Auralic Altair G2.2 en Vega S1/PSU S1: Twee netwerkspelers van één merk
Er wordt vaak zo gemakkelijk tegenaan gekeken, streamen en een dac. Neem een Raspberry Pi of een Bluesound node, een dac van een paar honderd euro maximaal en je bent toch klaar? Inderdaad, er klinkt muziek en spraak, van muziekdiensten en internet radio, maar is het ook kwaliteit?
Om te ervaren hoe belangrijk een bron is en welke inspanning serieuze fabrikanten leveren hebben we ditmaal twee netwerkspelers naast elkaar gezet van hetzelfde merk. In een redelijk populaire prijsklasse en een in hoger segment. Beiden anders van opzet, van binnen sterke overeenkomsten, uiterlijk verschillend. Daarmee kunnen we beoordelen of streamen en converteren echt uitmaakt of dat Auralic gewoon geld ruikt. Iets waar maar al te vaak naar verwezen wordt op fora en op facebook. Eigen oren, eigen inbreng van muziek, eigen mening. Geef ik de voorzet, gaat u na het lezen van dit stuk luisteren of ik een beetje gelijk mag hebben.
Wat kan een Auralic aan
In grote lijnen zijn een Altair G2.2 en een Vega S1 elkaars gelijke als het gaat om streaming mogelijkheden en het afspelen of rippen van Cd’s. Het zijn streamers, dac’s en lijnversterkers in één, met een digitale volume regeling, optionele afstandsbediening en een universele App die alleen werkt op iOS. Spelers bedoelt om aan te sluiten op een Ethernetnetwerk thuis. Op die manier kunnen zij muziek streamen vanaf een NAS (opslag van muziek), of van een netwerkdienst als Spotify, TIDAL, Qobuz, Amazon Music of internetradio. De streamers werken ook met AirPlay, Roon en Bluetooth. Auralic’s kunnen vrijwel alle voorkomende fileformaten verwerken. Tot de lijst kunnen we rekenen: AAC, AIFF, ALAC, APE, DIFF, DSF, FLAC, MP3, OGG, WAV, WV en WMA. Op sample rates liggend tussen 44.1KS/s tot aan 384KS/s in 32Bit voor PCM bestandsformaten en verder kunnen zij DSD64, DSD128 DSD256, DSD512 en DXD aan via de USB poorten. Voor de overige poorten geldt zoals altijd een beperking tot 192KS/s 24bits. Omdat er zoveel gelijkenis is, had de Vega S1 van mij ook Altair S1 genoemd mogen worden. De S1 is echt een ander product dan de Vega dac van Auralic.
Altair en Vega, de overeenkomsten
Te beginnen bij de interne dac zijn beide spelers uitgerust met de nieuwe Fusion dac, die Delta-Sigma elementen verbindt met belangrijke eigenschappen van een ladder dac. Met eigen externe filters, met een PPL schakeling en met een uiterst nauwkeurige digitale klokken. Beide spelers kennen een analoge volume regeling met wat Auralic benoemt als ORFEO, modules ingesteld op klasse A versterking met een ladder van weerstanden welke in lijn worden geschakeld via relais voor de volumeregeling. Beide spelers gebruiken het nieuwste Tesla G3 platform met directe toegang tot het DRM geheugen om jitter te voorkomen. Ingangen en uitgangen zijn net als de diverse onderdelen in de speler galvanisch van elkaar gescheiden om interferentie en storingen buiten de deur te houden. Beiden werken met dezelfde Lightning DS App, en wie goed in de App kijkt ziet precies dezelfde opties, zoals Tone Mode Adjustment en digitale filter keuze. Zelfs de belangrijkste specificaties doen nauwelijks vermoeden dat de spelers toch anders in elkaar zitten.
De verschillen
De Altair G2.2 heeft met 4 GB RAM een dubbele hoeveelheid geheugen aan boord ten opzichte van de Vega S1 en daarbij een buffer geheugen van nog eens 1 GB RAM. Een Altair heeft meer inputs, 2x coax, Toslink, USB en HDMI eARC. Heeft een analoge en een phono MM input. Met voor het gemak een grote volumeregelaar op de voorzijde. Kan naast externe opslag een eigen HDD of SSD herbergen in de behuizing. Heeft vast ethernet tevens Wi-Fi als optie. Heeft XLR plus RCA uit én een hoofdtelefoon aansluiting. Kent geen aansluiting voor een externe voeding, heeft al een topklasse voeding aan boord. Het zware aluminium chassis van de Altair G2.2 is intern nog eens extra afgeschermd met een koperen sub chassis. Alles om interferentie te voorkomen. De Altair is Roon Ready.
De Vega S1 moet het doen met één coax ingang, wel 2x Toslink en één USB. Kent alleen externe opslag mogelijkheden. De voeding in het apparaat is bescheiden gehouden, daarvoor levert Auralic als upgrade een losse S1 voeding met gescheiden circuits voor het audio gedeelte en de besturing. Met een Vega S1 en PSU heeft u twee kastjes van elk 20,7 x 29 x 8,5cm, met de Altair één kast van 34 x 32 x 8cm. Een aanzienlijk zwaardere kast voor de Altair. Tot slot wacht de Vega S1 bovendien nog op een Roon Ready certificering.
Wat staat er te spelen
De twee netwerkspelers zijn dus van Auralic, een Altair G2.2 en een Vega S1 met PSU S1. De versterker van dienst is een Audio Analogue Maestro Anniversary, met Chord Company Signature XL luidspreker kabels verbonden met Sonus faber Guarneri G5 luidsprekers op bijpassende stands. Interlinks naar de netwerkspelers zijn Furutech XLR Evolution Audio-II kabels. Fijn dat de Audio Analogue dubbele gebalanceerde aansluitingen heeft. Zo blijft het vergelijk eerlijk en hoeven we niet steeds kabels te wisselen. Chord Company C-Stream ethernetkabeltjes gaan naar een Melco S100/2 ethernet switch. Alles krijgt zijn netspanning uit een Naim Audio Powerigel. Opstellen van de luidsprekers naar mijn smaak is alles wat mij rest om daarna van muziek te kunnen gaan genieten.
Playlist afwerken
Als alle apparatuur is aangesloten en op zijn plaats staat, dan is het tijd om alle instellingen te controleren. Immers met grote zorgvuldigheid is bekabeling gelijk gehouden, zijn gelijke ethernetpoorten geselecteerd op de Melco Ethernetswitch, zodat daar geen verschillen door veroorzaakt kunnen worden. Daarom loop ik alle instellingen van de beide netwerkspelers na. Geen parametrische equalizer aangezet, niet voor speaker placement gekozen, filter op ‘dynamic’ en klank op ‘clear’. Dat ik misschien een compromis sluit voor de Altair G2.2 welke een beter netsnoer zou verdienen en een betere ethernetkabel is dan maar zo, de eerlijkheid van het vergelijk gaat voor alles. Voor beide spelers gebruik ik de eigen Lightning DS app, geen Roon dit keer omdat de Vega S1 op het moment van schrijven nog niet door Roon is gecertificeerd. Het wachten is nog altijd op Roon, een onderneming waar men geen haast schijnt te hebben. Veel merken staan bij Roonlabs in de queue.
Met de track “Vous qui passez sans me voir” gezongen door Chantal Chamberlain zijn de verschillen in weergave significant, met de Altair G2.2 als winnaar. De Vega S1 laat vooral een lichte klank horen, met veel helderheid in piano en stem, slagwerk duidelijk naar voren gehaald. De Altair biedt een rijkere klank, waarin het slagwerk een echtere vorm verkrijgt, de stem van Chantal meer gedragen wordt en zij extra borstkas verkrijgt. De Altair doet het stereobeeld groeien in de diepte. Is veruit de betere van de twee, wat gezien het prijsverschil ook verwacht mag worden. Op “Volver, volver” gezongen door een zangeres met de naam Buika ziet de Altair kans de stem warmte te geven en menselijk te maken, waar de Vega het nazien heeft met een licht scherpe klank en een te koel totaalplaatje. Boz Scaggs met “Lost it” heeft daar veel minder last van. Daar zorgt de Vega voor wat extra verstaanbaarheid en lekker puntige tikjes van de drums. Qua stereobeeld prefereer ik verreweg de Altair met zijn breedte, hoogte en diepte. Met de Altair staat elke stem losser, verder weg van een band of orkest dat naar achteren schuift.
Verder luisteren kan met Sade en haar “Morning bird”. Al bij het intro met piano hoor je aan de intensiteit van de noten dat de Altair meer druk kan zetten. In een overtreffende trap een paar seconden later als er een diepe dreun van een basdrum is opgenomen. De Vega doet een voortreffelijke poging de basdrum te laten horen, qua frequentiebereik een fluitje van een cent, maar raakt niet aan de kracht die de Altair mee kan geven. Ook in plaatsing is de Altair de meerdere ten opzichte van de Vega. De drum is groter en je ervaart de ruimte om de drum heen. Met elektronische muziek van Felix Laband is dat niet anders. Lage tonen dragen meer op de Altair en gekke geluidjes zweven in een stereobeeld dat verder naar achteren reikt. 
Andreas Vollenweider met zijn harp weet het akoestische instrument te verbinden met elektronische geluiden. Op de Altair is het een combinatie van wind- en zee geluid, de Vega haalt de zee weg en laat de wind alleen blazen. Katie Melua mag dan op de Vega beter verstaanbaar zijn, het karakter van haar lieflijke stem komt op de Altair meer uit de verf. Van slank en lichtvoetig zwevend op de tonen van een Vega naar rond en met de voeten in de aarde op een Altair. Steeds neem ik precies dezelfde soort verschillen waar, ongeacht de diversiteit in muziek die langs komt.
Los van elkaar laten spelen
Het pad van vergelijken is verlaten. Nu komt mijn eigen voorkeur muziek aan bod. Van Ray Charles tot barokke schoonheid van Italiaanse componisten. Eerst eens een paar tracks op de Vega S1 met PSU S1 luisteren. Een duet van Charles met Natalie Cole geeft een lekker ritme dat goed wordt vastgehouden. Jammer dat Cole haar warmte in de stem opzij laat liggen, ze mag bijten en Charles op zijn nummer zetten, maar hoort dat speels te doen. Wat minder agressief. Vivaldi gespeeld door La Serenissimma met viool, blokfluit en hobo is indrukwekkend transparant op de Vega, speels en helder. Heeft wel wat moeite om de onderkant van het frequentiespectrum in te vullen met cello en bas die wel degelijk aanwezig zijn in de opname. Om van een mismatch tussen netwerkspeler en de overige componenten als versterker en luidsprekers te spreken gaat veel te ver. Wel durf ik te concluderen dat de Vega S1 zelfs in combinatie met een PSU S1 te licht bevonden is voor deze Audio Analogue Maestro Anniversary en Sonus faber Guarneri G5. Die verdienen beter en wederom wordt bewezen dan een bron van veel invloed is op het totaal. Zelfs met een prijs rond €3.100,- voor speler en voeding ben je er nog niet als de rest van een systeem zo hoogwaardig presteert.
Is een Altair G2.2 die bijna het dubbele kost wel hier wel op zijn plaats? Jazeker, veel en veel beter passend in het totaalplaatje. Blokfluiten krijgen hun specifieke klank mee, die niet langer alleen lijkt te bestaan uit fluittonen, ook de lucht in het instrument speelt nu een rol, net als het aanblazen dat je als luisteraar echt gaat meekrijgen. Dat de twee solisten op fluit naast elkaar staan, voor het orkest is een bonus die de Altair weet te leveren aan de luisteraar. Weer aan het vergelijken, snel door naar Allan Taylor en zijn laatste album met de titel “The road well travelled”. De Altair weet zoals steeds vandaag de muziek weg te halen bij de luidsprekers, vrij te laten komen in de ruimte. Met groot gemak en veel souplesse, daarbij een fundament leverend dat alle andere, hogere tonen weet te dragen. Vrijheid en zuiverheid passend bij deze Audio Analogue versterker en Sonus faber luidsprekers. De balans is gevonden. Wie deze lat nog hoger wil leggen gaat fors meer betalen voor zijn bron. Zelf zou ik het met de Altair G2.2 het gaan zoeken in een beter netsnoer, eventueel een netfilter, een hoogwaardiger ethernet kabel en desnoods andere XLR interlinks. Beseffend dat de basis hoogstens een verfijning behoeft.
Linksom of naar rechts
Wat mag je beschouwen als de beste keuze voor uw situatie bij u thuis? Laten we voorop stellen dat beide netwerkspelers van Auralic behoren tot de bovenkant van hun prijsklasse. Beschouwd worden als standaards waar anderen zich aan meten. Rijkelijk voorzien zijn van features, een heel goede App kennen en een hoge mate van betrouwbaarheid koppelen aan een uitstekende weergave. De Vega S1 is een instapmodel bij Auralic waarbij vooral gelet is op een hoogwaardige audiokwaliteit binnen een bescheiden budget. Met de optie de weergave een paar stappen te verbeteren met een externe voeding. Hoeft niet, als uw audio systeem het waard is, dan is het een fijne upgrade. De speler is netjes afgewerkt, kent een fraaie display, heeft last van ietwat onhandig geplaatste knopjes op de bovenzijde. Een netwerkspeler klein en compact, tot de PSU erbij komt uiteraard.
De Altair G2.2 is beter, hoorbaar beter. Heeft meer mogelijkheden zoals een analoge en een phono ingang. Heeft zelfs een niet te versmaden hoofdtelefoon uitgang. Kan gebruikt worden met Wi-Fi. Heeft een veel betere behuizing met daarin een koperen sub chassis tegen RFI en EMI. Heeft een centrale bediening aan de voorzijde met één knop. Echter het allerbelangrijkste, hij past veel beter in een kostbaar audiosysteem vanwege de hoogwaardiger geluidskwaliteit. Dat zich ten opzichte van de Vega S1 met PSU laat beschrijven als een degelijker fundament biedend, ronder en volwassener geluidsbeeld, een veel groter stereobeeld en intensere weergave met minder kleuring. Veel beter passend in de opstelling van vandaag.
Dat daar een prijskaart aan is gaan hangen moge jammer zijn, maar voor wie het budget beschikbaar heeft en een passende systeem heeft of gaat aanschaffen, mag dat vooralsnog geen bezwaar zijn. Is de Altair G2.2 tweemaal beter dan een Vega S1 met PSU S1, want hij is bijna tweemaal zo duur? Nee, dat is niet waar. Het zijn stappen die gezet zijn in het voordeel van de Altair G2.2, belangrijke stappen op het gebied van weergeven. Met als bonus extra ingangen en uitgangen, mogelijkheid tot interne opslag, fraaier uiterlijk en die handige draaiknop.
Prijzen (2024):
Auralic Altair G2.2 €5.999,-
Auralic Vega S1 + PSU S1 € 3.098,-
Audio Analogue Maestro Anniversary € 9.950,-
Sonus faber Guarneri G5 met stands €7.500,- + €1.750,- per stuk