Dynaudio Confidence 20, baden in weelde

De uitdrukking ‘baden in weelde’ is zeker op zijn plaats als ik de opstelling van vandaag alleen al visueel in mij opneem. Een stel slanke monitor luidsprekers in hoogglans afgewerkt met een luxe houtsoort. Aangestuurd door een Luxman versterker met het uiterlijk van de Japanse high end in hoogtij dagen, waarin moderne elektronica een plekje heeft gevonden. Muziek streamt uit een eveneens luxe afgewerkte Lumin T2 streamer, aangesloten op een Roon server en Melco opslag voor mijn muziek. Zou het daarbij blijven dan is een mens al heel gelukkig, maar baden in weelde is ook zorgen voor een perfecte stroomvoorziening aan de versterker en de Lumin met behulp van Furutech netsnoeren en een AudioQuest Niagara netfilter. De vraag is: gaat al die weelde ook een weldadige, langdurig vol te houden manier van muziek beluisteren geven? Dat weten we pas na nodige uren luisteren en met heel veel muziek. De verwachting is hoog gespannen met een combinatie van Dynaudio, Luxman, Lumin en AudioQuest, dus snel aan de slag zodra ik heb beschreven wat, hoe en waarom.

Dynaudio Confidence 20 luidsprekers

Volgens Dynaudio en de importeur mag je gerust stellen dat de Confidence 20 de performance, de passie en de belastbaarheid heeft van een vloermodel maar dan op een stand gezet. Want al brengt de Confidence 20 op een aantal punten de oude modellen in herinnering, de performance van de laatste versie is van een ander niveau. Zoals in alle huidige Confidence modellen wordt de gloednieuwe Esotar-3 tweeter ingezet. Geoptimaliseerd is voor de Esotar-3 de airflow technologie, het design van de neodymium magneet en de Hexis interne dome voor het tegengaan van resonanties. Daarnaast maakt Dynaudio in de Confidence gebruik van een 18cm NeoTec MSP woofer met neodymium magneten rond een aluminium spreekspoel. De units worden ontkoppeld opgehangen in het ultra stijve Compex composiet front. De Confidence 20 is een zware jongen, met stand weegt hij 27 kilo. De maten inclusief stand zijn 36,8 x 111,3 x 45,8 cm (BxHxD).

Luxman L-509X versterker

Het leveringspakket van Luxman is omvangrijk en Lexicom MultiMedia heeft ervoor gekozen om onder meer de L-509X geïntegreerde versterker in het leveringspakket op te nemen. De L-509X geïntegreerde versterker bevat nieuw ontwikkelde technologie, toegepast samen met de bewezen klasse AB schakeling in de eindtrap. Zo is het ODNF (Only Distortion Negative Feedback) circuit dat zorgt voor een lichte mate van negatieve terugkoppeling, maar alleen in dat gedeelte van het signaal waar vervorming en ruis zich kan voordoen. In de L-509X zit tevens de LEUCA 1000 volumeregelaar die met 88 digitale stappen het volume aanpast aan uw wensen. Het elektronische circuit zonder bewegende delen zorgt voor een perfecte kanaalbalans over het gehele werkgebied en zal nooit slijten zoals een conventionele regelaar dat wel gaat doen op de lange duur. Het uiterlijk van de L-509X doet denken aan vervlogen tijden in de audio, want prominent aanwezig zijn twee grote VU meters die continue aangeven hoe hoog u het volume heeft opgedraaid. Witte achtergrond LED’s zorgen voor een fraaie uitstraling. Bijzonder in deze versterkerklasse is de toonregeling waar Luxman prat op gaat. Daarnaast is de phono ingang zowel voor MM als voor MC elementen geschikt. Tevens heeft de L-509X een recorder uitgang, pre-out/main-in en dubbele luidsprekeruitgangen. Een schakelaar om de toonregelingen te omzeilen en de kortste signaalweg te kiezen ontbreekt evenmin. Met zijn uitgangsvermogen van 2 x 120 Watt aan 8 Ohm, tot 2 x 220 Watt aan 4 Ohm moet de L-509X de Dynaudio goed aan kunnen sturen.

Lumin T2 streamer/DAC

De Lumin T2 streamer met interne DAC heeft veel van de technologie van de Lumin topmodellen uit de X1 serie meegekregen dat aan het uiterlijk al te zien is. De constructie van de kast met massieve gefreesde aluminium panelen doet een weergave vermoeden tot in de puntjes accuraat en zuiver. Daarvoor is een nieuw processor platform ontwikkeld dat DSD512 streams mogelijk maakt en bitrates accepteert tot 384kHz. Een dubbel uitgevoerde ESS Sabre ES9028PRO DAC chip converteert de digitale stream naar analoog. Digitale klok, voeding en interfaces voldoen uiteraard aan de hoge standaarden passend in de Lumin filosofie. Een volumeregeling is naar wens aan of uit te zetten. De Lumin T2 is Roon ready, kent PCM en DSD up/downsampling, heeft een volledige MQA ondersteuning, werkt met UPnP en speelt muziek van Tidal, Qobuz, TuneIn, Spotify Connect en via Airplay. Zowel digitale als analoge uitgangen zijn aanwezig (USB, S/PDIF, RCA en XLR). De besturing van de Lumin T2 geschiedt volledig met de eigen App of werkt via Roon software. Ondersteunde controllers zijn Apple iPad (vanaf v2) met iOS 8.0 of later, Android vanaf 4.0 (Ice Cream Sandwich).

AudioQuest Niagara 5000 netfilter

De Niagara 5000 maakt gebruik van het door AudioQuest gepatenteerde AC Ground Noise Dissipation System, het meest breedbandige en lineaire AC filter verkrijgbaar, met een ingebouwd passief/actief Transient Power Correction Circuit zorgend voor een powerreserve om afnamepieken tot 90 Ampère op te vangen. De Niagara 5000 is gemaakt voor moderne versterkers met hoge vermogens en grote dynamiek. Waar netfilters normaliter de stroomafname beperken geeft de Niagara 5000 juist een extra boost. Het AudioQuest Low-Z Power Noise Dissipation System vermindert de vervorming van de netspanning over de gehele bandbreedte en niet slechts over één of een paar octaven. Zonder maskerende effecten voor de muziek of artefacten. Common mode filtering is >30dB. Dat alles rekening houdend met radio interferentie en condensator gedragingen zoals gevonden in laboratoria van onder meer de NASA. De Niagara heeft een ruime hoeveelheid outlets: 4 voor (eind)versterkers en 8 voor bronnen gefilterd op ruis en vervorming. Met zwaar verzilverde aansluitingen bestaande uit puur koper is optimaal contact gegarandeerd. Aansluitingen welke stevig klemmen om de polen van de netstekkers. In de Niagara 5000 is ervaring verwerkt van 20 jaar onderzoek en daarmee is een oplossing gecreëerd voor audiofielen, opname studio’s en professionals in de audio industrie.

Afmaken

Een paar Dynaudio Confidence 20 luidsprekers op eigen stands, een Luxman L-509X versterker, Lumin T2 streamer/DAC en een AudioQuest Niagara 5000 netfilter laten geen noot horen bij Lexicom MultiMedia als ze niet zijn aangesloten met netsnoeren, interlinks, luidsprekerkabels en een ethernet infrastructuur. Om bij de netspanning te beginnen, de Niagara 5000 is aangesloten met een AudioQuest Hurricane Amp/High netsnoer. De versterker en de streamer hebben een luxe DPS-4.1 netsnoer van Furutech met Furutech FI-50R en FI-E50R stekkers gekregen. Tussen de streamer en de versterker zit een AudioQuest Fire XLR interlink, tijdelijk beschikbaar als occasion tegen een gunstige prijs. Als die er toch ligt dan pakken de mooiste vindt u niet? De luidsprekerkabel naar de Dynaudio’s is Chord Company SignatureXL. Mijn muziek staat opgeslagen op een Melco N100 Digital Music Library met SBooster en wordt door Roon software opgepikt en gezonden naar de Lumin. De Roon software draait op een Lexicom NUC en de ethernet infrastructuur bestaat uit Chord Company C-Stream snoeren aan een Silent Angel Bonn N8 switch.

Er zijn nog wel alternatieven aan te geven. Zo is de Luxman versterker intern niet gebalanceerd gebouwd en heeft de Lumin ook RCA uitgangen. Dus zou een RCA interlink ook heel goed kunnen passen. De kabels zijn aan u, wij behalen goede resultaten met AudioQuest, Chord en Furutech en de luistersessie is daarmee niet voor niets uitgevoerd. De Niagara 5000 heeft veel te veel uitgangen voor twee componenten, daarom zien ook wij reikhalzend uit naar de kleinere Niagara 3000, zelfde eigenschappen, minder outlets. De Melco is uiteraard niet nodig als u uw muziek voornamelijk haalt van muziekdiensten als Tidal en Qobuz. Zelfs Roon is geen verplichting, de Lumin App werkt feilloos al mist u daarin wat leuke dingen die Roon wel kan bieden (besturing van veel merken streamers tegelijk, informatieve data over album en artiest, radio functie die zelf muziek kiest, etc.).

Al te vaak

Inkomen met een heel bekende track, het wordt “Liberty” van Anette Askvik. Al veel te vaak gedraaid maar ik zoek een ankerpunt waarvandaan ik kan beginnen. Laat ik nou heel even denken dat er te weinig lage tonen energie in de set zit, tot ik wat verder in de track kom en ineens zware tonen naar voren komen. En dan.. dan stopt het maken van aantekeningen en sluit ik mijn opengevallen mond. Eerst muziekluisteren want hier gebeurt iets heel bijzonders. Is de set op papier een fraaie combinatie, in de rauwe werkelijkheid ontploft de weergave in mijn gezicht. Dus nog eens deze track en dan met mijn ondertiteling. Wat meer gewend springen kernwoorden in gedachten als transparantie, totale afwezigheid van onrust op de achtergrond, intens projecteren van stem en instrumenten in de ruimte voor mij en pure lust. De stem van Askvik is krachtig en met gevoel weergegeven, tweede stem vloeit harmonieus samen zonder te versmelten met de eerste, beiden perfect te verstaan. De lage tonen zwemmen om mij heen in de diepte en als de sax inzet is die moddervet in de juiste zin van het woord. Rijk aan dynamiek met een diepe, natuurlijk klank en zo krachtig geblazen dat het angstig echt gaat worden. Ben ik blij dat ik deze track koos bij binnenkomst, hier wordt een statement neergezet waar ik nog uren plezier aan ga beleven.

Geseling

Live in Montreux zong Rachelle Ferrell haar “Prayer dance”, als invaller omdat een andere artiest had afgezegd en Ferrell vestigde daar in één keer haar reputatie. Met een octavenbereik dat weinigen is gegeven is ze een stem kunstenares en in deze track komt dat extra naar voren. De band bestaat uit bas met veel definitie op het systeem, nergens te zwaar, wel duidelijk onderdeel van het geheel. Slagwerk is soms met kracht, dan weer bestaande uit lichte tikjes op bekkens. Piano brengt heldere noten, veel hoge noten die als lichtspoormunitie door de ruimte schieten en strepen van licht achterlaten. Als Rachelle tegen het einde van de track echt haar keel openzet en zo iedere luisteraar weet te verbazen met haar hoge gegil is dat loep en loepzuiver in de weergave. Een zaal die haar en mij beloont met klappen en fluiten spreidt zich breed en diep voor mij uit. Een tweede highlight deze morgen dat diepe indruk maakt. Het is een mengeling van totale afwezigheid van onrust en vervorming, gecombineerd met kracht en dynamiek. Een podium vormend waarop alleen de zuivere toon uit de gestreamde audiofile kan bestaan. Zonder rafels, zonder vervorming, zonder storende gemoduleerde ruis of onzuiverheden uit het lichtnet of de elektronica zelf. Alleen als aan die voorwaarden is voldaan is het gillen van Rachelle een ware kunst en geen geseling van de trommelvliezen.

Something blue

Een systeem als dit lijkt geschapen te zijn voor Miles Davis uitvoering van “Blue in green”. Speels hangt de trompet in de lucht, heel zachtjes ruisen bekkens aan de linkerzijde, speelt piano rechts en staat de bas melodieus bespeeld in het midden. Noot voor noot duidelijk te volgen uit elk instrument, muziek waarin je voelt dat het gaat om improviseren, het elkaar onderling aanvoelen van de spelers. Zelden zit er zoveel gevoel in geoptimaliseerde techniek als deze keer. Vaker komt het voor dat een systeem uitblinkt in raffinement en details, of in muziekplezier geven zonder zo zeer te letten op de kleine lettertjes in de weergave, deze keer zijn alle voorwaarden ingevuld. Het geeft mij geen andere keuze dan ook weg te zinken in “So what” waarmee “Kind of blue” opent. Het volume niveau speelt een totaal ondergeschikte rol op dit systeem. Zet het hard en het leeft, zet het volume strepen terug en nog heeft iedere noot impact, is er bas en zingen bekkens. Het geven van extra gas om de muziek haast te kunnen voelen geeft een euforisch gevoel maar is niet noodzakelijk als u ook buren heeft. De plaatsing van instrumenten is vaak met dit soort oude en pure opnames een soort van pingpong spel. Instrumenten uiterst links en rechts geplaatst, midden tussen de luidsprekers blijft het stiller. Een gat dat vroeger werd opgevuld met een extra luidspreker aangesloten op de pluspolen van de versterker. Probeer dat maar niet thuis, lang niet elke moderne versterker overleeft zo’n experiment. Uiteraard heeft dat links/rechts ook alles te maken met de microfoonplaatsing en de opnamerecorders. Hoe heerlijk als een set luidsprekers zo nauwkeurig positioneert dat een dergelijke opnametechniek heel precies projecteert in de ruimte. Het geeft dat extra gevoel van beleving dat hoort bij Davis en zijn tijdgenoten.

Carnegie Hall

Laten we dat gevoel nog eens ophalen, dit keer met The Weavers en hun in 1963 opgenomen “Reunion at Carnegie Hall”. Let daarbij vooral op de geluiden uit de zaal en het meezingen van de bezoekers. Ik kan het gevoel tussen het publiek te zitten niet onderdrukken en onwillekeurig ga ik neuriën op de muziek. De muziek ken ik van vroeger van de LP, een heruitgave van extreem hoge kwaliteit, ik kan niet anders dan erkennen dat streamen op de juiste manier de LP heeft verslagen. De geur van de hoes zal nooit meer langs de neus strelen, het fysiek opzetten van muziek is verleden tijd met streamen, de vervorming van het mechanisch aftasten is ook weg. Dat laatste is eerder een zegen dan een gemis al ervaarden velen onder ons dat soort vervorming als een teken van “echtheid”. Ikzelf incluis tot voor een paar jaar. Een verschrikkelijke track is natuurlijk “Wimoweh”, uit het jaar Nul of ouder, en toch is het zo leuk om dat in zo hoge kwaliteit terug te horen. Het sleept de Weavers haast levend de luisterruimte in en het publiek gaat uit zijn dak na afloop. Ik besluit met “Guantanamera”, sedert lange tijd mijn favoriete track vanwege de meerstemmige zang, de akoestische instrumenten, de mannenstem en de zacht zingende dame. Het stereobeeld is geweldig in de luisterruimte van Lexicom MultiMedia. The Weavers staan breed opgesteld zoals de hoes ook laat zien, met stemmen op de juiste hoogte terwijl gitaar en banjo wat lager staan afgebeeld. Muziek helemaal los gekomen van de weergevers die mooi staan te zijn maar niet in de weergave aangeduid kunnen worden als bronnen.

Noorwegen

Een sprong in de tijd naar Kari Bremnes en haar “Og sa kom resten av livet” dat zoveel betekent als “En toen kwam de rest van zijn leven”. Mijn kennis van de Noorse taal schiet schromelijk tekort om dat te verbinden aan hetgeen Kari zingt, ik luister dus gewoon naar haar stem en muziek. Mede uitgekozen vanwege de altijd te zware bas in haar CD’s, die daardoor geweldig spelen op kleine en hoogwaardige monitoren maar een ramp kunnen zijn op een forse monitor als de Dynaudio Confidence 20 of een vloermodel. Met een opstelling gemeten van het hart van de baffle tot de muur 95 centimeter kan het laag weg en wat blijft is de donkere kant van weergeven waar ze in Scandinavië kennelijk gek op zijn. Mogelijk te verklaren uit het feit dat veel huizen daar van hout zijn en het laag veel meer absorberen dan onze betonnen blokken dat doen. Een situatie vergelijkbaar met luidsprekers uit de USA die meestal een “stevig” laag geven omdat ze in een grote of deels houten woning hun energie eenvoudig kwijt kunnen. Wat de Confidence 20 doet is realistisch laag weergeven, zonder het zelf nog eens een streepje aan te zetten. De luidspreker wil niet groter presteren dan hij fysiek is en dat stel ik erg op prijs. De frisse wind in dat opzicht bij Dynaudio is in mijn oren een verademing en een grote verbetering te opzichte van de oudere modellen. Was de vorige Confidence generatie al hoog gewaardeerd, voor deze Confidence 20 zie ik een nog veel rooskleuriger toekomst in het verschiet. Het enige dat u hoeft te doen is langskomen bij Lexicom MultiMedia en het zelf ervaren. Trek u dan niets aan van mijn poging een weelderige set te creëren met kostbare componenten maar volg uw eigen hart. Houdt wel in gedachten dat een Confidence 20 een mooi systeem verdient om te kunnen bieden waarvoor hij is gemaakt.

Locatelli

Niet bang dat klassieke muziek zal tegenvallen zet ik met een gerust hart werken van de Italiaanse componist Locatelli aan, uitgevoerd door The Raglan Baroque Players met als soliste Elizabeth Wallfisch. “L’arte del violino”. Volgens de begeleidende tekst zijn de werken niet van een kwaliteit zoals van Vivaldi maar waren ze geschreven door Locatelli om te kunnen laten zien goed hij het instrument in de vingers had. Dat komt mooi uit want ik wil graag weten wat er gebeurt met de Dynaudio Confidence 20 als viool en orkest de grenzen opzoeken. Elke mening is persoonlijk en de mijne verre van zaligmakend, maar ik durf best te stellen dat deze weergave een lust in de oren is. Bassen en cello zoemen soms zachtjes op de achtergrond, Wallfisch probeert Locatelli voorbij te gaan met haar vrolijke en zuivere spel, de weergave is harmonieus, speels, levendig, dynamisch en vooral vrij van enig randje, bijgeluid of artefact. De muziek voert je eenvoudig mee naar Italië, naar de zon, de wijn, het eten en nu eens niet naar de drukke toeristenplaatsen. Ontdek in de weergave de eenvoud en schoonheid van het Italiaanse platteland. Het feit dat de muziek los staat in de luisterruimte werkt daaraan mee, in een prachtige afbeelding qua formaat met diepte en hoogte. De soliste kan zich losmaken van het orkest, af en toe heel, heel zacht, dan weer met een uithaal op de viool, nooit verloren gaande in de achtergrond of te overdreven op de voorgrond. Kleiner en minder imposant dan The Weavers neergezet, want wat wordt aangeboden aan het systeem dat wordt weergegeven. Zonder fratsen en zonder tot een eenheidsworst te worden. Het onderscheidend vermogen is er dankzij de transparantie, de openheid en de detaillering. Dat een netfilter als de AudioQuest Niagara 5000 een flinke steen bijdraagt is voor mij evident. Net als de Furutech netsnoeren, want is de stroomaanvoer in orde, alleen dan is een systeem uit te bouwen tot een kunstwerk.

Het warme bad

Ik vind het altijd fijn om na te denken over een systeem nadat ik er een tijd naar heb geluisterd. Onder het genot van rustige muziek gedachten op een rij zetten, voordelen afwegen tegen nadelen, zoals een erg enthousiast op de afstandsbediening reagerende volumeregeling. De aanschafprijs af te wegen tegen de prestatie, iets wat altijd erg moeilijk is en steeds lastiger gaat worden naarmate de prijs stijgt. Want hoe verklaar je dat er exclusief bekabeling bijna € 30.000,- nodig is om Melody Gardot met “My one and only thrill” een platform te bieden. Ik kan het nauwelijks mijn vrouw uitleggen waarom dat thuis staat. In een totaal andere opstelling dan vandaag bij Lexicom Multimedia, met andere eigenschappen, zorgvuldig bij elkaar gezocht in de laatste jaren en eigenlijk net zo bevredigend als de Dynaudio/Luxman/Lumin/AudioQuest opstelling voor mij. Misschien moet je het niet uit willen leggen, zeggen na afloop van een stuk muziek de tranen in de ogen of het kippenvel genoeg. Het zoeken naar de heilige graal is voor mij onbedwingbaar, de liefde voor muziek een vast onderdeel van mijn leven en apparatuur is daarbij het geliefde gereedschap. Soms loop je tegen een combinatie aan die op papier de heilige graal lijkt, in de praktijk kan dat tegenvallen. Andersom gebeurt ook, de toevalstreffer waar je gelukkig van kan worden. De set van vandaag is weloverwogen samengesteld door Lexicom MultiMedia en ondergetekende waarna het wachten was op de uitkomst. Ik hoef slechts terug te denken aan Anette Askvik om de eerste tonen als een gelukkig mens op te zuigen. Het afsluiten met Gardot brengt nog steeds zoveel plezier. De set zoals opgebouwd voelt als absolute weelde, in weergave en in uiterlijk. Het geheel is compleet, is af, behoeft alleen nog een muziekbron om tot leven te komen. Deze opstelling durf ik zonder enige schroom aan te bieden en behoeft na beluisteren geen onderbouwing van de prijs. Hij onderbouwt zelf elk aspect van hoogwaardige weergave gekoppeld aan muziek plezier en beleven.

Meer informatie en prijs van de Confidence 20 vindt u hier.