 Series is ineens een stuk kleiner geworden. Het is niet alleen de stem die mij blij maakt, het zijn tevens de instrumenten waar ik van zit te genieten. De subtiele piano noten, een gestreken bas, kleine friemels opduikend uit het niets. Het is lastig afscheid nemen van deze muziek en telkens als ik iets nieuws wil gaan zoeken word ik weer verrast met een volgende track waarin van alles gebeurt. Een accordeon, elektronisch orgel, gitaar, de band van Norby is van vele markten thuis. Laat ik toch maar afsluiten met “Sheherazade” waarop een fluit zich gaat mengen met de band. Alweer de strakke bas, het transparant weergegeven slagwerk, de overall transparantie en de optimale verstaanbaarheid. Ik geloof dat ik vandaag vriendjes ga worden met de 705 Signature.

Mannenstemmen

De neiging onderdrukkend om muziek te draaien waarbij vrouwen in de schijnwerpers staan kom ik in de collectie David Munyon tegen die op zijn album “Big shoes” niet alleen een mannenstem geeft, zijn muziek speelt op akoestische instrumenten en dat laat opnemen op het Stockfisch label wat garant staat voor kwaliteit. En voor veel laag in de klankkleur waar de 705 erg goed mee overweg kan. De stem van David is mannelijk zwaar, rauw en hees, doorleefd zoals dat wordt aangeduid. De lage tonen zijn prachtig in balans en drukken nergens op de oren. Het zijn klassiekers die Munyon zingt, iets anders kun je “Who’ll stop the rain” toch niet noemen. Echt van die tracks waar je laat op de avond van kunt genieten, glas wijn erbij, licht grotendeels gedimd en dan is het fijn dat ze muziek het oor streelt om de hersenen tot rust te laten komen. Op zo’n gelukzalig moment mag een bron, versterker of luidspreker geen spelbreker zijn met te hard hoog, teveel midden of een dreunende bas. De 705 Signature kent tot nu toe geen van die vervelende eigenschappen. Gelukkig, eindelijk ook een minpuntje gevonden, op “Purple rain” van deze CD staat David een paar maten te groot bijna in mijn gezicht te zingen. Omdat ik dat niet eerder ervaarde geef ik Stockfisch de schuld al zal de 705 Signature met de Naim Uniti Atom best mede oorzaak en gevolg zijn. Het is teveel van het goede wat ik voor de kiezen krijg. Dus door naar iets anders.

Haevn maakt prachtige muziek op het album “Eyes closed”, de tweede zingende man in deze sessie, ditmaal omgeven door elektronica en orkest om de zware werken als “The sea” de ruimte in te projecteren. Weg is de stem pal voor mijn neus, de zanger van Haevn staat weer gewoon op één lijn met de luidsprekers gepositioneerd. Het stereobeeld gaat een eind voorbij de fysieke opstelling al weet de 705 Signature geen wall of sound neer te zetten, van muur tot muur en van plafond tot de vloer. Diepte en speelsheid is er wel, een klankschilderij ontstaat in de ruimte zonder daar enige moeite voor te hoeven doen anders dan het neerzetten van de set. Een heel gave cello komt naar voren in de track “We are” en laat mijn hart een stukje sneller kloppen. Prachtig hoe de klanken zich verspreiden door de ruimte, zonder enige scherpte in het hoog of bonken in de lage tonen. Middengebied is open, verstaanbaar en rijk aan details. Hier verdient ook Naim een compliment want de kleine en compacte Uniti Atom staat alle werk te doen. Streamen, converteren naar analoog en versterken. Met een overtuiging welke normaal alleen te vinden is in een veel zwaardere versterker. Het is heel gemakkelijk om de Uniti Atom te verstoppen achter een gordijn en een klant ervan te overtuigen dat bijvoorbeeld een Naim NAP eindtrap staat te spelen aan een losse streamer/voorversterker. De combinatie van 705 Signature en Uniti Atom is top. Alternatieven zouden de Naim NAIT XS 3 met de ND5 XS 2 kunnen zijn, maar nodig is dat eerder voor de 702 Signature en niet voor de monitor.

Voor de liefhebber van klassiek

Ik blader met Roon software door de muziekcollectie en vind op mijn weg de Holland Baroque Society met werken van Telemann. Opgenomen door Channel Classics en dus gewoon heel goed. Nou ja “gewoon”, opnemen is een vak en dat verstaan ze daar wel. Fluit, hobo, dwarsfluit, er wordt een muzikaal robbertje gevochten welk instrument de hoofdrol mag spelen. Een blokfluit lijkt in alle vrolijkheid te winnen en het orkest met zich mee te nemen. Wat voor mij ontstaat is een intiem stereobeeld dat losjes in de ruimte hangt. Bij wat extra volume schuif ik als het ware een paar rijen naar voren in de niet al te grote concertzaal. Geen valse noot is te bespeuren in het spel. Noch in de weergave waar ik werkelijk geen punt weet aan te halen waar zaken blijven liggen. Het is compleet, gedetailleerd genoeg om instrumenten te kunnen volgen en vooral speels. Het stereobeeld is net zo als bij Haevn niet veel breder dan de opstelling van de luidsprekers, wel volkomen los van de behuizingen en de drivers. Daar is met met minder ver indraaien van de weergevers nog wel wat aan te doen, nadeel is dat dan de diepte in het stereobeeld verdwijnt. Licht ingedraaid is een uitstekend compromis dat altijd lijkt te voldoen in de luisterruimte van Lexicom MultiMedia. Het leuke van dat wat kleinere beeld is dat de hersenen het gaan zien als een live concert en mijn verbeelding aan de haal gaat met een voorstelling waar ik zelf bij aanwezig ben. Ik “kijk” naar het orkest, op enige afstand geplaatst op het podium. Ik heb een riante plek gevonden bij de uitvoering.

Martha Argerich krijg ik zo gek om speciaal voor mij kamermuziek van Robert Schumann te spelen en dat gaat geweldig zolang ik het niet al hard ga zetten. Met een te hoog volume komt er een zekere hardheid in de klank waar ik op een iets lager geluidsniveau geen last van heb. Muziek staat dan nog steeds niet echt zachtjes, maak u geen zorgen, maar zo is de klank wat zachter, ronder, houdt langer aan en neigt naar romantisch. Piano klinkt zo ingesteld prachtig op dit systeem en je kunt niet anders dan achterover zakken en genieten van het spel. Verderop op de CD staat een concert met klarinet, cello, viool en piano. Alleen daarom zou ik de CD al kopen (Musique de chambre, Martha Argerich and friends). Nog steeds geniet ik volop van de 705 Signature en stel mijzelf de vraag of ik zou kunnen leven met dit geheel. Het antwoord is een volmondig “JA”, muziek leeft, stoort geen moment, weet mij er constant bij te betrekken. Natuurlijk kan altijd alles beter, maar er zitten grenzen aan budgetten en de combinatie van Naim met Bowers & Wilkins kan al een brug te ver zijn. Dat is jammer want dit is nu typisch zo’n systeem waar je jaren van kunt genieten en als er ooit de neiging ontstaat naar een upgrade dan durf ik er iets om te verwedden dat beide merken weer bovenaan de lijst komen te staan.

Mix & match

Gebruikelijke losse flodders aan het einde: Holly Cole weet te vertederen met “Be careful, it’s my heart” dat ik beter ken van LP, waar ik nu niet meer naar terug verlang als ik vandaag luister. Gevoelig, teder, afstand tussen stem en piano. Niets op aan te merken. Intonatie goed, optimaal verstaanbaar, klank van de piano helder en lang uitklinkend. Alicia Olatuja met “Under the moon and over the sky” heeft ritme, een zware, super gecontroleerde bas, een fraaie plaatsing, metaalklank in de bekkens en snelheid. Op een behoorlijk volume gaat het nog steeds goed, waar klassiek daar wat meer moeite mee heeft, zo laat Olatuja de speakers hard werken. Hoff Ensemble met “Blagutten” brengt een door de ruimte zwevende trompet in de schijnwerpers. Scandinavische jazz met ver naar achter geplaatste drums, piano meer naar voren, bas ergens in de ruimte. Een forse ruimte aan de galm op de trompet te horen. Gitaar sterk vervormd in de opname gezet voor de sfeer. Heel mooi hoe groot en ruim het zo gaat klinken en jammer dat er een einde aan de track komt. Kan het nog ruimer klinken? Ja, met het Hilliard Ensemble en Jan Garbarek op tenorsax kan dat. Een waardige afsluiting van een lange en fijne luistersessie. Weer een set ontdekt die verrassend presteert en een combinatie vormt waar een klant gelukkig van kan worden. Einde verhaal, niets aan toe te voegen.

Slotsom

Na de uitstekende ervaring met de Bowers & Wilkins 702 Signature luidsprekers was de verwachting hoog gespannen. Kan een monitor weergever waarin drie woofers ontbreken het opnemen tegen een machtige vloerstaander? Ja, de 705 Signature heeft alle DNA van zijn grote broer, is in sommige opzichten zelfs aantrekkelijker. Plaatsing zal eenvoudiger zijn nu de laagweergave beperkt is, transparantie neemt een grote vlucht en visueel is de 705 Signature op zijn bijbehorende stand een plaatje. Het luisteren naar dit systeem was een genoegen, aangewakkerd door de meer dan uitstekende Naim Uniti Atom, capabel genoeg om de 705 Signature aan te sturen en voldoende volume te leveren in de luisterruimte van Lexicom MultiMedia. Zoals ik aangaf, de verwachting was hoog gespannen, de 705 Signature heeft de verwachting eigenlijk zelfs overtroffen in de praktijk. Een heel fraaie combinatie is ontstaan zonder een stapel zwarte doosjes nodig te hebben. Een audio oplossing waar velen heel lang en vooral blij van zullen worden.

Meer informatie en prijs van de B&W 705 Signature vindt u hier.