De Audio Physic Classic 10 vergeleken met de B&W CM8 en de Audiovector Ki3 Super
Stilstand is achteruitgang. Daarom moet je als audio/videospecialist steeds alert blijven en het aanbod van kwalitatief hoogwaardige merken in de gaten houden. Audio Physic is zo’n merk. Een Duitse luidsprekerbouwer, die een reputatie heeft op het gebied van innovatie, geluidskwaliteit en bouwkwaliteit. Lexicom MultiMedia heeft besloten, de Classic Line in het leveringsprogramma op te nemen, omdat deze luidsprekerserie naast de genoemde kwaliteiten nog een opvallend voordeel heeft. De behuizing is namelijk leverbaar met een afwerking van wit of zwart glas. Dit is niet alleen bijzonder fraai om te zien, maar zorgt er tevens voor dat deze luidsprekers erg goed te combineren zijn met de audio/videomeubels van Spectral, die Lexicom MultiMedia ook levert.
De Audio Physic Classic 10, die het hoofdonderwerp is van deze vergelijkende luistertest, is een vloerstaande luidspreker met een hoogte van 105 cm, een breedte van 17 cm en een diepte van 24 cm. De plint onderaan de kast meet 21 x 30 cm. De strak vormgegeven kast oogt door de bijzondere afwerking stijlvol en compact. Standaard worden twee frontjes meegeleverd: een traditioneel stoffen frontje en een frontje van MDF, waar openingen in zijn gefreesd zodat de luidsprekers zichtbaar zijn. Uiteraard is dit MDF frontje in de kleur van de behuizing gespoten.
Omdat bij luidsprekers niet alleen het design, maar vooral de geluidskwaliteit van belang is, heeft Lex Kersten mij gevraagd om de nieuwe aanwinst aan een luistertest te onderwerpen. Daarbij is gekozen voor een vergelijkende test, waarbij ook de B&W CM8 en de Audiovector Ki3 Super zijn beluisterd, die qua afmetingen en prijsklasse vergelijkbaar zijn met de AudioPhysic Classic 10. Om de luidsprekers aan te sturen is gekozen voor Naim en Primare apparatuur, Chord Epic Twin luidsprekerkabels en een Vertere Pulse C interlink. Plaats van handeling was de winkel van Lexicom MultiMedia.
Luisteren
De Audio Physic Classic 10 maakte aan de Naim SuperUniti meteen indruk door een zeer gedetailleerde weergave. Duitse luidsprekers hadden “vroeger” de reputatie, dat de weergave kon lijken op een steriele verzameling details, waarbij de luisteraar de indruk kreeg dat de muziek met chirurgische precisie werd ontleed. Het muzikale “totaalbeeld” verdween daarbij naar de achtergrond. Gelukkig is dat tegenwoordig hoorbaar anders. Het luisteren naar deze moderne Audio Physic Classic 10 is waarlijk geen straf! De muzikale emotie wordt goed overgebracht en er wordt een compleet stereobeeld neergezet. Eigenlijk is er weinig negatiefs te melden en dat is een prettige constatering. Er is maar één punt, waar de (potentiële) koper op moet letten: voor donderend basgeweld moet je niet bij deze Classic 10 zijn. Waar zijn grotere broer een flinke woofer in de zijkant van de kast heeft, beschikt de 10 “slechts” over een midden/laag-driver en een basdriver die ieder een diameter van 13 cm hebben. Dat levert een beperking op in het laagste laag. Wie daar geen probleem mee heeft, wordt verwend met een hoogwaardige muziekweergave. Stemmen komen levendig en “echt” uit de luidsprekers, instrumenten zijn makkelijk herkenbaar door hun karakteristieke klank. De Classic 10 behoudt lange tijd het overzicht, maar als het erg druk wordt, bijvoorbeeld met een voluit spelend symfonie-orkest, ontstaat een lichte neiging tot “dichtslibben” van het beeld. Maar over het algemeen kan worden gezegd, dat de Classic 10 niet gecomprimeerd klinkt en de muziek voorrang geeft. De afwezigheid van de allerdiepste basregionen wordt gelukkig niet over-gecompenseerd door de middenbas onnatuurlijk op te pompen, zoals bij andere (mindere) luidsprekers soms kan worden gehoord.
Omdat ik toch een zekere mate van kleuring hoorde bij de weergave van akoestische instrumenten en omdat ik het hoog een tikkie teveel van het goede vond, heb ik in plaats van de Naim SuperUniti een Primare I22 versterker en CD22 CD-speler aangesloten. De combinatie Primare-Audio Physic bleek een duidelijk betere te zijn. De kleuring was vrijwel geheel verdwenen, het licht overdreven hoog was nu tot de juiste proporties teruggebracht, het stereobeeld werd breder en er was meer diepte in het weergavebeeld. Cello’s zoemden mooi diep, een concertvleugel kwam tot leven en kreeg naast de snaren ook een klankkast.
Normaal gesproken stel ik de luidsprekers altijd zodanig op, dat de (denkbeeldige) kruising van links en rechts exact op de luisterpositie plaatsvindt. Daardoor creëer ik wel een heel smalle “sweet spot”, maar dat is niet erg wanneer ik in m’n eentje zit te luisteren (zoals voor deze luistertest). Het voordeel is, dat de weergave heel direct is en niet meer 100% afhankelijk is van de ruimte, waarin ik zit te luisteren. Bij de Audio Physic vond ik het echter prettiger, om de luidsprekers iets meer “toe out” te geven, waardoor de kruising achter mij plaatsvond. Dat leverde een breder stereobeeld op en een meer complete weergave. Een bijkomend voordeel is, dat hierdoor een bredere “sweet spot” wordt gerealiseerd en dat is fijn wanneer meerdere mensen tegelijk de muziek willen beluisteren.
Bowers & Wilkins CM8
De met diepzwarte hoogglans pianolak afgewerkte B&W CM8 was een ander verhaal. Hij deed het juist erg goed, wanneer hij door de Naim werd aangestuurd. Naim heeft van huis uit altijd een stevig aangezet hoog, dat mooi wordt gecompenseerd door de iets donkerder afgestemde klank van de B&W. Het resultaat van deze combinatie is een evenwichtige, gedetailleerde en rijke weergave, waarbij alles aanwezig is. Een mooi breed stereobeeld, een prachtige volle klank van akoestische instrumenten en een diep fundament. Ook hier zijn de allerdiepste bassen niet prominent aanwezig, maar dat stoort me eerlijk gezegd niet. De prachtige, doortekende en muzikale weergave van een soloviool was een genot om naar te luisteren. De viool werd compleet en geloofwaardig neergezet: snaren, klankkast en strijkstok. Zo hoort het.
De iets donkerder of “rustiger” afstemming van de CM8 heeft nòg een voordeel: de huidige pop- en rock-CD’s, die vaak overgeproduceerd zijn en waarbij het een wapenwedloop lijkt te zijn om het geluid zo hard mogelijk op de CD te persen, worden met de CM8 ineens een stuk beter te beluisteren, zonder dat na 10 minuten al luistermoeheid optreedt.
Al met al een prima eindcijfer voor de B&W!
Audiovector Ki3 Super
Tenslotte kwam de Audiovector Ki3 Super aan de beurt. Na de Audio Physic met zijn witte glazen afwerking en de B&W in de stemmig zwarte pianolak viel de Audiovector iets tegen. Dat is niet helemaal eerlijk, want de afwerking van het zwarte houtfineer, waarin de Ki3 Super is gehuld, kan de toets der kritiek makkelijk doorstaan. De afwerking van de Audiovector is erg goed, maar naast twee hoogglanzende concullega’s is een houtfineer met zijdeglans nu eenmaal minder opvallend.
Maar voor mij is de weergavekwaliteit het allerbelangrijkste en komt het uiterlijk op de tweede plaats. Heel veel mensen (niet alleen vrouwen) zullen dat absoluut niet met mij eens zijn. Het zij zo.
Wat de Audiovector wellicht aan uiterlijk vertoon te kort kwam, haalde hij onmiddellijk in zodra de muziek weerklonk. Een realistisch stereobeeld qua breedte, diepte en hoogte. Nauwelijks een spoor van kleuring. De weergave was gedefinieerd, gedetailleerd, boeiend en echt. Instrumenten hadden body, stemmen waren transparant en natuurlijk. Luistermoeheid? Voor Audiovector een onbekend begrip. Vrijuit, vrolijk en ontspannen stond het smalle zuiltje te musiceren, alsof hij wilde zeggen: “ik ben eigenlijk een grotere luidspreker in een kleine vermomming”. Ook wanneer er veel tegelijk gebeurde, gaf de Ki3 Super alles tot in detail weer.
Een heerlijke luidspreker, die veel meer in z’n mars heeft dan de afmetingen en het uiterlijk doen vermoeden!
Conclusie
Drie grote merken. Drie relatief compacte vloerstaande luidsprekers. Drie technisch zeer moderne ontwerpen. Drie verschillende interpretaties van het begrip “muziekweergave”. Drie goede resultaten. Drie luidsprekertypen, waarmee muziekliefhebbers uitstekend uit de voeten zullen kunnen. Maar welke luidspreker is de winnaar?
Eh… alle drie. Een heel flauw antwoord, dat weet ik, maar zoals het oude gezegde luidt: “op elk potje past een dekseltje”. Dus ook hier zal ieder zijn/haar eigen keus moeten maken, op basis van zijn/haar prioriteiten. Maar: geen van de drie luidsprekers is een miskoop. Fijn om te weten, toch?
De Audio Physic Classic 10 is een luidspreker met een opvallende en kwalitatief hoogwaardige afwerking, die uitstekend past in een design-georienteerde hifi- of home cinema-opstelling met een Spectral-meubel als centrum. Laat u niet afleiden door het uiterlijk: ook als muziekweergever staat de Classic 10 ruimschoots z’n mannetje. De weergavekwaliteit is zonder meer uitstekend, alleen combineert hij niet optimaal met Naim-apparatuur en moeten liefhebbers van de allerdiepste bassen er eigenlijk een subwoofer bij kopen.
De B&W CM8 is een zeer muzikale luidspreker uit een roemrijke luidsprekerfamilie met een lange geschiedenis. Hij is gezegend met een uiterlijk, dat in bijna geen enkel interieur zal misstaan. De afwerking van de hoogglans pianolak staat op een zeer hoog niveau en ziet er schitterend uit. De B&W combineert uitstekend met Naim en levert dan een volle, rijke klank waar heel veel muziekliefhebbers gelukkig van zullen worden. Een erg goede luidspreker.
De Audiovector Ki3 Super is de goedkoopste van de drie. Waarschijnlijk omdat hij geen luxe glazen jasje aan heeft en ook geen stemmige pianolak draagt. Maar klanktechnisch hoeft hij zich niet te schamen. Integendeel! De weergave is hoogwaardig, muzikaal, ontspannen en gewoon lekker. Misschien mag ik het niet zeggen, maar stiekem is de Audiovector mijn favoriet.
Volgens een goede vriend van mij wordt dat mede veroorzaakt door het feit, dat ik alleen op de klank let en een absolute design-nitwit ben. Ach ja, niemand is perfect. Zelfs ik niet…