De Audiovector R6 Avantgarde wordt door de fabrikant omschreven als een krachtige, elegante en verfijnde luidspreker voor de veeleisende muziekliefhebber.
Kracht straalt de R6 Avantgarde zeker uit, met zijn lengte is het een model dat je niet snel over het hoofd ziet. De smalle aanblik zal voor velen een welkome bijkomstigheid zijn die plaatsing relatief eenvoudig maakt. De diepte wordt benut om de kast een flinke inhoud te geven. Als de prestatie overeenkomstig is met het perfect afgewerkte uiterlijk dan is het zeker een model voor de echte liefhebber, in zijn fineerjas straalt de klasse van de luidspreker.
Vandaag bouwen we om de R6 Avantgarde een Naim Audio systeem dat net zo hoogwaardig is als de luidspreker en voor de bron gebruiken wij Nederlandse topklasse. Tijd om zowel de luidspreker als het systeem nader toe te lichten.
Audiovector R6 Avantgarde
De behuizingen van de R6 Avantgarde worden samengesteld uit HDF voor de meest optimale verhouding van sterkte en lage resonanties. De druppelvorm zorgt in combinatie met de gelamineerde, sterke en zware achterkant voor het reduceren van resonanties en voorkomt staande golven in de kast. De baffle biedt plaats aan drie units en twee reflexpoorten. Tijdens de assemblage van de onderdelen worden braces aangebracht net als het dempingsmateriaal.
Audiovector ontwerpt de drivers voor al hun systemen zelf en deelt de specificaties mede aan de maker van de drivers in Denemarken (Scan-Speak). Op die manier kunnen optimale scheidingsfilters worden ontworpen en ontstaat een gemakkelijk bi-wire aan te sturen systeem. De R6 Avantgarde is een 3,5-weg systeem met één 6,5 inch midden/bas weergever met fase kegel, een 6,5 inch basunit, twee naar onder gerichte woofers van resp. 6,5 en 8 inch die in tandem werken ondersteund door een dubbele basreflex poort, en een Air Motion Transformer tweeter. De woofers gebruiken titanium spreekspoelen, Nomex spreekspoeldragers, keramische magneten, magnesiumlegering baskets en geweven carbon fiber conussen. De AMT tweeter gebruikt een dunne band, in een harmonica gevormd om de hoge tonen op te wekken. De tweeter met een Mylar membraam tussen Neodymium magneten is ontkoppeld van de baffle.
De R Avantgarde is in principe leverbaar in elke gewenste pianolak RAL kleur (tegen meerprijs), standaard uitvoeringen zijn piano wit, Italiaans walnoot, Afrikaans rosewood en piano zwart. De prijs voor een R 6 Avantgarde begint bij € 10.700,- per stuk en is afhankelijk van de uitvoering.
Technische gegevens:
- Frequentiebereik: 26 Hz – 52 kHz -6dB
- Rendement: 91,5 dB
- Nominale impedantie: 8 Ω
- Belastbaarheid: 450 Watt
- Crossover frequenties: 100/350/3000 Hz
- Principe: 3,5-weg Isobarik basreflex
- Bas/midden: 2x 6.5″ Carbon
- Woofer: 1x 8” + 1x 6,5” Carbon
- Tweeter: R AMT
- Afmetingen: 123,4 x 27,8 x 43,1 cm (HxBxD)
Het totale systeem
Alle gebruikte muziek staat opgeslagen op een Melco N100 speler, gekoppeld aan een Grimm Audio MU1 Roon server/Roon endpoint via ethernet met een Silent Angel Bonn N8/Forester F1 switch/voeding. De MU1 is digitaal aangesloten op een Naim Audio ND 555 streamer/DAC, die nu alleen dienst doet als DAC voor het digitale signaal uit de MU1. Versterking vormt een combinatie van Naim Audio NAC 282 met NAPSC voorversterker en een NAP 300 DR met NAP 300 PS eindversterker. In eerste instantie is een kostbare Audiovector Zero Compression Audiophile Cable toegepast als luidsprekerkabel, dat is gedurende de luistersessie omgewisseld voor een AudioQuest Thunderbird Zero. In deze combinatie geeft de AudioQuest wat meer “push”, brengt wat meer leven in de brouwerij en dat was welkom.
Muziek, daar komen we voor
De R6 Avantgarde zet met Alicia Olatuja’s track “Cheerokee Louise” daadwerkelijk een mens neer, met een stem op realistische grootte, ook nog eens op de juiste hoogte. Overtuigend en met kracht. Een achtergrondkoortje staat naar achteren, bas is intens zonder te gaan overdrijven, wat met haar CD al snel het geval kan zijn bij weergevers die ver tot in het laag doorlopen. Slagwerk varieert van sissende bekkens via trom tot basdrum. Piano stevig zonder dat hij gaat overheersen en her en der duikt een gitaar op. Vooral de power uit de weergevers is opvallend goed, met dank aan de krachtige Naim in combinatie met het hoge rendement van de Audiovector. Dan is er relatief weinig vermogen nodig om voluit te spelen. Hoewel de fabrikant aanraad om de R 6 (eigenlijk elke Audiovector) niet in te draaien ervaar ik dat een lichte toe-in veel goed doet aan de diepte in het stereobeeld en het loskomen van de muziek van de weergevers. Dat laatste aspect, helemaal loskomen vraagt nog wat extra inspanning in een definitieve luisteropstelling bij de klant thuis, hier zitten sommige instrumenten nog net wat teveel aan de baffle om een topscore te mogen geven.
Loreena McKennitt gaat los met “Troubadours on the Rhine” waarop tracks staan als “Bonny Portmore” en “The lady of Shalott”. Prachtig opgenomen schalt haar stem door de winkel, in het begin slechts begeleid door haar eigen harp en een cello, later met gitaar. Haar stem is lastig weer te geven, want ze zingt ongekend zuiver, maar zeer indringend en hoog. Als aan het eind publiek klapt dan snap je hoe intiem dit concert was en hoe geweldig mooi de opstelling van artiest en publiek is vastgelegd. Plus hoe de Audiovector R6 dat weet te reproduceren. “The wind that shakes the barley” is een droom om naar te luisteren, variërend van zacht en klein tot angstig groot. Veel kleine geluiden, indringende bastonen onder de band voor fundament. Op een topsysteem als dit kun je de muziek realistisch hard spelen zonder dat er teveel druk ontstaat, of dat scherpe randen of boembas gaan voorkomen. De laatste track die ik van het album draai laat de cello bloeien en maakt de stem van McKennitt nog een streepje indringender, juist omdat ze zich enigszins inhoudt en zachter zingt. Hiermee laat de R6 zien dat als de opname klopt de weergave zichzelf overstijgt. Zitten er fouten in de opname of is die van oorsprong slecht, dan krijg je dat zonder mantel der liefde over je heen. Het is genieten wat er hier gebeurt en ik ben blij dat ik de luidsprekerkabel heb verwisseld voor een meer open model van AudioQuest dan de rustiger Audiovector. Natuurlijk is de luidspreker en ander soort kabel afhankelijk van de opgestelde set en de ruimte, het is maar waar de voorkeur thuis naar uit zal gaan in combinatie met de eigen smaak van de luisteraar.
Schud nog eens
“The wind that shakes the barley” is er ook a capella van Dead Can Dance zangeres Lisa Gerrard en dat geeft een totaal andere indruk. Veel kleiner, haast afstandelijk. Met echo op de stem, in het stereobeeld lager geplaatst alsof ze zittend zingt. Terwijl deze opname vaak wordt gebruikt vanwege audiofiele weergavekwaliteit laat het ten opzichte van McKennitt nogal te wensen over. “The ubiquitous Mr. Lovegrove” doet het beter met zijn vele geluiden die tot ver buiten de opstelling van de speakers komen. Er ontstaat een holografisch beeld dat diep, heel hoog en zeer breed is. Slagwerk laat een grote snelheid horen, elke unit start en stopt exact op tijd, daarmee een scherp contrast vormend met de langzaam gespeelde melodie en de heldere stem van Brendan Perry. Zo fraai is de weergave dat ik de LP van vroeger helemaal mag vergeten. Onnodig om die vast te houden als streamen zo ver kan gaan als tegenwoordig. Het gewicht dat door het systeem in de weergave wordt gelegd is volkomen terecht, niet te zwaar, wel duidelijk en recht doende aan wat Dead Can Dance voor ogen heeft gehad.
Ik blijf ze leuk vinden en waarderen, de slaapliedjes van pianiste Nathalie Darché, samengevat op de CD “15 berceuses”. Ze geven een behoorlijk goed inzicht hoe de Audiovector omgaat met de lastige pianoklanken van deze dame. Soms tegen het valse aan gespeeld, dan weer zachtjes en teder. Lang niet iedereen zal hiervan de slaap kunnen vatten. Lage noten klinken mooi lang uit zonder af te kappen, de hoge noten zijn fel en hard, het midden zuiver en soepel. De piano klinkt realistisch genoeg om je een beeld te vormen hoe die heeft gestaan voor de opname en in wat voor ruimte. In mijn gedachten zie ik een ruime kamer of een kleine bar waar iemand voor zijn plezier speelt, los uit de pols, wat opkomt in het hoofd. Het geeft plezier om te luisteren, tegelijk is het goed genoeg om de R6 Avantgarde kwaliteiten op hun merites te beoordelen. Geen hoogstaand klassiek van Lang dit keer, geen werken van Chopin, Nathalie is gewoon leuk en aangenaam om naar te luisteren.
Van klassiek tot evergreens
Voor het echte klassiek zoek en vind ik in de collectie een verzamel CD met werken uitgevoerd door St. Martin-in-the-fields, waarop composities staan van Vivaldi, Mozart en meer. Kleine geluidjes en de overvloed aan details in “Toy symphony” rollen de speakers uit, mooi losgekomen, zuiver en op een natuurlijke wijze weergegeven. In een perfect stereobeeld waarin de opstelling van de instrumenten te herkennen is, met een flinke mate van drie dimensionaliteit. Eindigend in de klap helemaal aan het einde van het werk die aantoont dat het met de dynamiek van dit systeem wel snor zit. Het mag dan populair klassiek zijn, daar schaar ik “Eine kleine Nachtmusik” voor mijzelf wel onder, het neemt je mee op een reis door een klassiek landschap waarin overal wat te beleven is, waar het hart vrolijk van wordt en waar mee-dirigeren de gewoonte is. Nooit zal de R 6 Avantgarde uit de band springen en vals gaan klinken door teveel hoog, een te overweldigend midden of dreunend laag. Het evenwicht in de weergevers is opvallend goed, de integratie van de woofers met conus en de bandtweeter schept geen contrast, de beide typen weergevers zijn heerlijk geïntegreerd en klinken daarom als één geheel. Geen detail ontsnapt aan de AMT tweeter, de snelheid in de impulsen is hoog en de in Isobarik opgestelde luidsprekers in de voet van de weergever gaan wel diep maar worden nooit zompig. Een rol zal spelen dat de luidspreker in de winkel vrij kan staan, thuis is deze R6 Avantgarde ook bedoeld voor een grotere ruimte en dan zal plaatsing evenmin een probleem zijn. Een opstelling van drie meter breedte tussen de weergevers en een luisterafstand van vier meter werkt voor mij erg goed.
Van soms druk klassiek naar rustige klanken van het Tsuyoshi Yamamoto trio op de CD “Girl talk”. Yamamoto heeft de neiging de microfoons heel dicht op de piano te zetten en dat maakt dat er een overvloed aan dynamiek ontstaat die als de hamers tegen de snaar het hoofd binnenkomen. Je moet ervan houden (doe ik) en dan is het heel fraai en bijzonder. Slagwerk en bas vormen daarbij altijd de rustpunten waaruit de pianonoten ontspruiten. De interpretatie van “The way we were” is redelijk apart te noemen, anders dan anders. De Audiovector R 6 heeft er geen moeite mee, net zo min als met “Girl talk” dat duidelijk herkenbaar blijft. Weer is het de snelheid in dit systeem dat luisteren zo leuk maakt. Van een romantisch en wat sloom sausje is geen sprake op Naim in deze combi, de Grimm Audio MU1 met zijn overvloed aan details is als bron aan een Melco muziekserver zeker op zijn plaats.
Laat op de avond
Meer instrumenten en zang zijn te vinden op “Quiet winter night” van het Geir Bohren/Bent Aserud/Hoff Ensemble, waar naast de gebruikelijke bas, piano en drums ook trompet en gitaar een belangrijke rol spelen. Muziek die door de ruimte zweeft met de stem van Asne Valland Nordli en anderen. Een goed opgenomen werk gedownload als FLAC 192/24 en daarmee in een native resolutie voor de Grimm MU1 die het niet hoeft te oversamplen. Muziek die ook recht doet aan de titel van de CD en heerlijk over je heen golft. Wel op een manier gearrangeerd door Jan Gunnar Hoff dat de aandacht vastgehouden blijft. De R6 Avantgarde staat moeiteloos zijn werk te doen en helpt mee om de muziek levendig te houden. Nooit storend, evenmin slaapverwekkend. De Audiovector houdt je zeker scherp, is in deze opstelling een luidspreker om de muziek te beleven. Waar andere systemen (zoals Lumin/Luxman/Dynaudio van een tijdje terug) een warm bad vormen waarin je in weelde wegzakt, is dit een systeem dat nuchter presteert. Evenmin is het een luidspreker die onder gejuich slingers, toeters en bellen als in een feesttent de luisterruimte binnendraagt. Het is een eerlijk systeem voor de muziekliefhebber die lang wil kunnen luisteren en intens betrokken wil zijn bij de muzikanten. Los van of dat nou pop, jazz of klassiek geschoolde spelers zijn. Ook is het een heel ander systeem dan een KEF Blade met Hegel versterking. Dat was soms rauwer van klank, dan weer warmer en grootser. Had nog meer power aan boord en kon denderen door de ruimte. Zo blijft elk systeem hoe klein, groot, kostbaar of goedkoop het ook is een compromis ten opzichte van de werkelijkheid. Wel is die werkelijkheid te benaderen met bijvoorbeeld een Audiovector R6 Avantgarde aan de kop.
Een dag luisteren sluit ik graag af met lekkere muziek waarop ik weg kan dromen, niet al te gecompliceerd graag. Een al oude favoriet in dat genre is zangeres Caecelie Norby, uit haar collectie kies ik voor haar CD “Slow fruit” die op een lager volumeniveau nog steeds binnenkomt. Goed opgenomen en dat laat de R6 Avantgarde duidelijk merken door steeds details naar buiten te duwen, op een prettige manier al maakt de speaker wel duidelijk dat sluiers over de weergave niet aan de orde zijn. De CD “My corner of the sky” is nog wat meer bestemd voor de late uurtjes en tempert het temperament van de Naim apparatuur en de Audiovector luidspreker een beetje. Zweeft, komt langzaam en zachtjes over je heen, legt een warme deken om de luisteraar, het systeem kan het dus wel! Mogelijk is het gewoon te eerlijk om dat altijd te doen, te open en duidelijk in de weergave waar eigenlijk niets op aan te merken is. Want een sfeer scheppen is leuk, maar als de artiest dat niet voor ogen had gaat het snel de verkeerde kant op. Audiovector houdt van eerlijkheid, in weergave, afwerking en prijsstelling.
Aan elke dag komt een eind
Ook aan deze lange luistersessie komt een keer een eind. Tijd om de laatste woorden over de Audiovector R6 Avantgarde aan het digitale papier toe te vertrouwen. Woorden waar ik best lang over na heb gedacht omdat de R 6 Avantgarde soms een “mixed bag of feelings” in mij oproept. Positieve kanten zijn de neutraliteit en snelheid van het systeem, gecombineerd met zuiverheid, een open, rijk aan detail midden gebied, rustig doch gedetailleerd hoog en een fundamentele basweergave. Daarmee ontstaat een brok techniek waarover diep is nagedacht en dat de filosofie van Audiovector perfect laat horen. Tegelijk is de R6 Avantgarde geen luidspreker die mij vandaag in deze opstelling heel diep in het hart weet te raken. Ja soms, zoals met Loreena McKennitt het geval was, soms mocht de muziek liever gewoon een streepje zachter spelen. Is het systeem wellicht te eerlijk in mijn oren, mis ik een sausje waardoor ik meer kan wegdromen in de muziek? Dat denk ik wel en daarmee doe ik een eerlijke weergever als de Audiovector R 6 Avantgarde eigenlijk tekort. De eeuwige romanticus in mij wil tranen en niet alleen kippenvel vanwege de technisch hoogstaande prestatie. Toch heb ik genoten van de sessie en ondervond dat zowel pop als klassiek, jazz, zang en instrumentaal kunnen boeien. Wie weet komt het spreekwoord van pas: “eerlijkheid duurt het langst” en zal op de lange duur de Audiovector R6 Avantgarde precies zijn wat in dat spreekwoord besloten ligt. Tijd dat u zelf een oordeel gaat vormen lijkt mij.
Meer informatie en prijs van de R6 Avantgarde vindt u hier.